بیوگرافی • جواهرات ناپل

تینا پیکا هنرپیشه ایتالیایی با نام واقعی کونستا، در 31 مارس 1884 در ناپل در نزدیکی Borgo S. Antonio Abate به دنیا آمد. خانواده او کاملاً از بازیگران تشکیل شده بود: مادر، کلمنتینا کوزولینا، بازیگر و پدر جوزپه پیکا و مخترع معروف کمدین شخصیت آنسلمو تارتالیا است. والدین یک شرکت تئاتر سیار کوچک دارند که نمایش هایی را نیز به استان ها می آورد. بنابراین تینا که هنوز کودکی است، معمولاً با والدینش در بخش‌های گریان و غم‌انگیز مانند «دختر یک محکوم»، «دختر پمپئی»، «دو یتیم» می‌خواند.

حتی در کودکی به خاطر صدای غارآلود و هیکل خشکش که او را شبیه بچه ها می کند متمایز است. به لطف همین ویژگی، یک روز بعد از ظهر که حال پدرش خوب نیست، خودش نقش آنسلمو تارتالیا را بازی می‌کند و بعدها حتی هملت را در تفسیری ناپلی از درام بزرگ شکسپیر ایفا می‌کند. بنابراین فعالیت تئاتری او زمانی آغاز شد که تنها هفت سال داشت.

در دهه 1920 او شرکت خود را تأسیس کرد که با آن نمایش هایی مانند "پل آه ها" و "Il fornaretto di Venezia" را روی صحنه برد. در سال 1937 در اولین فیلم توتو با فیلم "فرمو کن لمانی" شرکت کرد. مبارزات و پشتکار او باعث شد تا خودش تئاتری به نام تئاتر ایتالیا را مدیریت کند که اولین بار به آن ملحق شد.آگوستینو سالویتی و سپس تنها. در همان زمان تینا پیکا آثار تئاتری نوشت و سپس به صحنه برد و آثار دیگران را به گویش ناپلی ترجمه کرد مانند "San Giovanni decollato" اثر نینو مارتوگلیو.

نقطه عطف در حرفه او پس از ملاقات با ادواردو دی فیلیپو بود، که با او همیشه یک رابطه متضاد خواهد داشت، که اکنون شاهد همکاری آنها با هم و اکنون دور شدن است. به نظر می رسد نقش کانستا در «ناتاله در کاسا کوپیلو» توسط ادواردو با در نظر گرفتن او ساخته شده است. و با این نقش است که همکاری هنری این دو آغاز می شود که او را در فیلم های "Napoli milionaria"، "Filumena Marturano" و "Questi fantasmi" می بیند.

پس از این آخرین کار، تینا پیکا تا سال 1954 از ادواردو دور شد تا دوباره با او در صحنه‌پردازی "Palommella zompa" و "Miseria e Nobilità" همکاری کند. با این حال، در سال 1955، وقفه قطعی بین این دو هنرمند رخ می دهد: تینا در واقع از ادواردو دی فیلیپو فاصله گرفت تا بر روی فیلم "Pane, Amore e Fantasia" (1953، اثر لوئیجی کومنچینی) کار کند که او را به او می شناساند. عموم مردم به عنوان خانه دار کاراملا. با این حال، ساخت فیلم بیشتر از حد انتظار طول می کشد و در بازگشت ادواردو نسبتاً سرد از او استقبال می کند. تینا سپس تصمیم می گیرد او را رها کند و خود را صرفاً وقف یک حرفه سینمایی کند.

به استثنای بازیگری، تنها اوستعشق بازی است: به نظر می رسد شما پوکر، لوتو، کارت و رولت بازی می کنید. گفته می شود در حین تماشایی که پاپ به ادواردو دی فیلیپو اعطا کرد، پس از موفقیت بزرگ «فیلومنا مارتورانو»، در گوش این بازیگر بزرگ زمزمه می کنید که اکنون زمان مناسبی برای درخواست سه شماره برنده است. با این حال، از طرف تینا، این اصلاً بی‌احترامی نیست، در واقع این بازیگر آنقدر مذهبی است که ادواردو به او اجازه می‌دهد روش دعا کردن خود را روی صحنه بیاورد. در "Napoli Milionaria"، در واقع، او سخنان را به زبان لاتین ناپلیزه شده، درست مانند زندگی روزمره خود می خواند.

در همین حین، موفقیت شخصیت کاراملا در سینما ادامه یافت و تینا در کنار ویتوریو دی سیکا در "Pane, amore e jealousia" (1954) ایفای نقش کرد که برای آن برنده روبان نقره ای به عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن شد. «نان، عشق و...» (1955). ویتوریو دسیکا متعاقباً او را در نقش مادربزرگ شیرین در "Ieri, oggi, domani" (1963) و در "L'oro di Napoli" (1954) کارگردانی کرد.

برخی فیلم‌هایی در امتداد شخصیت‌های کاراملا و نونا سابلا نیز برای او بسته‌بندی شده است، از جمله: "Arriva la zia d'America"، "La sheriffa"، "La Pica sul pacifico" و "Mia" مامان بزرگ پلیس». او علاوه بر دی سیکا، با فرناندل، رناتو راسل، دینو ریسی و بالاتر از همه با توتو در فیلم‌های «توتو و کارولینا» (۱۹۵۳، به کارگردانی ماریو مونیچلی) و «دستینازیونه پیوارولو» (۱۹۵۵)، همکاری کرد.به کارگردانی دومنیکو پائولا).

زندگی خصوصی تینا پیکا با دو مرگ وحشتناک خدشه دار می شود: همسر اول او، لوئیجی، پس از تنها شش ماه ازدواج می میرد، همانطور که دختر کوچکشان نیز همینطور. پس از سال‌ها، تینا در کنار وینچنزو اسکارانو، که در امنیت عمومی قرار دارد، آرامش احساسی پیدا می‌کند. این دو برای حدود چهل سال با هم خواهند ماند، همچنین با شور و شوق متقابل آنها برای تئاتر متحد شده اند. آنها حتی دو نمایشنامه را با هم نوشتند: "L'onore Pipì" و "Jacomo and the مادرشوهر".

تینا پیکا در 15 اوت 1968 در ناپل در سن 84 سالگی درگذشت.