Biografia - Niech Bóg panią błogosławi, pani Robinson

Na ekranie była zmysłową i melancholijną panią Robinson, rolą, która najbardziej ją wyróżniała; w prawdziwym życiu była żoną tego szalonego autora, który odpowiada nazwisku Mel Brooks. Dwie tożsamości, których "miłośnicy" filmu nie mogą pogodzić, ale z którymi najwyraźniej żyła. nonszalancja W końcu jaką aktorką byłaby w przeciwnym razie? I nie chodzi o to, że utalentowana Anne Bancroft tak bardzo oderwała się od tej niesławnej roli, jeśli prawdą jest, że nawet dzisiejsza młodzież pamięta ją głównie dzięki jej prześwitującym występom w "Absolwencie", gdzie sprawiła, że pozbawiony brody, ale dojrzały i poważny Dustin Hoffman stracił głowę.

Córka pierwszego pokolenia włoskich imigrantów, Anna Maria Louisa Italiano urodziła się 17 września 1931 r. w Nowym Jorku, w Bronksie. Po krótkim stażu, podczas którego brała lekcje tańca i aktorstwa, w 1948 r. wstąpiła do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, gdzie przyjęła swoje pierwsze imię sceniczne, Anne Marno. Później przyjęła nazwisko Bancroft za sugestią producenta Darrila.Zanuck.

Był to okres, w którym była głównie zaangażowana w produkcje teatralne. Kiedy po raz pierwszy wystąpiła w serialu telewizyjnym w 1950 roku, jej kontrola nad sztuką aktorską była tak żelazna, że osoby z branży były pod wrażeniem: twarde drewniane deski różnych nowojorskich teatrów przygotowały ją na najtrudniejsze wyzwania.

Jej staż w telewizji był krótkotrwały: niecałe cztery lata później, pewnego pięknego poranka zadzwonił jej telefon, odebrała go, a po drugiej stronie linii znalazł się producent gotowy na nią postawić. Oczywiście jej pierwsze role były niewielkie, ale w 1962 roku zagrała Annie Sullivan w "Annie od cudów", za którą otrzymała Oscara dla najlepszej aktorki.

W 1964 roku Anne Bancroft zagrała w filmie "Szał przyjemności", a w tym samym roku, po rozwodzie z Martinem Mayem, z którym była w związku małżeńskim od 1953 do 1957 roku, poślubiła aktora i reżysera Mela Brooksa. Ich małżeństwo przetrwało i było jednym z niewielu naprawdę udanych związków w trudnym i bagnistym świecie kina.

W 1967 roku reżyser Mike Nichols wybrał ją do wspomnianej roli pani Robinson w "Absolwencie", za którą otrzymała nominację do Oscara i rozgłos, który wydaje się być niezniszczalny. Film, podobnie jak jej postać, przeszedł do historii kina również dzięki wspaniałej ścieżce dźwiękowej (zawierającej piosenkę "Mrs. Robinson"), podpisanej przez parę Paul Simon i Art Garfunkel.

W 1972 roku Anne urodziła ich syna Maxa Brooksa.

Lista filmów, w których wzięła udział, jest długa, ale najbardziej znane to "Dwa życia, jeden punkt zwrotny" (1977, z Shirley MacLaine), "Człowiek słoń" (1980, David Lynch, z Anthonym Hopkinsem), "Być albo nie być" (1983, z mężem Melem Brooksem) i "Agnes of God" (1985, z Jane Fondą). W 1980 roku, filmem "Fatso", napisanym i zagranym przez nią samą, zadebiutowała za kamerą, po tym jak wcześniejdoskonalił się w reżyserii w Amerykańskim Instytucie Filmowym.

W latach 90. kontynuowała karierę aktorską, ale trzeba przyznać, że otrzymywała głównie role drugoplanowe. Wśród filmów, w których wyróżniła się najbardziej w ostatnich latach, znalazły się surowy "Żołnierz Jane" (1997, reż. Ridley Scott, z Demi Moore i Viggo Mortensenem), dramat "Raj utracony" (1998, z Ethanem Hawke i Gwyneth Paltrow).

Po długiej i wyniszczającej chorobie Anne Bancroft zmarła w Mount Sinai Medical Center na Manhattanie w Nowym Jorku 6 czerwca 2005 roku.