Βιογραφία - Αναδύεται με τάξη

• Ταινιογραφία από Jasmine Trinca

Η Jasmine Trinca γεννήθηκε στη Ρώμη στις 24 Απριλίου 1981. Μετά από 2.500 ακροάσεις, ο Nanni Moretti την επέλεξε για να παίξει έναν ρόλο στην ταινία "La stanza del figlio" (2001).

Εκείνη την εποχή η Jasmine δεν είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει ηθοποιός, τότε στο κλασικό λύκειο όπου σπούδαζε, στη Ρώμη, οι μαθητές περνούσαν από ακρόαση. Jasmine Trinca συστήνεται όχι τόσο επειδή παθιάζεται με την υποκριτική, αλλά επειδή πάντα γοητευόταν από τον Nanni Moretti.

Μετά την εμπειρία του στη μεγάλη οθόνη, συνέχισε τις σπουδές του, αποκτώντας απολυτήριο κλασικού λυκείου με άριστα, και αργότερα εγγράφηκε σε πτυχιακές σπουδές αρχαιολογίας.

Η επόμενη ταινία της ήταν η "La meglio gioventù" (2003), η οποία της χάρισε το Nastro d'Argento 2004, ως καλύτερη πρωταγωνίστρια μαζί με το γυναικείο καστ της ταινίας. Το 2005 προβλήθηκε άλλη μια σημαντική ταινία, η "Romanzo criminale", σε σκηνοθεσία Michele Placido. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε, μαζί με τον Silvio Muccino, στο "Manuale d'amore", του Giovanni Veronesi.

Το 2006, έπαιξε το ρόλο μιας νεαρής σκηνοθέτιδας στην ταινία "Il caimano", σε σκηνοθεσία Nanni Moretti. Τον Σεπτέμβριο του 2007, συμμετείχε στην ταινία "Piano, solo" (σε σκηνοθεσία Riccardo Milani, με τους Kim Rossi Stuart, Michele Placido και Paola Cortellesi).

Ο αγιασμός ήρθε το 2009 με την ταινία "Il grande sogno", σε σκηνοθεσία του Michele Placido, με την οποία Jasmine Trinca κέρδισε το βραβείο καλύτερης νέας ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Το 2017 στις Κάννες, για την ερμηνεία της στην ταινία "Fortunata" (ταινία του Sergio Castellitto ) λαμβάνει το βραβείο καλύτερης ηθοποιού. Την επόμενη χρονιά 2018 παίζει Ilaria Cucchi στην ταινία Στο δέρμα μου που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του 75ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.

Το 2020 της απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης πρωταγωνίστριας για την ταινία Η θεά της τύχης , μια ταινία του Ferzan Ozpetek, με πρωταγωνιστές τους Edoardo Leo και Stefano Accorsi. Την ίδια χρονιά, έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας με την ταινία μικρού μήκους Όντας η μαμά μου Πρόκειται για ένα έργο αφιερωμένο στη σχέση της με τη μητέρα της, η οποία απεβίωσε όταν η ηθοποιός ήταν στα τριάντα της και έγινε με τη σειρά της μητέρα της Έλσας.

Ταινιογραφία από Jasmine Trinca

• La stanza del figlio, σκηνοθεσία Nanni Moretti (2001)
• La meglio gioventù, σε σκηνοθεσία Marco Tullio Giordana (2003)
• Manuale d'amore, σε σκηνοθεσία Giovanni Veronesi (2005)
• Romanzo criminale, σε σκηνοθεσία Michele Placido (2005)
• Trevirgolaottantasette, σκηνοθεσία Valerio Mastandrea - ταινία μικρού μήκους (2005)
• Il caimano, σκηνοθεσία Nanni Moretti (2006)
• Πιάνο, σόλο, σκηνοθεσία Riccardo Milani (2007)
• Το μεγάλο όνειρο, σε σκηνοθεσία Michele Placido (2009)
• Ultimatum, σε σκηνοθεσία Alain Tasma (2009)
• La sottile mensola rossa, σκηνοθεσία Paolo Calabresi - ταινία μικρού μήκους (2010)
• L'Apollonide - Souvenirs de la maison close, σε σκηνοθεσία Bertrand Bonello (2011)
• Σ' αγαπώ πάρα πολύ για να στο πω, σκηνοθεσία Marco Ponti (2012)
• Un giorno devi andare, σε σκηνοθεσία Giorgio Diritti (2012)
• Miele, σκηνοθεσία Valeria Golino (2012)
• Saint Laurent, σκηνοθεσία Bertrand Bonello (2014)
• Maraviglioso Boccaccio, σε σκηνοθεσία Paolo και Vittorio Taviani (2015)
• Nessuno si salva da solo, σε σκηνοθεσία Sergio Castellitto (2015)
• The Gunman, σκηνοθεσία Pierre Morel (2015)
• Tommaso, σκηνοθεσία Kim Rossi Stuart (2016)
• Slam - Tutto per una ragazza, σε σκηνοθεσία Andrea Molaioli (2016)
• Fortunata, σε σκηνοθεσία Sergio Castellitto (2017)