بیوگرافی • تکامل فوتبال در عصر مدرن

او در سال 1946 به دنیا آمد و در شهر کوچکی در رومانیا، شهر کوچکی در فوزیگنانو، در همان روزی به دنیا آمد که یکی دیگر از فوتبالیست های بزرگ، دوستش آلبرتو زاکرونی بود. شایعات نامطمئن می گویند که او در کودکی از اینتر حمایت می کرد و دوست داشت برای تماشای برخی از بازی های نراتزوری به سن سیرو برده شود. البته، تنها این وجود دارد که او از دوران نوجوانی به طور اجتناب ناپذیری جذب فوتبال شده است، از هر نظر تلاش می کند تا در تیم های مختلف جا بیفتد، یا تلاش می کند "پشت صحنه" عمل کند، بنابراین آینده مربیگری او را تحت الشعاع قرار داده است. انتخاب تا حدی اجباری، با توجه به اینکه مهارت های او به عنوان یک بازیکن در سطح بالایی نبود...

بنابراین، با گذشت زمان، چهره او به عنوان یک مربی شکل می گیرد، حتی اگر در یک نقطه خاص، او تقریباً وسوسه شده است که همه چیز را رها کند تا خود را وقف چیزی "جدی" و سودآورتر کند، یعنی حمایت از پدرش، یک تولید کننده کفش، در فروش عمده و در نتیجه شروع به سفر و تور اروپا کند. با این حال، همانطور که درک آن آسان است، اشتیاق به فوتبال به معنای واقعی کلمه او را می بلعد، به طوری که او نمی تواند از میادین و به خصوص از نیمکت، بالاترین آرزوی حرفه ای خود دور بماند. او که همیشه به عنوان یک فروشنده غمگین و غمگین است، وقتی تیمی را به او می سپارند تا ادامه دهد، حتی اگر فقط در سطح باشد، احساس بهتری پیدا می کند.آماتوری

بنابراین او خود را رهبری تیم هایی مانند Fusignano، Alfosine و Bellaria می بیند. از آنجایی که او قدرت و شخصیت و همچنین شفافیت و ایده های انقلابی را نشان می دهد، هیچ کس وقتی بخش جوانان Cesena را به او می سپارد تعجب نمی کند. حتی در آن زمان، شهر رومانیا نوعی معبد فوتبال بود. از جمله، مهد شخصیت مشهوری مانند کنت آلبرتو روگنونی، نجیب زاده ای با گفتار ظریف و همدردی غریزی بود. نقش روگنونی، در میان چیزهای دیگر، بسیار مهم است، زیرا او نه تنها Cesena را راه‌اندازی و شکل می‌دهد، بلکه سال‌ها رهبری تأسیس COCO، کمیسیون کنترل مخوف فدرال کالچیو را نیز بر عهده دارد. علاوه بر این، با وجود این واقعیت که نقطه اتکای فعالیت او اکنون حول میلان می چرخید، کنت قبلاً یکی از اولین تحسین کنندگان بزرگ ساکی در حال ظهور بود.

از این لحظه به بعد، یک دوره کارآموزی طولانی شروع می شود که به اختصار به بیان آن می پردازیم.

در فصل 1982/83 او به ریمینی در C/1، سال بعد به تیم های جوانان فیورنتینا و در 1984/85 دوباره در ریمینی در C/1 رفت. در سال 1985 به پارما نقل مکان کرد و تا سال 1987 در آنجا ماند. سیلویو برلوسکونی، رئیس جدید آث میلان، پس از نمایش عالی پارما به رهبری ساکی (در آن زمان در سری B) مقابل میلان لیدهلم در جام حذفی ایتالیا، تصمیم گرفت او را روی نیمکت تیمش بخواند. با تیممیلانی ها در فصل 1987/88 اسکودتو را خواهند برد، در فصل های 1988/89 سوم و در فصل های 1989/90 و 1990/91 دوم خواهند شد. او سپس یک سوپرکاپ ایتالیا (1989)، دو جام اروپا (1988/89 و 1989/90)، دو جام بین قاره‌ای (1989 و 1990) و دو سوپرکاپ اروپا (1989 و 1990) قهرمان شد.

باید در نظر گرفت که در آن سالها ناپولی مارادونا در صدر فوتبال ایتالیا قرار داشت که مانند اکثریت قریب به اتفاق تیم های حاضر در لیگ برتر به روش سنتی صف آرایی می کرد.

آریگو ساکی، از سوی دیگر، به جای انطباق با چارچوب تاکتیکی رایج، تصمیم گرفت میلان را با 4-4-2 انقلابی صف آرایی کند.

مبنایی که پروژه او بر آن استوار است این است که بتواند تیمی ایجاد کند که در آن هر بازیکن وظایف مهمی در فاز دفاعی و تهاجمی داشته باشد، تیمی که در آن همکاری جنبه مرتبطی به خود می گیرد. با گذشت زمان، می تواند بر ذهنیت تأثیر بگذارد و مفاهیم "فوتبال کامل" را در سر بازیکنان خود تلقین کند.

دقیقاً به همین دلیل، در ایتالیا اغلب بحث شده است که طرح ها بر مردان اولویت دارند.

از 13 نوامبر 1991 او از Azeglio Vicini به عنوان مربی تیم ملی ایتالیا که او را به جام جهانی 1994 ایالات متحده هدایت کرد، برگزیده شد و پس از برزیل مقام دوم را به دست آورد. در سال 1995 او ایتالیا را به مرحله مقدماتی رساندفینال یورو 96 او در سال 1996 قراردادی را تمدید کرد که تا پایان سال 1998 او را به هدایت تیم ملی پیوند می‌داد، اما اندکی بعد و در پی جنجال‌هایی که درباره مدیریتش به وجود آمد، ترجیح داد این مکان را به چزاره مالدینی، سرمربی سابق تیم ملی جوانان واگذار کند. تیم

در نهایت آخرین کار او در راس پارما بود. با این حال، استرس بیش از حد، خستگی مفرط و تنش های بیش از حدی که او در معرض آن قرار می گیرد (همچنین به دلیل توجه بیمارگونه ای که فوتبال در ایتالیا به آن می شود) باعث می شود او تنها پس از سه بازی نیمکت تیم امیلیان را ترک کند.

آریگو ساکی دنیایی را که آنقدر دوست دارد رها نکرده است: او به عنوان مدیر بخش فنی، پشت صحنه روی نیمکت پارما کار می کرد. سپس در پایان سال 2004 او به اسپانیا پرواز کرد تا مدیر فنی رئال مادرید شود.

در اکتبر 2005، دانشگاه اوربینو مدرک honoris causa در علوم و تکنیک های ورزشی را به ساکی اعطا کرد.