Biografia - Geniusz

Ray Charles Robinson urodził się w Albany w stanie Georgia 23 września 1930 r. Zaczął śpiewać w kościele w młodym wieku, ale około piątego roku życia doświadczył poważnych problemów ze wzrokiem, które doprowadziły do jego ślepoty w ciągu kilku miesięcy.

"Geniusz", jak nazywają go ci, którzy znają go dobrze od wczesnych lat, stworzył swoją pierwszą grupę, "McSon Trio" w 1947 roku, w stylu słynnego "Nat King Cole trio".

Ray Charles mógł być zainspirowany tylko przez tego giganta muzyki, który jest powszechnie określany jako prawdziwy prekursor muzyki soul, autor pamiętnych piosenek, takich jak "I got the woman" czy "Unforgettable". Wszystkie piosenki, które pokazują, jak King Cole zdołał przekształcić muzykę gospel (z fundamentalnie religijnej tradycji) w coś świeckiego, ale równie duchowego.

Wszystkie aspekty, które głęboko wpłynęły na artystyczną ewolucję "Geniusza", który dzięki swojemu wielkiemu talentowi wokalnemu był w stanie przekształcić każdą piosenkę (czy to blues, pop czy country) w intymne i wewnętrzne doświadczenie.

Pierwsza płyta, "Confession Blues" (dla Swingtime), została wydana w 1949 r. Przemiany rozpoczęły się, gdy Ray Charles wziął udział w sesji Guitar Slim, która dała początek znakomitemu "The things I used to do". Jego pierwszy wielki przebój, "I got a woman" (1954), jest doskonałym przykładem tych cech opisanych powyżej, później powtórzonych w wielu innych piosenkach, wśród których "Talkin' boutWe wszystkich tych utworach Charles jest interpretatorem jednej z najbardziej znaczących zmian w ewolucji i historii Czarnej Muzyki, ze stylem, który bardzo zbliża go do świata jazzu i praktyki improwizacyjnej. To nie przypadek, że niektóre z jego występów na renomowanych festiwalach jazzowych, pełnych koneserów, pozostają niezapomniane.z wyszkolonymi uszami gotowymi bezlitośnie zmiażdżyć każdego, kto nie spełnia ich oczekiwań.

Później Ray Charles przeniósł się na bardziej miękkie wybrzeża, kierując swoją muzykę w stronę popowo-orkiestrowego stylu, który niemal na stałe oddalił go od tych cech, które sam ukształtował. Wielkie hity epoki to magiczna "Georgia on my mind" i "I can't stop loving you" z 1962 roku.

Około połowy lat 60. zaczęły nękać go problemy fizyczne i kłopoty z prawem spowodowane zażywaniem narkotyków, które rozpoczęło się jeszcze w czasach jego kariery w Seattle, a zakończyło na dobre w tych właśnie latach.

W 1980 roku wziął udział w kultowym filmie Johna Landisa "The Blues Brothers" (z udziałem Johna Belushi i Dana Aykroyda), który w niemałym stopniu ożywił jego ogromną postać.

Wtedy coś musiało w nim pęknąć: przez długi czas geniusz soulu był nieobecny zarówno na scenie, jak i w studiach nagraniowych, jedynie od czasu do czasu wznawiając perły z przeszłości i zmuszając fanów do zwrócenia się ku jego dyskografii, jakkolwiek bogatej, składającej się z dziesiątek płyt.

Zmarł 10 czerwca 2004 r. w Beverly Hills w Kalifornii, w wieku 73 lat, z powodu powikłań choroby wątroby.