بیوگرافی • Melodie di Napoli

• تشکیل و اولین آثار
• اولین رکوردها
• Gigi D'Alessio در نیمه دوم دهه 90
• دهه های 2000
• دهه های 2010 و 2020
• آلبوم استودیویی جیجی دالسیو

خیلی ها صدای کوچه ها را با صدای ناپولیایی های بی نظیر او می شنوند، در آواز او، آن‌ها آواز معمولی خیابان‌های محبوب کامپانیا را تشخیص می‌دهند، که تمام عطف ناپلی‌ها که مشخصه خارپشت‌های خیابانی است. محبوب همشهریانش، جای تعجب نیست، کار هنری جیجی دالسیو کاملا استثنایی است، از نمایشگاه ها تا عروسی ها تا پر شدن استادیوم های زادگاهش تا موفقیت او در مسابقات بزرگ ملی. .

Gigi D'Alessio

تحصیلات و مشاغل اولیه

متولد ناپل در 24 فوریه 1967، کوچکترین از سه فرزند، Gigi. D'Alessio ابتدا خود را در مدارهای شهر به عنوان یک تنظیم کننده با استعداد با گوش ارزشمند و شهود خطاناپذیر در تنظیم سلیقه مردم شناخته شد. علیرغم "کلبه" محبوبی که او را متمایز می کند، دالسیو هنرمندی به هیچ وجه ناآماده نیست.

او نه تنها از کنسرواتوار فارغ التحصیل شد ، بلکه به نظر می رسد که روزی توانست بر روی سکو قرار گیرد تا کسی جز ارکستر اسکارلاتی ناپل را رهبری کند. سنت شریف

در آغاز کار خود با این حال، ثروت بزرگ جیجی دالسیواین که مورد توجه پادشاه پادشاهان، بزرگ ماریو مرولا ، فرمانروای اسکیت ناپل، که پس از شنیدن آواز او به طور تصادفی، اما مهمتر از همه پس از شنیدن آهنگ هایی که برای دیگران نوشته شده بود (از جیجی فینیزیو) به نینو دآنجلو )، او را به عنوان نویسنده و پیانیست در کنار خود می خواهد. او آن را با ترانه ای که برای دو صدا تفسیر شده است، "Cient'anne" (نوشته شده توسط خود D'Alessio) راه اندازی خواهد کرد. ورود ترسو به دنیای موسیقی همراه با شب های اولیه، حضور در مهمانی های خیابانی، کنسرت در عروسی مانند ده ها استعداد جوان دیگر در صحنه محلی ناپل.

اما Gigi D'Alessio، با استعدادی غیر معمول در ملودی و توانایی اصلاح کلیشه های موسیقی موفق، در مواقع سختی ثابت قدم است. ما در ناپل هستیم که بعد از دهه 80 با دهه 90 روبرو می شود: دالسیو شروع به انتشار اولین رکوردهای خود می کند.

اولین رکوردها

سال 1992 بود که "بگذار بخوانم" ظاهر شد.

سال بعد او "Scivolando verso l'alto" را منتشر کرد، 30000 نسخه به استثنای بازار جعلی فروخته شد، بازاری که دالسیو، همراه با نینو دآنجلو، حاکم بلامنازع آن بودند.

هنرمندی که از مردم زاده شده است و مردم او را به خوبی می شناسند، همواره فروش سوابق دزدان دریایی خود را با اشراف فراوان تحمل کرده است و بدون ریا می داند که آنها همچنان وسیله نقلیه هستند.محبوبیت در واقع بیهوده است انکار کنیم که این بازار موازی به او کمک کرده است تا خودش را تثبیت کند و به خانواده های زیادی با چند یورو در جیب اجازه داده است که از سوابق او رویاپردازی کنند.

Gigi D'Alessio ثروت بزرگ دیگری نیز داشت و آن این بود که می دانست چگونه بر پدیده "نئو ملودیسی" سوار شود، آن خوانندگانی که ملودی آشکار و جذاب را به سنت خوب ایتالیایی، قدرت می سازند. از آهنگ های آنها

بنابراین اینجاست که در سال 1994، بر روی موج این روند جدید، ریکوردی تاریخی با شهود تجاری خوب می نویسد و به دنبال یک پدیده واقعاً محبوب جدید برای راه اندازی است. او خود را در یک خلوت خلاقانه متمرکز می کند و ناامید نمی شود: ابتدا "Dove mi porta il cuore" و سپس "گام به گام" را می خواند که شامل دو آهنگ نمادین از D'Alessio، "Fotomodelle a po'povere" و "Annarè" است. ".

موفقیت تجاری همین نزدیکی است.

Gigi D'Alessio در نیمه دوم دهه 90

1997 سال صفر نوازنده است: او بیرون می آید "خارج از دعوا" و همراهانش در ورزشگاه سن پائولو بازی بزرگ را امتحان می کنند.

شرکت با یک عملیات بازاریابی کاملاً نامتعارف موفق شد. نه تنها پیش فروش در مغازه های موسیقی کلاسیک، بلکه فروش بلیت خانه به خانه، محله به محله، تا زمانی که نمایش واقعاً «فروخته شود».

هرگزبنابراین ورزشگاه سن پائولو مملو از تماشاگران برای یک رویداد موسیقی بود.

استثمار او تبدیل به دهان به دهان می شود که تا رم و میلان در قلب بزرگان می رسد و علاقه را برمی انگیزد.

سال بعد نوبت به "این یک لذت بود" بود، آلبومی که حاوی داستان های او از مردم عادی است، عشق هایی که شروع و پایان دارند، احساسات مهمی که در دسترس همه به موسیقی ترجمه شده است.

با توجه به موفقیت بزرگ، مسئولین تصویر این هنرمند ناپل نیز به یک انگیزه سینمایی فکر می کنند. گفتنی است: در محله های تاریخی شهر ناپل، فیلم «آناره» به کارگردانی نینی گراسیا در حال فیلمبرداری است که حتی در سینماهای ناپل، فیلم پرفروشی مانند « تایتانیک » را شکست خواهد داد. متأسفانه، این فیلم در عوض توسط سایر سینماهای ایتالیا نادیده گرفته شد، شاید نوعی اسنوبیسم.

دهه 2000

دالسیو برای اینکه واقعاً در مقیاس ملی به موفقیت برسد، اکنون مجبور است با آزمون عالی جشنواره سان رمو روبرو شود. فوریه 2000 بود که با "Non dirgli mai" در حالی که برنده جشنواره نبود، به عنوان یک پدیده عرف رخنه کرد. «وقتی زندگی من تغییر خواهد کرد» او از 400000 نسخه فراتر رفت که یک رکورد برای یک تازه وارد است.

از اینجا می توان فهمید که جاده سراشیبی است. Sanremo دوباره آن را ادعا می کند. در سال 2001 او "Tu che ne sai" را در مسابقه ای ارائه کرد که موفقیت سال 2000 را تایید کرد، در حالی که دهمین آلبوم او "Ilسفر سن" به اوج رژه هیت می رسد. دالسیو می تواند با بزرگان آواز ایتالیایی رقابت کند، او "primus inter pari" با نام های بزرگی مانند اروس رامازوتی، واسکو روسی یا لورا پائوزینی است.

پس از آن دیگر تعداد کنسرت های ایتالیا و خارج از کشور شمارش نمی شود.

در دسامبر 2006، همسرش کارملا بارباتو در مصاحبه ای با هفته نامه "چی"، وجود آن را فاش کرد. از رابطه بین جیجی و خواننده آنا تاتانجلو (در آن زمان نوزده ساله)؛ جیجی دالسیو سپس این رابطه را تایید کرد و اظهار داشت که این رابطه از قبل از یک سال قبل در استرالیا در تور جهانی قبلی در استرالیا آغاز شده است. که آنا تاتانجلو مهمان همیشگی آن بود.

پسر آندریا در پایان مارس 2010 به دنیا آمد. فستیوال سان رمو در سال 2017 با آهنگ "La prima stella".

داستان عشق با آنا تاتانجلو در سال 2017 قطع شد تا در سپتامبر 2018 دوباره به هم برسند. آنها برای همیشه در مارس 2020 از هم جدا شدند.

از سال 2021 با دنیس اسپوزیتو که بیست و شش سال از او کوچکتر است، رابطه عاشقانه برقرار کرده است. در 24 ژانویه 2022، فرانچسکو دی آلسیو ، پنجمین فرزند این خواننده، از این زوج به دنیا آمد.

سومین پسر، لوکا، کار خود را به عنوان خواننده با نام هنری LDA آغاز کرد.

آلبوم استودیویی توسط Gigi D'Alessio

• بگذار بخوانم(1992)
• Sliding To The Top (1993)
• Where My Heart Takes Me (1994)
• گام به گام (1995)
• از the fray (1996)
• این یک لذت بود (1998)
• مرا با خودت ببر (1999)
• وقتی زندگی من تغییر کرد (2000)
• سفر سن (2001)
• Uno come te (2002)
• چند عشق (2004)
• ساخت ایتالیا (2006)
• این من هستم (2008)
• کیارو (2012)
• اکنون (2013)
• مالاترا (2015)
• 24 فوریه 1967 (2017)
• ما دو (2019)
• صبح بخیر (2020)