Biografie - Het genie

Ray Charles Robinson werd op 23 september 1930 geboren in Albany, Georgia. Hij begon al op jonge leeftijd in de kerk te zingen, maar rond zijn vijfde kreeg hij ernstige problemen met zijn gezichtsvermogen, waardoor hij binnen een paar maanden blind werd.

'Het genie', zoals hij wordt genoemd door degenen die hem sinds zijn begindagen goed kennen, richtte in 1947 zijn eerste groep op, het 'McSon Trio', in de stijl van het beroemde 'Nat King Cole trio'.

Ray Charles kon alleen maar geïnspireerd zijn door deze muziekreus, degene die alom wordt aangeduid als de ware voorloper van de soulmuziek, auteur van memorabele nummers als 'I got the woman' of 'Unforgettable'. Allemaal nummers die laten zien hoe King Cole erin slaagde om gospelmuziek (van een fundamenteel religieuze traditie) om te vormen tot iets seculier maar even spiritueels.

Allemaal aspecten die van grote invloed waren op de artistieke evolutie van 'The Genius', die dankzij zijn grote vocale talent in staat was om elk nummer (of het nu blues, pop of country was) om te toveren tot een intieme en innerlijke ervaring.

De eerste plaat, 'Confession Blues' (voor Swingtime) werd uitgebracht in 1949. De transformaties begonnen toen Ray Charles deelnam aan de Guitar Slim-sessie waaruit het uitstekende 'The things I used to do' voortkwam. Zijn eerste grote hit, 'I got a woman' (1954) is een goed voorbeeld van de hierboven beschreven kwaliteiten, later gevolgd door talloze andere nummers waaronder 'Talkin' boutYou', 'This little girl of mine' en 'Hallelujah I love her so'. In al deze stukken is Charles de vertolker van een van de belangrijkste veranderingen in de evolutie en geschiedenis van Black Music, met een stijl die hem heel dicht bij de wereld van jazz en improvisatie brengt. Het is geen toeval dat sommige van zijn optredens op gerenommeerde jazzfestivals, waar het wemelt van de kenners, memorabel blijven.met getrainde oren klaar om iedereen die niet aan hun verwachtingen voldoet genadeloos te verpletteren.

Ray Charles richtte zich later op zachtere kusten en richtte zijn muziek op een pop-orchestrale stijl die hem bijna voorgoed verwijderde van de kenmerken die hij zelf had gecreëerd. Grote hits uit die tijd zijn het magische 'Georgia on my mind' en 'I can't stop loving you' uit 1962.

Rond het midden van de jaren 60 werd hij geplaagd door lichamelijke problemen en problemen met de wet door zwaar drugsgebruik dat begon in zijn tijd in Seattle en in diezelfde jaren voorgoed stopte.

In 1980 speelde hij mee in John Landis' cultfilm 'The Blues Brothers' (met John Belushi en Dan Aykroyd in de hoofdrollen), een film die zijn immense figuur in niet geringe mate nieuw leven inblies.

Dan moet er iets in hem gebroken zijn: lange tijd was het soulgenie afwezig van zowel het podium als de opnamestudio's, slechts af en toe bracht hij de parels uit het verleden opnieuw uit en dwong fans zich te wenden tot zijn discografie, hoe rijk ook, bestaande uit tientallen platen.

Hij overleed op 10 juni 2004 in Beverly Hills, Californië, op 73-jarige leeftijd aan complicaties van een leverziekte.