بیوگرافی • یک جادوگر روی نیمکت

اینجا مدیری است که به قول خودشان ساخته است. سرسه کاسمی، خون پروژینو، همیشه با چنین شور و شوقی تب فوتبال را پرورش داده است، بدون اینکه برای سال‌های متمادی مجبور به صعود در میان آماتورها شود، خیلی ترسیده باشد. او در کنار خود، در عین حال هوش و ذکاوتی داشت تا از فرصت‌های خوش شانسی که برایش پیش آمده استفاده کند. نویسنده معجزه اخیر پروجا، او به معنای واقعی کلمه توسط طرفداران بت می شود، همچنین به دلیل ویژگی های غیرقابل شک خود، همچنین به خاطر هوای شخصیتی که او توانسته است بسازد (به طور داوطلبانه یا نه، این مهم نیست). بسکتبال اجتناب ناپذیرش روی سرش افتاد (که باعث می شود حتی در وسط استادیوم با هزاران نفر قابل تشخیص باشد)، رفتارهای صریح او، فریادهایش یا نحوه ژست های او.

در سال 1958 در پونته سان جووانی (البته در شهرداری پروجا) به دنیا آمد، پس از ازدواج با رزی، دوست دختر دیرینه اش، هرگز از زادگاه محبوب خود نقل مکان نکرد. کاسمی دو فرزند دارد، یک پسر و یک دختر، معلوم نیست چقدر به فوتبال علاقه دارند.

حرفه کاسمی از هیچ شروع شد. از ابتدا زندگی سخاوتمندانه خاصی نسبت به او نداشته است و او را مجبور به فداکاری های بزرگ کرده است. یتیم شدن از پدرش در سنین بسیار پایین (از جمله اینکه نام خود را مدیون پدرش آنتونیو است که بزرگاو که علاقه زیادی به دوچرخه سواری دارد، او را به افتخار برادر فائوستو کوپی سرس می نامد)، او با مادرش ایوله تنها می ماند، که به ناچار به همراه دو خواهر بزرگترش نقطه مرجع او می شود.

برای اینکه او جای پایی در زندگی داشته باشد، راهی برای فرار دقیقاً فوتبال است که او به یک طرفدار لاعلاج تبدیل می شود. او به عنوان یک فوتبالیست شروع می کند و در این موقعیت تا حدود سی سالگی به پایان می رسد، زمانی که به طور جدی شروع می کند به این فکر کند که خود را نیز وقف پرورش استعدادها و تمرین کند، مسیری که به خوبی با شخصیت کاریزماتیک او سازگار است.

بعد از چند تجربه مثبت به عنوان مربی در بخش جوانان الرا (Pg)، او به نیمکت پونتویچیو، تیم کشورش فراخوانده شد. ما در تابستان 90 هستیم و کاسمی، هنوز بی تجربه، سختی های زیادی پیدا می کند. پونتویکیو در آخرین رده های جدول رده بندی قرار دارد. به نظر می رسد همه چیز بدتر می شود زمانی که او با یک ایده عجیب و غریب می تواند مسیر همه چیز را تغییر دهد. یک بازیکن از یک آقا هشتاد ساله می شنود که رستورانی را در گوبیو اداره می کند. او خود را "سبیل" می نامد و مردم می گویند او یک شعبده باز است که اعمال خرافی انجام می دهد. چرا تلاش نمی کنید؟ خشایارشا همه مردانش را به این شخصیت رنگارنگ می آورد. شعبده باز شروع به انجام مراسم عجیبی می کند: دست های دروازه بان را لمس می کند، پاهای دروازه بان را نوازش می کند.مهاجم وسط، دستبندهای شانس می دهد. پونتویکیو دوازده بازی متوالی را برد و نجات پیدا کرد. Cosmi تایید شد.

در طول زمان او موفق می شود چیزی را که بعداً به قدرت مطلق او تبدیل می شود بهبود بخشد: گروه. اپیزودهایی که گاهی اوقات گلیاردیک او را با بازیکنانش درگیر می‌کند بی‌شمار هستند: از شام اسپاگتی در نیمه‌شب در خلال خلوت، تا ویدیویی که در آن برنامه تلویزیونی معروف «Mai dire gol» را تقلید می‌کند و هنوز هم با حسادت از آن محافظت می‌کند. در پنج سال او تیم را به قهرمانی آماتور ملی (سری D فعلی) رساند. در فصل 1995/96 او توسط آریزو، یک نجیب زاده سقوط کرده که عجله داشت تا از مسابقات قهرمانی آماتور ملی به فوتبال حرفه ای بازگردد، قرارداد گرفت. به دلیل خرافات، Cosmi همچنان مردان خود را از "سبیل" می آورد، تیم دو ارتقاء دریافت می کند، تا سری C1، تا حتی فصل گذشته انتقال به سری B را لمس کند.

بقیه تاریخ اخیر است و حتی تعجب آورتر است اگر فکر کنیم که مانند آریگو ساکی، او سابقه ای به عنوان یک بازیکن پیشرو ندارد. تجربه او در میادین آماتور اومبریا (دروتا، کانارا، اسپلو، پونتویچیو) به بلوغ رسید، جایی که، باورنکردنی است که با دیدن قدرتی که اکنون دارد، تقریباً توسط حریف و نشانه‌های بسیار تهاجمی مرعوب شد.

در چند لحظه ای که سرسه کاسمی آزاد است، او عاشق استبا دوستان قدیمی خود می گذرد یا برای تماشای تمرین جوانان به زمین ورزشی روستایش بازمی گردد. بزرگترین سرگرمی او جستجوی قارچ در جنگل های محبوبش Umbria است.

در سال 2000 کوسمی در مارسیانو، زادگاه مادرش، از دستان جیووانی تراپاتونی "Premio Nestore" را به عنوان بهترین ورزشکار اومبریایی سال دریافت کرد. تقدیری که در گذشته به ورزشکارانی مانند بوکسور جانفرانکو روزی، فوتبالیست فابریزیو راوانلی، والیبالیست آندره آ سارتورتی و بسکتبالیست روبرتو برونامانتی رسیده است.

در سال 2004 او پروجا را ترک کرد و برای شروع یک ماجراجویی جدید در سری B با جنوا نقل مکان کرد.

او سپس مربیگری اودینزه (2005-2006)، برشا (2007-2008)، لیورنو (2009-2010) و پالرمو (2011) را بر عهده گرفت.