Biografie - Juwelen van Napels

De Italiaanse actrice Tina Pica, echte naam Concetta, werd op 31 maart 1884 geboren in Napels in de buurt van Borgo S. Antonio Abate. Haar familie bestaat volledig uit acteurs: haar moeder, Clementina Cozzolina, is actrice en haar vader, Giuseppe Pica, is de beroemde hoofdkomiek en bedenker van het personage Anselmo Tartaglia. De ouders hebben een klein rondreizend theatergezelschap dat shows brengt, zelfsDus Tina, nog een kind, acteerde samen met haar ouders, meestal in trieste en droevige rollen zoals 'La figlia di un condannato' , 'La fanciulla di Pompei', 'Le due orfanelle'.

Als kind al viel ze op door haar grove stem en magere postuur waardoor ze eruitzag als een kind. Dankzij deze eigenaardigheid speelde ze op een avond toen haar vader ziek was zelf de rol van Anselmo Tartaglia en later zelfs Hamlet in een Napolitaanse herinterpretatie van het grote Shakespeare-drama. Haar theatercarrière begon dus toen ze eenslechts zeven jaar.

In de jaren twintig richtte ze haar eigen gezelschap op waarmee ze voorstellingen op de planken bracht als 'Il ponte dei sospiri' en 'Il fornaretto di Venezia'. In 1937 nam ze deel aan Totò's filmdebuut met de film 'Fermo con le mani'. Haar strijdlust en doorzettingsvermogen leidden ertoe dat ze zelf een theater ging leiden, het Teatro Italia, eerst samen met Agostino Salvietti en daarna alleen. In dezelfde tijdTina Pica schrijft toneelstukken die ze vervolgens opvoert, en vertaalt andermans werk zoals 'San Giovanni decollato' van Nino Martoglio in Napolitaans dialect.

Het keerpunt in haar carrière kwam nadat ze Eduardo De Filippo ontmoette, met wie ze altijd een conflictueuze relatie zou hebben, waarin ze samenwerkten en dan weer uit elkaar gingen. Het lijkt erop dat de rol van Concetta in Natale in Casa Cupiello door Eduardo met haar in gedachten werd gecreëerd. En het was met deze rol dat de artistieke samenwerking tussen de twee begon, waarin ze deelnam aanNapoli milionaria', 'Filumena Marturano' en 'Questi fantasmi'.

Na dit laatste werk distantieerde Tina Pica zich van Eduardo tot 1954 om vervolgens weer met hem samen te werken aan de ensceneringen 'Palommella zompa' en 'Miseria e Nobilità'. In 1955 volgde echter de definitieve breuk tussen de twee kunstenaars: Tina kreeg namelijk vrijaf van Eduardo De Filippo om te werken aan de film 'Pane, Amore e Fantasia' (1953, van Luigi Comencini), die haarHet maken van de film duurt echter langer dan verwacht en bij haar terugkeer begroet Eduardo haar nogal kil. Tina besluit hem in de steek te laten en zich alleen aan haar filmcarrière te wijden.

Naast acteren is haar enige passie gokken: ze schijnt poker, lotto, kaarten en roulette te spelen. Er wordt gezegd dat ze tijdens de audiëntie die de paus aan Eduardo De Filippo verleende, na het grote succes van 'Filumena Marturano', in het oor van de grote acteur fluisterde dat dit het juiste moment is om te vragen om drie winnende nummers. Van Tina's kant is het echter helemaal geen oneerbiedigheid,De actrice is zelfs zo gelovig dat Eduardo haar toestaat haar manier van bidden op het toneel te brengen. In 'Napoli Milionaria' reciteert ze de gebeden in Napolitaans Latijn, net zoals ze dat in haar dagelijks leven doet.

Ondertussen ging het succes van Caramella door en Tina speelde samen met Vittorio De Sica in "Brood, Liefde en Jaloezie" (1954) waarvoor ze de Nastro d'Argento won als Beste Bijrol en "Brood, Liefde en..." (1955). Vittorio De Sica regisseerde haar later in de rol van de lieve grootmoeder in "Yesterday, Today, Tomorrow" (1963) en in "L'oro di Napoli" (1954).

Ze liet ook een paar films maken met de karakters van Caramella en Oma Sabella, waaronder: "Auntie from America Arrives", "La sceriffa", "La Pica sul pacifico" en "Mia nonna poliziotto". Naast De Sica werkte ze samen met Fernandel, Renato Rascel, Dino Risi en vooral met Totò in de films "Totò e Carolina" (1953, geregisseerd door Mario Monicelli) en "Destinazione Piovarolo".(1955, geregisseerd door Domenico Paolella).

Het privéleven van Tina Pica wordt geteisterd door twee vreselijke sterfgevallen: haar eerste man, Luigi, overlijdt al na zes maanden huwelijk, net als hun dochtertje. Na vele jaren vindt Tina emotionele rust naast Vincenzo Scarano, een ambtenaar van de openbare veiligheid. De twee zullen ongeveer veertig jaar samen blijven, ook verenigd door hun wederzijdse passie voor het theater. Ze zullen samen schrijvenzelfs twee toneelstukken: 'L'onorevole Pipì' en 'Giacomino e la suocera'.

Tina Pica is overleden in Napels op 15 augustus 1968, 84 jaar oud.