Βιογραφία

• Νεολαία, σπουδές και πρώτες παραστάσεις
• Η δισκογραφική καριέρα
• Η δεκαετία του 1960
• Giorgio Gaber και θέατρο
• Τα τελευταία χρόνια

Το πραγματικό όνομα του Giorgio Gaber είναι Giorgio Gaberscik Γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 25 Ιανουαρίου 1939.

Giorgio Gaber

Δείτε επίσης: Βιογραφία του Charles Bronson

Νεολαία, σπουδές και πρώτες παραστάσεις

Έφηβος, για τη θεραπεία του αριστερού του χεριού που έχει προσβληθεί από παράλυση σε ηλικία 15 ετών άρχισε να παίζει κιθάρα .

Μετά την αποφοίτησή του το λογιστική Φοίτησε στη σχολή οικονομικών και επιχειρήσεων του Bocconi, πληρώνοντας τις σπουδές του με τα έσοδα από μερικές συναυλίες. Παίζει συχνά στο Αγία Θέκλα , διάσημος Μιλανέζικο κλαμπ .

Εδώ ξέρει Adriano Celentano , Enzo Jannacci e Mogol ο τελευταίος τον προσκαλεί στη δισκογραφική εταιρεία Αναμνήσεις για μια ακρόαση: είναι το ίδιο Αναμνήσεις Nanni να του προτείνει να χαράξει ένα δίσκος .

Η δισκογραφική καριέρα

Έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα για τον Giorgio Gaber. Μεταξύ των πρώτων τραγουδιών που δημοσιεύτηκαν ήταν το "Ciao, ti dirò", γραμμένο με τον Luigi Tenco Είναι από τα επόμενα χρόνια τα αξέχαστα:

• "Μην κοκκινίζεις"
• 'Τα βράδια μας'
• 'Οι δρόμοι τη νύχτα'
• 'Ο Ριχάρδος'
• 'Trani a gogò'
• "Η μπαλάντα του Cerruti
• 'Blue Torpedo'
• "Barbera και σαμπάνια".

Τον ελκύει η μουσική και ιδιαίτερα το περιεχόμενο της chansonniers Γάλλος, του Rive gauche του Παρισιού. Σε αυτά τα χρόνια δηλώνει:

Δείτε επίσης: Βιογραφία του Elton John Ο δάσκαλός μου ήταν Jacques Brel .

Η δεκαετία του 1960

Το 1965 παντρεύτηκε Ombretta Colli Συμμετέχει επίσης σε τέσσερις εκδόσεις του Φεστιβάλ του Sanremo :

• "Βενζίνη και σπίρτα" το 1961,
• 'So Happy', 1964,
• 'Ποτέ Ποτέ Βαλεντίνα', 1966,
• "Ελάτε λοιπόν", 1967

Στη συνέχεια, ο Gaber οδηγεί διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές στην έκδοση του 1969 του "Canzonissima", ερμήνευσε το "Com è bella la città", ένα από τα πρώτα τραγούδια που υπαινίσσεται τη μετέπειτα αλλαγή ρυθμού .

Giorgio Gaber και θέατρο

Κατά την ίδια περίοδο, η Μικρό θέατρο του Μιλάνου του πρόσφερε την ευκαιρία να παρουσιάσει ένα ρεσιτάλ, " Ο κ. G ', η πρώτη από μια μακρά σειρά μουσικών παραστάσεων που παρουσιάστηκαν στο θέατρο . ο Giorgio Gaber επί σκηνής εναλλάσσει τραγούδια σε μονόλογοι Μεταφέρει έτσι τον θεατή σε μια ατμόσφαιρα που έχει τη γεύση:

• κοινωνική,
• πολιτική,
• αγάπη,
• υποφέρουν,
• ελπίδα.

Όλα αυτά είναι καρυκευμένα με ένα ειρωνεία συγκεκριμένα, η οποία κινείται ναι το γέλιο αλλά και το συνείδηση .

Δεν είμαι ούτε φιλόσοφος ούτε πολιτικός, αλλά ένας άνθρωπος που προσπαθεί να επιστρέψει, με τη μορφή θεάματος, τις αντιλήψεις, τις διαθέσεις, τα σήματα που αισθάνεται στον αέρα.

Μερικά από τα σημαντικότερα έργα του είναι:

• Παριστάνοντας τον υγιή (1972)
• Υποχρεωτική ελευθερία" (1976)
• Εκτροφή κοτόπουλων (1978)
• Ο Γκρίζος (1989)
• Και να σκεφτείς ότι υπήρχε σκέψη (1995)
• Σκληρά κερδισμένη ηλιθιότητα (1998)

Τα τελευταία χρόνια

Μετά τα άλμπουμ που ήταν αφιερωμένα αποκλειστικά στην ολοκληρωμένη ηχογράφηση των παραστάσεών του, ο Giorgio Gaber επιστρέφει στην επίσημη δισκογραφική αγορά με το άλμπουμ " Η γενιά μου έχει χάσει "(2001) που περιλαμβάνει το ενιαίο Δεξιά-αριστερά "Ειρωνικό, με τους συνήθεις καυστικούς υπαινιγμούς, είναι ένα πολύ επίκαιρο τραγούδι, δεδομένης της προεκλογικής περιόδου κατά την οποία κυκλοφόρησε. Με μια πιο προσεκτική ματιά, εξακολουθεί να είναι, μετά από περισσότερα από 20 χρόνια.

Ο Τζόρτζιο Γκάμπερ πέθανε την 1η Ιανουαρίου 2003, σε ηλικία 63 ετών, χτυπημένος από μακροχρόνια ασθένεια. Έφυγε από τη ζωή στη βίλα του στο Μοντεμάνιο ντι Καμαϊόρε της Βερσίλια, όπου περνούσε τα Χριστούγεννα δίπλα στη σύζυγο και την κόρη του. Dalia Gaberscik .

Στις 24 Ιανουαρίου του ίδιου έτους, βγήκε, σχεδόν ως καλλιτεχνική διαθήκη , " Δεν αισθάνομαι Ιταλός "το τελευταίο έργο του αξέχαστου καλλιτέχνη.

Το 2010, ένας από τους αυτοβιογραφία εικονογραφημένο ("με λέξεις και εικόνες") με τίτλο " Η παράλογη ουτοπία ".

Σχετικά με αυτόν Vincenzo Mollica είπε:

Ο Γκάμπερ ήταν ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες από τους οποίους πήρα ποτέ συνέντευξη και ένας από τους λίγους που αγάπησα.