بیوگرافی

• Claudio Cerasa al Foglio
• Claudio Cerasa در نیمه دوم دهه 2010
• Colaborations
• کتابهای Claudio Cerasa
• کنجکاوی

کلودیو سراسا در 7 مه 1982 در پالرمو به دنیا آمد. به دنبال او - پدرش جوزپه سراسا روزنامه نگار مهم تحریریه رومی Repubblica بود - او یک مرد جوان زیادی در رم او در پایتخت همکاری خود را با La Gazzetta dello Sport ​​آغاز کرد که در آن زمان توسط یکی از دوستان خانوادگی پیترو کالابرز کارگردانی می شد، که پس از آن او را با خود همراه کرد و زمانی که برای کارگردانی پانوراما رفت.

مصاحبه‌ای که کلودیو سراسا از روبرتو مانچینی که به‌طور بدنامی تمایلی به ارائه خود به مطبوعات نداشت، به خاطر این همکاری به یادگار مانده است که باعث شد او در صفحه اول منتشر شود. در همان زمان او برای رادیو پایتخت کار می کرد که او را در 19 سالگی استخدام کرد و سه سال در آنجا ماند.

Claudio Cerasa در Foglio

از سال 2005 Claudio Cerasa در Foglio، روزنامه ای که توسط جولیانو فرارا تأسیس شد، در ابتدا به عنوان کارآموز و پس از چند ماه با استخدام منظم کار می کند. در اولین سال‌های حضورش در روزنامه، ما به‌ویژه تحقیقاتی را به یاد می‌آوریم که با آن سراسا اتهامات معلمان ریگنانو فلامینیو را رد می‌کند، که برعکس، مطبوعات تمایل داشتند به آن اعتبار بدهند. معلمان و یک سرایدار به خشونت مکرر علیه کودکان در یک مهدکودک متهم شدند اما بعداً آمدندتبرئه شد "زیرا واقعیت وجود ندارد" .

کلودیو سراسا

در سال 2008 او همچنین موفق به انجام مصاحبه ای با والتر ولترونی می شود که برنامه ای را که با آن در انتخابات شرکت می کند و تصمیم برای عدم اتحاد با

Cerasa یکی از اولین روزنامه نگارانی بود که به پتانسیل بزرگ ماتئو رنتزی پی برد و او را از اولین قدم هایش در سیاست ملی دنبال کرد.

کلودیو سراسا در نیمه دوم دهه 2010

در ژانویه 2015 او مدیر Foglio منصوب شد. اعلام نامزدی توسط خود جولیانو فرارا در یک برنامه تلویزیونی اعلام شد. در ژوئن 2018 او قهرمان یک جنجال با ناشر خودش در صفحات فوگلیو بود. والتر ماینتی، رئیس گروه Sorgente، شرکت صاحب روزنامه، به نفع اتحاد Movimento 5 stelle - Lega که در آن زمان کشور را اداره می کرد و بارها و بارها و به شدت علیه آن بود، موضع می گیرد.Il Foglio به طور کلی، و Claudio Cerasa به طور خاص، استدلال کردند.

سخنان ماینتتی در صفحه اول منتشر شد و در واقع علناً خط خود روزنامه را در مقابل خوانندگان مورد انتقاد قرار داد. سراسا در همان صفحه اول پاسخ می دهد و مدعی استقلال دکل با توجه به موقعیت مالکان است.

همکاری ها

او همچنین با ماهنامه Il Sole 24 Ore، Rivista Studio، GQ، Wired، با برخی برنامه های تلویزیونی مانند The Barbarian همکاری کرده است. Invasions، Porta a Porta، ویروس و برنامه های رادیویی، مانند Decanter. او مدرک کارشناسی ارشد روزنامه نگاری و روزنامه نگاری رادیو و تلویزیون را در Eidos Communication، یک آژانس ارتباطی و مشاوره ای مستقر در رم، تدریس می کند.

کتاب‌های کلودیو سراسا

او "Ho visto l'uomo nero" را با Castelvecchi، 2007 نوشت که رویدادهای قضایی و غیره مرتبط با پرونده ادعایی پدوفیلی را روایت می‌کند. معلمان مهد کودک ریگنانو فلامینیو متهم شدند.

در سال 2009، او "La Presa di Roma" را برای Rizzoli منتشر کرد، که در آن به بررسی سیاست روم در پرتو انتصاب جیانی آلمانو به عنوان شهردار پرداخت. او در سال 2014، دوباره با ریتزولی، "زنجیره های چپ" را دنبال کرد و در مورد نقص ها و خطاهایی که مانع از تبدیل چپ به نیروی سیاسی غالب در کشور می شود، تحقیق کرد.

در سال 2018 با ریتزولی مقاله "مرگ بر مدارا" را منتشر کرد که موضوع آننکته اصلی نیاز به ایجاد محدودیت در تحمل نسبت به کسانی است که می خواهند آزادی ما را محدود کنند.

کنجکاوی

کلودیو سراسا دارای مدرک علوم ارتباطات است. او گرین دی را دوست دارد، متاهل است و دو فرزند دارد، طرفدار پالرمو و اینتر است. او همچنین در شبکه های اجتماعی بسیار فعال است، جایی که یک حساب توییتر و یک صفحه رسمی در فیس بوک دارد. او همچنین با ایل پست، یک روزنامه آنلاین از سال 2010 همکاری می کند. او سوراخی در گوش خود دارد، ویژگی که وبلاگ "Il Giornale" به دلیل آن در تمسخر او کوتاهی نکرده است و او را در لیستی از بدترین لباس پوشیدن شخصیت های تلویزیونی قرار داده است.