Βιογραφία - Από την πρωτεύουσα με πάθος

• Valerio Mastandrea το 2010
• Ιδιωτική ζωή

Ο Valerio Mastandrea γεννήθηκε στη Ρώμη στις 14 Φεβρουαρίου 1972. Έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1993 και αργότερα έκανε σχεδόν τυχαία την κινηματογραφική του καριέρα με την ταινία "Ladri di cinema" (1994), του σκηνοθέτη Piero Natoli. Η φήμη και η αναγνωρισιμότητα ήρθαν στο ευρύ κοινό χάρη στην παρουσία του στο θέατρο Parioli της Ρώμης, όπου συμμετείχε αρκετές φορές στην τηλεοπτική εκπομπή Maurizio CostanzoΕμφάνιση.

Χάρη στην ερμηνεία του στην ταινία "Tutti giù per terra" (Όλα κάτω στη γη) του σκηνοθέτη Davide Ferrario, ο Valerio Mastandrea έλαβε το Grolla d'Oro ως καλύτερος πρωταγωνιστής το 1996, καθώς και το Pardo στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο.

Μεταξύ 1998 και 1999, έλαβε εξαιρετικές κριτικές τόσο από τους ειδικούς κριτικούς όσο και από το ευρύ κοινό, χάρη στην ερμηνεία του ως Ρουγκαντίνο στην ομώνυμη μουσική κωμωδία των Garinei και Giovannini, η οποία επαναλαμβανόταν κάθε βράδυ και ήταν πάντα sold out.

Έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 2005 με μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο "Trevirgolaottantasette": το θέμα είναι του Daniele Vicari και το σενάριο του Vicari και του ίδιου του Mastandrea. Η ταινία μικρού μήκους πραγματεύεται το πρόβλημα των θανάτων στην εργασία στην Ιταλία, τους λεγόμενους "λευκούς θανάτους". Ο τίτλος αντιπροσωπεύει τον ημερήσιο μέσο αριθμό των ανθρώπων που πεθαίνουν στην εργασία στην Ιταλία.

Το 2007, πρωταγωνίστησε στην ταινία "Non pensarci" (του Gianni Zanasi), όπου έπαιξε το ρόλο του μουσικού Stefano Nardini. Το 2009, επέστρεψε στον ίδιο ρόλο στο σίριαλ που βασίστηκε στην ταινία και μεταδόθηκε από το δορυφορικό κανάλι Fox.

Ως φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου και της Ρόμα, έχει συνθέσει ένα ποίημα για το θέμα αυτό - το οποίο έχει απαγγείλει αρκετές φορές δημοσίως - με τίτλο "Ο αντι-ρουμανισμός εξηγείται στον γιο μου".

Το 2009 εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη στις ταινίες "Giulia non esce la sera" (του Giuseppe Piccioni, με τη Valeria Golino), "La prima cosa bella" (του Paolo Virzì, με την Claudia Pandolfi) και "Good morning Aman" (του Claudio Noce), στις οποίες ο Valerio Mastandrea είναι παραγωγός και συμπρωταγωνιστής.

Valerio Mastandrea το 2010

Το 2011, πρωταγωνίστησε στις ταινίες "Cose dell'altro mondo" και "Ruggine". Το 2013, κέρδισε το βραβείο David di Donatello για τον καλύτερο πρωταγωνιστή για την ταινία "Gli equilibristi" και το βραβείο David di Donatello για τον καλύτερο δευτεραγωνιστή για την ταινία "Viva la libertà".

Το 2013, έγραψε μαζί με τον Zerocalcare το σενάριο για την ταινία ζωντανής δράσης "La profezia dell'armadillo", βασισμένη στο ομώνυμο κόμικ του Zerocalcare. Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε μετά θάνατον η τελευταία ταινία του Carlo Mazzacurati, "La sedia della felicità", στην οποία Valerio Mastandrea πρωταγωνιστεί στο πλευρό της Isabella Ragonese.

Το 2014, πρωταγωνιστεί στο "Pasolini", σε σκηνοθεσία Abel Ferrara, και στο "Ogni maledetto Natale". Μετά το "Η ευτυχία είναι ένα πολύπλοκο σύστημα" (2015, του Gianni Zanasi), τον βρίσκουμε στο "Perfect strangers", σε σκηνοθεσία Paolo Genovese (2016). Επίσης, από το 2016 είναι το "Fiore", και το

"Fai bei sogni", του Marco Bellocchio. Η τελευταία ταινία είναι βασισμένη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Massimo Gramellini. Το 2017 βγήκαν στους κινηματογράφους οι ταινίες "The Place" και "Tito e gli alieni".

Το 2021, θα είναι ο επιθεωρητής Ginko στην ταινία "Diabolik" των αδελφών Manetti.

Ιδιωτική ζωή

Ο Valerio Mastandrea ήταν παντρεμένος με τον Valentina Avenia , τηλεοπτική συγγραφέας και ηθοποιός: το ζευγάρι γέννησε τον γιο τους, Giordano Mastandrea, στις 3 Μαρτίου 2010. Από το 2016 ο Valerio έχει μια νέα σύντροφο, την ηθοποιό Chiara Martegiani 15 χρόνια νεότερος.