Biografie - Uit de hoofdstad met passie

• Valerio Mastandrea in 2010
• Privéleven

Valerio Mastandrea werd op 14 februari 1972 in Rome geboren. Hij debuteerde in het theater in 1993 en maakte later bijna bij toeval zijn filmcarrière met de film 'Ladri di cinema' (1994) van regisseur Piero Natoli. Beroemdheid en bekendheid kwamen bij het grote publiek dankzij zijn aanwezigheid in het Parioli theater in Rome, waar hij verschillende keren meedeed aan het televisieprogramma Maurizio CostanzoLaat zien.

Dankzij zijn optreden in 'Tutti giù per terra' (All Down to Earth) van regisseur Davide Ferrario ontving Valerio Mastandrea de Grolla d'Oro als beste hoofdrolspeler in 1996, evenals de Pardo op het Locarno Film Festival.

Tussen 1998 en 1999 kreeg hij uitstekende feedback van zowel gespecialiseerde critici als het grote publiek, dankzij zijn optreden als Rugantino in Garinei en Giovannini's gelijknamige muzikale komedie, die elke avond werd herhaald en altijd uitverkocht was.

Hij maakte zijn regiedebuut in 2005 met een korte film getiteld 'Trevirgolaottantasette': het onderwerp is van Daniele Vicari en het scenario van Vicari en Mastandrea zelf. De korte film gaat over het probleem van sterfgevallen op het werk in Italië, de zogenaamde 'witte doden'. De titel staat voor het dagelijks gemiddelde aantal mensen dat sterft op het werk in Italië.

In 2007 speelde hij in de film 'Non pensarci' (van Gianni Zanasi) waar hij de rol van de muzikant Stefano Nardini speelde. In 2009 keerde hij terug naar dezelfde rol in de serie gebaseerd op de film, uitgezonden op het Fox satellietkanaal.

Als fervent voetbalfan en Roma-supporter heeft hij een gedicht over dit onderwerp geschreven - dat hij verschillende keren in het openbaar heeft voorgedragen - getiteld 'Anti-Romanisme uitgelegd aan mijn zoon'.

In 2009 verschijnt hij op het witte doek in 'Giulia non esce la sera' (van Giuseppe Piccioni, met Valeria Golino), 'La prima cosa bella' (van Paolo Virzì, met Claudia Pandolfi) en 'Good morning Aman' (van Claudio Noce), waarin Valerio Mastandrea zowel producer als tegenspeelster is.

Valerio Mastandrea in 2010

In 2011 speelde hij in de films 'Cose dell'altro mondo' en 'Ruggine'. In 2013 won hij de David di Donatello voor beste hoofdrolspeler voor de film 'Gli equilibristi' en de David di Donatello voor beste bijrolspeler voor de film 'Viva la libertà'.

In 2013 schreef hij samen met Zerocalcare het scenario voor de live-action film 'La profezia dell'armadillo', gebaseerd op de gelijknamige strip van Zerocalcare. Het jaar daarop werd Carlo Mazzacurati's laatste film, 'La sedia della felicità', postuum uitgebracht. Valerio Mastandrea speelt samen met Isabella Ragonese.

In 2014 speelde hij in 'Pasolini', geregisseerd door Abel Ferrara, en in 'Ogni maledetto Natale'. Na 'Happiness is a complex system' (2015, van Gianni Zanasi), vinden we hem terug in 'Perfect strangers', geregisseerd door Paolo Genovese (2016). Ook uit 2016 zijn 'Fiore', en

Fai bei sogni' van Marco Bellocchio, gebaseerd op het autobiografische boek van Massimo Gramellini. In 2017 verschenen 'The Place' en 'Tito e gli alieni' in de bioscoop.

In 2021 is hij Inspecteur Ginko in de Manetti Bros. film 'Diabolik'.

Privéleven

Valerio Mastandrea was gehuwd met Valentina Avenia Het koppel beviel op 3 maart 2010 van hun zoon Giordano Mastandrea. Sinds 2016 heeft Valerio een nieuwe partner, actrice Chiara Martegiani 15 jaar jonger.