بیوگرافی • روزنامه نگاری که به تاریخ تبدیل می شود

روزنامه نگار بزرگ ایتالیایی در 9 اوت 1920 در لیزانو در بلودره، شهر کوچکی در آپنین توسکانی-امیلیا در استان بولونیا به دنیا آمد. پدرش که اصالتی متواضع داشت، به عنوان دستیار انبار در یک کارخانه قند کار می کرد، در حالی که مادرش یک خانه دار ساده بود.

با استعداد ذاتی در نویسندگی، از کودکی خود را در موضوعات ادبی متبحر نشان داده است. وقایع نگاری همچنین یکی از "سوء استفاده های" معروف او را گزارش می دهند، یعنی زمانی که موضوع خاص موفقی از او حتی به پاپ گزارش شد.

در سن هجده سالگی، پس از رسیدن به سن بلوغ، خود را وقف روزنامه نگاری کرد، بدون اینکه تحصیلاتش را رها کند. او اولین گام‌های حرفه‌ای خود را با کار به‌عنوان گزارشگر در Resto del Carlino برمی‌دارد و در سن بیست و یک سالگی، حرفه‌ای می‌شود. این در واقع حداقل سن برای ورود به ثبت نام حرفه ای بود. همانطور که می بینید خلاصه بیاگی تمام مراحل را می سوزاند. در همین حال، میکروب جنگ در سراسر اروپا در حال دود شدن است که به محض آغاز شدن، ناگزیر در زندگی روزنامه نگار جوان و مبتکر نیز عواقبی خواهد داشت.

در آغاز جنگ جهانی دوم، در واقع او را به اسلحه فراخواندند و پس از 8 سپتامبر 1943، برای اینکه به جمهوری سالو نپیوندند، با پیوستن به ارتش از خط مقدم عبور کرد.گروه های پارتیزانی که در جبهه آپنین فعالیت می کنند. در 21 آوریل 1945 او با نیروهای متفقین وارد بولونیا شد و از میکروفون Pwb پایان جنگ را اعلام کرد.

دوره پس از جنگ در بولونیا دوره ای از ابتکارات متعدد برای بیاگی بود: او هفته نامه "کروناچ" و روزنامه "کروناچ سرا" را تأسیس کرد. از این لحظه، حرفه بزرگ روزنامه نگار ایتالیایی که به یکی از محبوب ترین روزنامه نگاران ایتالیایی تبدیل خواهد شد، آغاز می شود. او که دوباره در Resto del Carlino (در آن سال‌ها Giornale dell'Emilia) در نقش خبرنگار و منتقد فیلم استخدام شد، برای گزارش‌های به یاد ماندنی درباره سیل‌های پولسین در سالنامه باقی خواهد ماند.

او اولین مأموریت واقعاً معتبر خود را در سالهای 1952 تا 1960 به دست آورد، جایی که پس از نقل مکان به میلان، هفته نامه "اپوکا" را کارگردانی کرد. علاوه بر این، او بلافاصله رابطه بسیار نزدیکی با رسانه تلویزیون برقرار کرد، ابزاری رسانه ای که کمک زیادی به گسترش محبوبیت او کرد و او را حتی توسط طبقات کم فرهنگ و باسواد دوست داشت.

ورود او به رای به سال 1961 برمی گردد و تا به امروز در عمل ادامه داشته است. لازم به تاکید است که بیاگی همواره نسبت به این شرکت که بی شک به آن بسیار نیز داده است، ابراز قدردانی و محبت کرده است. در طول حضورش در راهروهای ویال مازینی، موفق شد مدیر این مجموعه شوددر حالی که در سال 1962 اولین گراور تلویزیونی "RT" را تأسیس کرد. علاوه بر این، در سال 1969 او برنامه ای را به نام "درباره او می گویند" بر اساس مصاحبه با افراد مشهور که یکی از تخصص های او بود، متناسب با او و توانایی هایش ساخت.

آنها سالها کار فشرده و رضایت کمی داشته اند. بیاگی تقاضای زیادی دارد و امضای او به تدریج در La Stampa (که حدود ده سال خبرنگار آن است)، la Repubblica، Corriere della sera و Panorama ظاهر می شود. او که راضی نیست، فعالیتی را به عنوان یک نویسنده آغاز می کند که هرگز قطع نشده و او را همواره در صدر جدول فروش دیده است. در واقع به جرات می توان گفت که روزنامه نگار در طول این سال ها چند میلیون کتاب فروخته است.

همچنین حضور تلویزیون همانطور که گفته شد ثابت است. برنامه‌های اصلی تلویزیونی که توسط بیاگی انجام شده و طراحی شده است، «پروبیتو»، تحقیقی در امور جاری در مورد رویدادهای هفته و دو چرخه اصلی تحقیقات بین‌المللی، «دوس فرانسه» (1978) و «ساخت انگلستان» (1980) است. به این موارد باید تعداد قابل توجهی از گزارش ها در مورد قاچاق اسلحه، مافیا و سایر موضوعات بسیار مهم جامعه ایتالیا را اضافه کرد. خالق و مجری اولین چرخه «پرونده فیلم» (تاریخ 1982) و «این قرن: 1943 و پیرامونش» در سال 1362 با برنامه های متعدد دیگر: «1935 و پیرامونش»، مردم را تسخیر کرد. ترزاب»، «Facciamo l'appello (1971)»، «Linea Directive (1985، هفتاد و شش قسمت)»؛ در سال 1986 پانزده قسمت از هفته نامه «اسپات» و در سال های 87 و 88 را ارائه کرد. ، "Il caso" (به ترتیب یازده و هجده قسمت)، در سال 1989 او هنوز با "Linea Direct" دست و پنجه نرم می کرد و پس از آن در پاییز "سرزمین های دور (هفت فیلم و هفت واقعیت)" و "سرزمین های نزدیک" با تمرکز بر تغییرات در کشورهای کمونیستی سابق "Est.

از سال 1991 تا به امروز، بیاگی سالی یک برنامه تلویزیونی با رای ساخته است. از جمله "ده فرمان به سبک ایتالیایی" (1991)، " یک داستان" (1992)، "نوبت ماست"، "راهپیمایی طولانی مائو" (شش قسمت در مورد چین)، "محاکمه دادگاه تانگنتوپولی"، و "تحقیقات انزو بیاگی".

در سال 1995 او خلق کرد. «ایل فتو» یک برنامه روزانه پنج دقیقه ای با موضوع وقایع و شخصیت های ایتالیایی است که در تمام فصل های بعدی همیشه با درصد مخاطبان بسیار بالا از سر گرفته می شود و در سال 1998 دو برنامه جدید «Fratelli d'Italia» و «Cara» را ارائه کرد. ایتالیا»، در حالی که در ژوئیه 2000 نوبت به «Signore e Signore» رسید. از سوی دیگر، «Giro del mondo» به سال 2001 برمی گردد، سفری بین هنر و ادبیات: هشت قسمت با برخی از نویسندگان بزرگ قرن بیستم. پس از هفتصد قسمت از «ایل فتو»، بیاجی به دلیل جناح بندی منفی ادعایی اش نسبت به رئیس جمهور وقت در کانون جنجال های تلخ قرار گرفت.شورای سیلویو برلوسکونی، که به صراحت این روزنامه نگار را به خاطر عدم انصاف سرزنش کرده است. هیئت مدیره رای ضمن عدم تایید رسمی این انتقادات، به هر حال زمان اصلی و معتبر برنامه را (که اندکی پس از پایان اخبار شبانگاهی قرار داده شد) اصلاح کرده است که در پی اعتراض خود بیاگی، به سختی انجام خواهد شد. دوباره نور را ببین

پس از پنج سال سکوت در بهار 1386 با برنامه "RT - Gravure TV" به تلویزیون بازگشت.

به دلیل مشکلات قلبی، انزو بیاگی در 6 نوامبر 2007 در میلان درگذشت.

در طول فعالیت بسیار طولانی خود بیش از هشتاد کتاب منتشر کرد.