Βιογραφία - Ανώνυμος πράγματι όχι!

Ο έβδομος από τα 11 παιδιά του, ο Μάλκολμ γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 1925 στην Ομάχα της Νεμπράσκα. Ο πατέρας του, Ερλ Λιτλ, ήταν βαπτιστής πάστορας, ενώ η μητέρα του, Λουίζ Νόρτον, ήταν μετανάστρια από τη Γρενάδα, νησί των Αντιλλών που ανήκε τότε στη Βρετανική Αυτοκρατορία. Και οι δύο είχαν ενταχθεί στην Παγκόσμια Ένωση Βελτίωσης των Νέγρων, το παναφρικανικό κίνημα απελευθέρωσης των μαύρων που ιδρύθηκε το 1914 από τουςΤζαμαϊκανός πολιτικός Marcus Garvey.

Μεταξύ των πιο δραστήριων ρατσιστικών ομάδων εκείνη την εποχή ήταν η Κου Κλουξ Κλαν, που ιδρύθηκε το 1867 στο Τενεσί από πρώην μέλη του στρατού του Νότου, τέθηκε εκτός νόμου το 1869 και αναγεννήθηκε στη Τζόρτζια το 1915. Σε αυτή την οργάνωση αποδόθηκε ο θάνατος του πατέρα του Μάλκολμ το 1931, ένοχου για το κήρυγμα σε διαχωρισμένες γειτονιές μαύρων.

Το 1937, η χρόνια έλλειψη εισοδήματος και η σοβαρή ασθένεια της μητέρας του άρχισαν να διαλύουν την οικογένεια του Μάλκολμ και ο ίδιος τέθηκε υπό τη φροντίδα φίλων. Τον επόμενο χρόνο, αποβλήθηκε από το σχολείο για "κακή και αντικοινωνική συμπεριφορά" και στάλθηκε στο σωφρονιστικό ίδρυμα του Λάνσινγκ. Τον Ιανουάριο του 1939, οι κοινωνικοί λειτουργοί και ο δικαστής αποφάσισαν, μετά την επιδείνωση τηςτης ασθένειας, να κλείσει τη μητέρα του Λουίζ σε άσυλο. Εν τω μεταξύ, ο Μάλκολμ, στο σωφρονιστικό ίδρυμα της Πολιτείας του Μίσιγκαν, διακρίνεται ως λαμπρός μαθητής, παρόλο που νιώθει τις διακρίσεις να βαραίνουν την καριέρα του ως δικηγόρου.

Λίγο αργότερα, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο γκέτο των μαύρων της Βοστώνης, όπου εργάστηκε ως καθαριστής παπουτσιών και ως επιστάτης σε εστιατόρια και τρένα. Έχοντας ενταχθεί σε κάποιες αναρχικές ομάδες, εγκατέλειψε τη δουλειά του για να γίνει οργανωτής υπόγειων τυχερών παιχνιδιών. Επίσης, συνέχισε να διακινεί ναρκωτικά. Καταζητούμενος από την αστυνομία, το 1945, επέστρεψε στη Βοστώνη και έγινε αρχηγός μιας συμμορίας απόληστές, αλλά η εμπειρία είναι βραχύβια.

Τον Φεβρουάριο του 1946 συνελήφθη για μια ασήμαντη ληστεία και καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια φυλάκιση.

Από τον Φεβρουάριο του 1946 έως τον Ιούλιο του 1952, ο Μάλκολμ έμεινε σε τρεις φυλακές της Μασαχουσέτης. Στη σωφρονιστική αποικία του Νόρφολκ, όπου πέρασε την περίοδο 1948-1951, έλαβε χώρα η μεταμόρφωσή του. Μέσω του αδελφού του Ρέτζιναλντ, ο Μάλκολμ ήρθε σε επαφή με το Έθνος του Ισλάμ και τον ηγέτη του Ελάιτζα Πουλ, ο οποίος στο μεταξύ είχε πάρει το όνομα Ελάιτζα Μοχάμεντ. Το Έθνος του Ισλάμ κήρυττε τοαυτάρκης διαχωρισμός των μαύρων από τους λευκούς (απαραίτητος πριν από την επιστροφή στην Αφρική), κατήγγειλε τον ρατσισμό της χριστιανικής θρησκείας και αγωνίστηκε κατά των ναρκωτικών, του καπνού, του αλκοόλ, των ακάθαρτων τροφών και όλων των μορφών βλάβης.

Ο Μάλκολμ αρχίζει να μελετά και να διαβάζει ενώ προσηλυτίζει μέσα στους τοίχους της φυλακής. Γίνεται τόσο επικίνδυνος που για να αποφύγουν τα προβλήματα οι αρχές της φυλακής αποφασίζουν να τον αφήσουν ελεύθερο.

Αφού βρήκε δουλειά ως υπάλληλος, εγκαταστάθηκε στο Ίνκστερ, ένα γκέτο μαύρων στο Ντιτρόιτ, και πήρε την απόφαση να αλλάξει το επώνυμό του σε "Χ", ως μια αιώνια υπενθύμιση της στέρησης του πραγματικού αφρικανικού του ονόματος, στην οποία οι λευκοί είχαν υποβάλει τους προγόνους του στη σκλαβιά του Νέου Κόσμου.

Αποφασίζει επίσης να εργαστεί στη γραμμή συναρμολόγησης μιας αυτοκινητοβιομηχανίας και στη συνέχεια να γίνει "μύλος" στο Gar Wood, ένα εργοστάσιο φορτηγών, ενώ αργότερα επιστρέφει στην Ανατολική Ακτή και γίνεται ο πιο ακούραστος ιεροκήρυκας του Έθνους του Ισλάμ. Ανοίγει και οργανώνει νέα τζαμιά και μετατρέπει το Έθνος του Ισλάμ σε μια δυναμική πολιτικοθρησκευτική ομάδα του"μαύροι μουσουλμάνοι, αυτονομιστές και άκαμπτα οργανωμένοι". Το 1958 παντρεύτηκε μια συναδέλφισσα του κινήματός του, την Μπέτι Σαμπάζ, και εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη.

Το 1963-64 ωρίμασε η απόφαση να ιδρύσει μαζί με μια ομάδα οπαδών του την "Οργάνωση Αφροαμερικανικής Ενότητας". Τα ταξίδια στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική του έδωσαν το δικαίωμα να διαδώσει τις ιδέες του, οι οποίες περιλάμβαναν δύο θεμελιώδη σημεία:

μια στενότερη συνεννόηση με τις αντιδιαχωριστικές ομάδες που δρουν στο Νότο και στην υπόλοιπη χώρα, και η προσπάθεια διεθνοποίησης του μαύρου προβλήματος με την αναζήτηση συνεννόησης με αραβικές χώρες, ιδίως αφρικανικές, και πρώην αποικίες, για τη δημιουργία κοινού μετώπου και δράσης.

Εν τω μεταξύ, ο Μάλκολμ συνεχίζει να παίρνει σθεναρές θέσεις κατά της αμερικανικής κυβέρνησης, στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική, βρίσκοντας χρόνο να ολοκληρώσει τη συγγραφή, με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Άλεξ Χέιλι, της "Αυτοβιογραφίας" του.

Διαφωνώντας με τον ειρηνισμό του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ήρθε σε ρήξη μαζί του μετά την πορεία στην Ουάσιγκτον, η οποία επετράπη από την κεντρική εξουσία. Η καταιγίδα, όμως, πλησίαζε. Κατά την επίσκεψή του στο Κάιρο έπεσε θύμα απόπειρας δηλητηρίασης. Κατά την επιστροφή του στη Νέα Υόρκη, στις 14 Φεβρουαρίου 1965, μια βομβιστική επίθεση έβαλε φωτιά στο σπίτι του, από το οποίο μόλις που γλίτωσε με τη σύζυγο και τις κόρες του. Στις 21 Φεβρουαρίου επρόκειτο να πραγματοποιήσειΕίχε ζητήσει να κρατηθούν μακριά όλοι οι δημοσιογράφοι και να μην γίνει έρευνα σε κανέναν. Δεν πρόλαβε καν να αρχίσει την ομιλία του όταν τρεις άνδρες που κάθονταν στην πρώτη σειρά άρχισαν να τον πυροβολούν με τουφέκια και πιστόλια. Χτυπήθηκε από 16 σφαίρες, τρεις από τις οποίες ήταν θανατηφόρες.

Ποιος ήταν αυτός που σκότωσε τον Μάλκολμ Χ; Μέχρι σήμερα εξετάζονται διάφορες υποθέσεις. Ορισμένοι υποψιάζονται τον κύκλο των συνεργατών του, άλλοι το FBI και άλλοι τον οργανωμένο υπόκοσμο και το εμπόριο ναρκωτικών, το οποίο, χάρη στον Μάλκολμ Χ, είχε υποστεί απότομη πτώση των εργασιών του.

Πρόσφατα, μια από τις κόρες του Μάλκολμ, η Qubilah Shabazz, κατηγόρησε τον σημερινό ηγέτη του Έθνους του Ισλάμ, τον Louis Farrakhan, ότι βρίσκεται πίσω από τη δολοφονία. Η χήρα του Μάλκολμ, η Betty, δολοφονήθηκε το 1997 από έναν 12χρονο εγγονό, που επίσης ονομαζόταν Μάλκολμ.

Ο Αφροαμερικανός σκηνοθέτης Spike Lee γύρισε το 1992 τη βραβευμένη βιογραφική ταινία "Malcolm X" για τη ζωή του.