Biografie - God zegene u, mevrouw Robinson

Op het scherm was ze de sensuele en melancholische Mrs. Robinson, de rol die haar het meest onderscheidde; in het echte leven was ze de vrouw van die gekke auteur die luistert naar de naam Mel Brooks. Twee identiteiten die filmliefhebbers niet met elkaar kunnen rijmen, maar waarmee ze klaarblijkelijk totaal leefde nonchalance Want wat voor actrice zou ze anders zijn? En het wil niet zeggen dat de getalenteerde Anne Bancroft zich zo heeft losgemaakt van die beruchte rol, als het waar is dat zelfs de jeugd van tegenwoordig zich haar vooral herinnert dankzij haar doorschijnende optredens in 'The Graduate', waar ze een baardloze maar volwassen en serieuze Dustin Hoffman het hoofd op hol bracht.

Anna Maria Louisa Italiano, dochter van de eerste generatie Italiaanse immigranten, werd op 17 september 1931 geboren in New York City, in de Bronx. Na een korte leertijd waarin ze dans- en acteerlessen volgde, ging ze in 1948 naar de American Academy of Dramatic Arts in New York, waar ze haar eerste artiestennaam aannam, Anne Marno. Ze zou later de achternaam Bancroft aannemen op aanraden van producer DarrilZanuck.

Dit was een periode waarin ze vooral betrokken was bij theaterproducties. Toen ze in 1950 haar eerste tv-optreden maakte in een feuilleton, was haar beheersing van de acteerkunst zo onwrikbaar dat de mensen in de industrie onder de indruk waren: de harde houten planken van de verschillende New Yorkse theaters bereidden haar voor op de zwaarste uitdagingen.

Haar leertijd bij de televisie was van korte duur: nog geen vier jaar later ging op een mooie ochtend haar telefoon, ze nam op en aan de andere kant van de lijn vond ze een producer die bereid was om op haar te wedden. Natuurlijk waren haar eerste rollen klein, maar in 1962 speelde ze Annie Sullivan in 'Anna of the Miracles', waarvoor ze een Oscar voor Beste Actrice kreeg.

In 1964 speelde Anne Bancroft in 'Frenzy of Pleasure' en in datzelfde jaar, na de scheiding van Martin May, met wie ze van 1953 tot 1957 getrouwd was geweest, trouwde ze met acteur en regisseur Mel Brooks. Hun huwelijk hield stand en was een van de weinige echt succesvolle partnerschappen in de moeilijke en drassige wereld van de cinema.

In 1967 koos regisseur Mike Nichols haar voor de eerder genoemde rol van Mrs. Robinson in 'The Graduate', wat haar een Oscarnominatie opleverde en een bekendheid die onverwoestbaar lijkt. De film is, net als haar personage, gewijd aan de filmgeschiedenis, mede dankzij de prachtige soundtrack (met onder andere het nummer 'Mrs. Robinson'), getekend door het echtpaar Paul Simon en Art Garfunkel.

In 1972 beviel Anne van hun zoon Max Brooks.

De lijst van films waaraan ze meewerkte is lang, maar de bekendste zijn 'Two Lives, One Turning Point' (1977, met Shirley MacLaine), 'The Elephant Man' (1980, van David Lynch, met Anthony Hopkins), 'To Be or Not to Be' (1983, met haar echtgenoot Mel Brooks) en 'Agnes of God' (1985, met Jane Fonda). In 1980 maakte ze met de film 'Fatso', geschreven en met zichzelf in de hoofdrol, haar debuut achter de camera, na eerstdie zich bekwaamde in regisseren aan het American Film Institute.

In de jaren '90 bleef ze acteren, maar het moet gezegd worden dat ze vooral bijrollen kreeg. Tot de films waarin ze zich de laatste jaren het meest onderscheidde, behoorden het ruige 'Soldier Jane' (1997, van Ridley Scott, met Demi Moore en Viggo Mortensen), het drama 'Paradise Lost' (1998, met Ethan Hawke en Gwyneth Paltrow).

Na een lange en slopende ziekte overleed Anne Bancroft op 6 juni 2005 in het Mount Sinai Medical Center in Manhattan, New York.