Biografia - Czarodziej na ławce rezerwowych

Oto trener, który, jak to się mówi, jest człowiekiem stworzonym przez samego siebie. Serse Cosmi, sangwinik z Perugii, zawsze z wielką pasją pielęgnował piłkarską gorączkę, nie bojąc się, że przez wiele lat będzie musiał wspinać się po szczeblach amatorskich; po swojej stronie miał jednocześnie inteligencję, by wykorzystać szczęśliwe okazje, które pojawiły się na jego drodze. Twórca ostatniego"Cud z Perugii", jest dosłownie ubóstwiany przez kibiców, nie tylko ze względu na swoje niewątpliwe zalety, ale także za atmosferę postaci, którą udało mu się stworzyć (dobrowolnie lub nie, to nie ma znaczenia), dzięki swojej niezawodnej czapce koszykarskiej opuszczonej na głowę (która sprawia, że jest rozpoznawalny nawet na środku stadionu z tysiącami ludzi), jego szczery sposób bycia, jego krzyk lub sposób, w jaki się zachowuje.gesty.

Urodzony w 1958 roku w Ponte San Giovanni (oczywiście w gminie Perugia), po ślubie z Rosy, swoją wieloletnią dziewczyną, nigdy nie opuścił swojego ukochanego miejsca urodzenia. Cosmi ma dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę, nikt nie wie, jak bardzo pasjonują się piłką nożną.

Kariera Cosmiego rozpoczęła się od zera. Od samego początku życie nie było dla niego szczególnie hojne, zmuszając go do wielkich poświęceń. Osierocony przez ojca w bardzo młodym wieku (swoje imię zawdzięcza ojcu Antonio, który, wielki entuzjasta kolarstwa, nazwał go Serse na cześć brata Fausto Coppiego), został sam z matką Iole, która stała się jego matką.nieuchronnie jego punkt odniesienia, wraz z jego dwiema starszymi siostrami.

To piłka nożna dała mu przyczółek w życiu, sposób na ucieczkę, której stał się nieuleczalnym fanem. Zaczął jako piłkarz i żył w tym charakterze do wczesnych lat trzydziestych, kiedy zaczął poważnie rozważać pomysł poświęcenia się szkoleniu talentów i coachingowi, ścieżce, która pasowała do jego charyzmatycznej osobowości.

Po kilku pozytywnych doświadczeniach jako trener w sektorze młodzieżowym Ellera (Pg), został wezwany na ławkę Pontevecchio, swojej rodzinnej drużyny. Było lato 1990 roku, a Cosmi, wciąż niedoświadczony, miał ogromne trudności. Pontevecchio znajdowało się na ostatnich pozycjach w ligowej tabeli. Wszystko wydawało się obracać w najgorszym kierunku, kiedy, dzięki dziwacznemu pomysłowi, udało mu się zmienićGracz słyszy o osiemdziesięcioletnim mężczyźnie, który prowadzi restaurację w Gubbio; nazywa siebie "il baffo" (wąsacz), a ludzie mówią, że jest magikiem, który wykonuje przesądne praktyki. Dlaczego nie spróbować? Xerxes zabiera wszystkich swoich ludzi do tej malowniczej postaci. Magik zaczyna wykonywać dziwne rytuały: dotyka rąk bramkarza, pieści stopy bramkarza, a następniePontevecchio wygrywa dwanaście kolejnych meczów i zostaje uratowany. Cosmi zostaje potwierdzony.

Z biegiem czasu udało mu się poprawić to, co miało stać się jego absolutną mocną stroną: drużynę. Epizody, czasem goliardyczne, w które angażuje się ze swoimi zawodnikami, są niezliczone: od spaghetti o północy podczas obozu treningowego po film, w którym naśladuje znany program telewizyjny "Nigdy nie mów nigdy" i którego zazdrośnie strzeże do dziś. W ciągu pięciu lat doprowadził drużynę doW sezonie 1995/96 został podpisany przez Arezzo, upadłego szlachcica, który spieszył się z powrotem do profesjonalnego futbolu z krajowych mistrzostw amatorskich. Cosmi nadal zabierał swoich ludzi do "baffo" na szczęście, a zespół osiągnął dwa awanse, aż do Serie C1, a następnie był nawet bliski przejścia do Serie B.w poprzednim sezonie.

Reszta jest historią najnowszą i jest jeszcze bardziej zaskakująca, jeśli pomyślimy, że podobnie jak Arrigo Sacchi, nie ma on przeszłości jako czołowy gracz. Jego doświadczenie dojrzewało na umbryjskich boiskach amatorskich (Deruta, Cannara, Spello, Pontevecchio), gdzie, co niewiarygodne, widząc jego obecną siłę, był prawie zastraszony przez przeciwnika i zbyt agresywne oznakowanie.

W nielicznych wolnych chwilach Serse Cosmi lubi spotykać się ze starymi przyjaciółmi lub wracać na boisko sportowe w swojej wiosce, aby oglądać treningi młodzieży. Jego największym hobby jest szukanie grzybów w lasach jego ukochanej Umbrii.

W 2000 r. Cosmi otrzymał w Marsciano, rodzinnym mieście swojej matki, z rąk Giovanniego Trapattoniego "Premio Nestore" jako najlepszy umbryjski sportowiec roku. Pożądana nagroda, która w przeszłości trafiła do takich sportowców jak bokser Gianfranco Rosi, piłkarz Fabrizio Ravanelli, siatkarz Andrea Sartoretti i koszykarz Roberto Brunamonti.

W 2004 roku ze wzruszeniem opuścił Perugię, by rozpocząć nową przygodę w Serie B z Genoą.

Następnie trenował Udinese (2005-2006), Brescię (2007-2008), Livorno (2009-2010) i Palermo (2011).