بیوگرافی • وزیدن در باد

• اولین رویکرد به موسیقی
• باب دیلن: نام هنری او
• دهه 60
• یک پاپ icon
• به سوی قرن بیست و یکم
• برخی رکوردهای مهم توسط باب دیلن

باب دیلن، متولد رابرت زیمرمن در 24 می متولد شد، 1941 در دولوث، مینه سوتا (ایالات متحده آمریکا). در شش سالگی به هیبینگ، در مرز کانادا نقل مکان کرد، جایی که شروع به مطالعه پیانو و تمرین روی یک گیتار پستی کرد. او در ده سالگی از شهر معدنی خود در مرز کانادا فرار کرد تا به شیکاگو برود.

باب دیلن جوان

اولین رویکردهای موسیقی

در سن 15 سالگی او در یک گروه کوچک به نام آکورد طلایی نواخت، و در سال 1957 در دبیرستان با اکو هلستروم، دختری از شمال کشور چند سال بعد آشنا شد. باب با اکو، اولین عشق های خود را برای موسیقی به اشتراک می گذارد: هنک ویلیامز، بیل هیلی و راک او در سراسر ساعت، کمی تپه و کانتری غربی او در سال 1959 در مینیاپولیس به دانشگاه رفت و همزمان شروع به نواختن در کلوپ های دینکی تاون، حومه روشنفکران شهر، که اغلب دانشجویان، بیت ها، مبارزان چپ نو و علاقه مندان به مردم بود، کرد. در Ten O'Clock Scholar، باشگاهی نه چندان دور از دانشگاه، او برای اولین بار در نقش باب دیلن اجرا کرد و آهنگ های سنتی، آهنگ هایی از پیت سیگر و قطعاتی که توسط بلافونته یاکینگستون سه نفره.

باب دیلن: نام هنری

در این راستا، ما باید افسانه ای را که می خواهد نام "دیلان" از شاعر معروف ولزی دیلن توماس وام گرفته شده باشد را از بین ببریم. در واقع، این خواننده در بیوگرافی رسمی خود اعلام کرد که در حالی که شاعر برجسته را تحسین می کند، نام هنری او هیچ ربطی به آن ندارد.

در عین حال، دیلن هرگز روشن نکرد که این نام را از کجا و چرا گرفته است. با این حال، باب دیلن از اوت 1962 نام قانونی او شد.

دهه 60

برگرفته از موسیقی، او به تنهایی و بی پول در سراسر "آمریکا" سرگردان است. او در واقع در این شبیه ساز بت و الگوی بزرگ خود، وودی گاتری، یک خنیاگر مسافر است. در سال 1959 او اولین کار دائمی خود را در یک باشگاه رقص برهنه پیدا کرد. در اینجا او مجبور است بین یک نمایش و نمایش دیگر اجرا کند تا مردم را سرگرم کند که با این حال قدردانی زیادی از هنر او نشان نمی دهد. برعکس، اغلب او را تشویق می کند و از او بدرفتاری می کند. متن های او،از سوی دیگر، آنها مطمئناً نمی توانند حالات کابوی های خشن یا رانندگان کامیون سرسخت را به تصویر بکشند. در پاییز 1960 یکی از رویاهای او محقق شد. وودی گاتری بیمار می شود و باب تصمیم می گیرد که این فرصت مناسبی باشد تا در نهایت با افسانه خود آشنا شود. او با شجاعت در بیمارستان نیوجرسی اعلام کرد که در آنجا یک گاتری بیمار، بسیار فقیر و رها شده را می یابد. آنها یکدیگر را می شناسند، همدیگر را دوست دارند و به این ترتیب یک دوستی شدید و واقعی آغاز می شود. او که از تشویق معلم تشویق شد، شروع به گشت و گذار در محوطه روستای گرینویچ کرد.

باب دیلن در دهه 60

سبک او اما به وضوح با استاد متفاوت است. کمتر "خالص" است، قطعا بیشتر با صداهای جدیدی که در صحنه موسیقی آمریکا ظاهر می شد، آلوده است. انتقاد از طرفداران سرسخت فولک سنتی که آن را متهم به آلوده کردن فولک با ریتم راک اند رول می کنند، اجتناب ناپذیر است. از سوی دیگر، بخش بازتر و کمتر سنت‌گرای عموم، به او به عنوان مخترع سبک جدیدی، به اصطلاح « فولک راک » ستایش می‌کنند. بخش قابل توجهی از این سبک جدید توسط سازهای معمولی راک آزاد مانند گیتار تقویت شده و سازدهنی نشان داده شده است.

بخصوص، اشعار او عمیقاً قلب شنوندگان جوان را می زند زیرا بلهمسائلی را که برای نسلی که خود را برای سال 68 آماده می کردند، مورد توجه قرار دهید. عشق اندک، اندک عاشقانه های آرامش بخش، اما اندوه فراوان، تلخی و توجه به داغ ترین مشکلات اجتماعی. او برای افتتاح کنسرتی توسط جان لی هوکر خواننده بلوز در شهر گردی استخدام شد و اجرای او با اشتیاق در صفحات نیویورک تایمز بررسی شد.

به طور خلاصه، توجه به او بیشتر می شود (او به همراه بزرگان این ژانر مانند سیسکو هیوستون، رامبلین جک الیوت، دیو ون رانک، تام پکستون، پیت سیگر و دیگران در برخی جشنواره های فولکلور شرکت می کند) همچنین گرفتن یک تست آزمایشی با رئیس کلمبیا جان هاموند که بلافاصله به یک معامله رکورد تبدیل می شود.

که در پایان سال 1961 ضبط شد و در 19 مارس 1962 منتشر شد، اولین آلبوم باب دیلن مجموعه ای از آهنگ های سنتی است (از جمله خانه معروف House Of The Rising Sun، که بعدا توسط گروه The Animals و In My Time Of Dyin، هدف یک تفسیر مجدد نیز توسط لد زپلین در آلبوم Physical Graffiti در سال 1975) برای صدا، گیتار و سازدهنی. فقط دو آهنگ اصلی نوشته دیلن: Talkin' New York و ادای احترام به استاد Guthrie Song To Woody.

از سال 1962 شروع به نوشتن تعداد زیادی آهنگ اعتراضی کرد، آهنگ هایی که قرار بود اثر خود را در جامعه محلی بگذارند و به سرودهای واقعی مبارزاتی تبدیل شوند.حقوق مدنی: آنها عبارتند از Masters Of War، Don't Think Twice It's All Right، A Hard Rain's A-Gonna Fall و مهمتر از همه، Blowin' In The Wind .

یک نماد پاپ

پس از بیش از سی سال، او اکنون به یک اسطوره تبدیل شده است، یک نماد محبوب بی نظیر (حتی صحبت از نامزدی او برای جایزه نوبل ادبیات - در واقع در سال 2016 برگزار می شود)، در سال 1992 شرکت ضبط او، کلمبیا، تصمیم می گیرد کنسرتی را به افتخار او در مدیسون اسکوئر گاردن در شهر نیویورک ترتیب دهد: این رویداد در سراسر جهان پخش می شود و تبدیل به یک ویدیو و یک سی دی دوتایی با عنوان <11 می شود> باب دیلن - جشن 30 سالگی کنسرت (1993). روی صحنه، همه نام های افسانه ای راک آمریکایی و نه; از لو رید گرفته تا استیوی واندر از اریک کلاپتون تا جورج هریسون و دیگران.

باب دیلن در دهه 2000

به سوی قرن بیست و یکم

در ژوئن 1997 او به طور ناگهانی به دلیل عفونت نادر قلبی در بیمارستان بستری شد. پس از دلهره های اولیه (همچنین به دلیل چکیدن اخبار موثق در مورد وضعیت واقعی سلامتی وی)، ظرف چند هفته از سرگیری فعالیت کنسرت برای شهریور ماه و در نهایت انتشار (چندین بار به تعویق افتاد) آلبوم جدید اورجینال اعلام شد. آهنگ های استودیویی

باب دیلن با کارول ووتیلا

اندکی بعد، تقریباً به طور کاملاو در یک کنسرت تاریخی برای پاپ ژان پل دوم که در آن در مقابل پاپ اجرا می کند شرکت می کند. هیچ کس هرگز فکر نمی کرد که بتواند چنین صحنه ای را ببیند. با این حال، در پایان اجرای خود، نوازنده گیتار خود را در می آورد، به سمت پاپ می رود و کلاه خود را برمی دارد، دستانش را می گیرد و تعظیم کوتاهی می کند. یک ژست واقعاً غیرمنتظره از طرف کسی که به قول آلن گینزبرگ (که توسط فرناندا پیوانو، دوست بزرگ آمریکایی بیتس گزارش شده است):

در آوریل 2008، جوایز معتبر پولیتزر برای روزنامه‌نگاری و هنر، باب دیلن را با یک جایزه یک عمر دستاورد به عنوان تأثیرگذارترین ترانه سرا نیم قرن گذشته تجلیل کرد.

در سال 2016 جایزه نوبل ادبیات را به دلیل " خلق شعری بیانگر جدید در سنت بزرگ آواز آمریکایی " دریافت کرد.

در پایان سال 2020 باب دیلن می فروشدحقوق کل کاتالوگ موسیقی او به یونیورسال به مبلغ 300 میلیون دلار: در مورد حقوق و کپی رایت، این رکورد همیشه است.

چند آلبوم مهم از باب دیلن

• دیلان (2007)
• مدرن تایمز (2006)
• بدون جهت خانه (2005)
• Masked and Anonymous (2003)
• Love and Theft (2001)
• The Essential Bob Dylan (2000)
• Love Sick II (1998)
• Love Sick I (1998)
• Time Out Of Mind (1997)
• Under The Red Sky (1990)
• Knocked Loaded (1986)
• Infidels (1983)
• At Budokan (1978)
• The Basement Tapes (1975)
• Pat Garrett & Billy The Kid (1973)
• Blonde On Blonde (1966)
• Higway 61 Revisited (1965)
• Bringing It All Back Home (1965)
• طرف دیگر باب دیلن (1964)
• The Times They Are A-Changin' (1964)
• The Freewheelin' Bob Dylan (1963)
• Bob Dylan (1962)