Βιογραφία - Μελωδίες της Νάπολης

• Κατάρτιση και πρώτες θέσεις εργασίας
• Πρώιμες εγγραφές
• Ο Gigi D'Alessio στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990
• Η δεκαετία του 2000
• Τα έτη 2010 και 2020
• Άλμπουμ στούντιο από Gigi D'Alessio

Πολλοί ακούνε στο αλάνθαστο ηχόχρωμά του τον ήχο των ναπολιτάνικων σοκακιών, στο τραγούδι του αναγνωρίζουν το τυπικό ψάλσιμο των λαϊκών δρόμων της Καμπανίας, αυτή την ολο-ναπολιτάνικη χροιά που χαρακτηρίζει τους "scugnizzi". Αγαπημένο, όπως είναι φυσικό, από τους συμπολίτες του, το καλλιτεχνικό ταξίδι του Gigi D'Alessio είναι αρκετά εξαιρετικός, καθώς από το να εμφανίζεται σε γάμους και να γεμίζει τα γήπεδα της γενέτειράς του, έφτασε να καθιερωθεί στη μεγάλη εθνική σκηνή.

Gigi D'Alessio

Κατάρτιση και πρώτες θέσεις εργασίας

Γεννημένος στη Νάπολη στις 24 Φεβρουαρίου 1967, ο μικρότερος από τρία παιδιά, ο Gigi D'Alessio έγινε γνωστός στη μουσική σκηνή της πόλης ως ενορχηστρωτής με καλό αυτί και αλάνθαστη διαίσθηση για το γούστο των ανθρώπων. Παρά το δημοφιλές "coté" του, ο D'Alessio δεν είναι καθόλου αφελής καλλιτέχνης.

Όχι μόνο δεν απόφοιτος του Ωδείου αλλά φαίνεται ότι μια μέρα κατάφερε να ανέβει στο πόντιουμ για να διευθύνει την ορχήστρα Σκαρλάτι της Νάπολης, με την ευρεία και ευγενή της παράδοση.

Πρώιμη καριέρα Η μεγάλη τύχη του Τζίτζι Ντ' Αλέσιο, όμως, είναι να γίνει αντιληπτή από τον βασιλιά των βασιλιάδων, τον μεγάλο Mario Merola , τον ηγεμόνα της ναπολιτάνικης δραματουργίας, ο οποίος αφού τον άκουσε τυχαία να τραγουδάει, αλλά κυρίως αφού άκουσε τραγούδια γραμμένα για άλλους (από τον Τζίτζι Φινίτσιο έως τον Nino D'Angelo ), τον θέλει στο πλευρό του ως τραγουδοποιό και πιανίστα. Την εγκαινιάζει με ένα τραγούδι ερμηνευμένο σε δύο φωνές, το "Cient'anne" (γραμμένο για τον ίδιο τον D'Alessio). Μια δειλή είσοδος στον κόσμο της μουσικής, η οποία συνοδεύεται από τις πρώτες συναυλίες, εμφανίσεις σε πάρτι του δρόμου και συναυλίες σε γάμους, όπως δεκάδες άλλα νεαρά ταλέντα της τοπικής ναπολιτάνικης σκηνής.

Όμως ο Gigi D'Alessio, προικισμένος με ασυνήθιστο ταλέντο στη μελωδία και την ικανότητα να συνθέτει επιτυχημένα μουσικά στερεότυπα, κρατιέται όρθιος σε δύσκολες στιγμές. Βρισκόμαστε στη Νάπολη της δεκαετίας του '80, μπροστά στη δεκαετία του '90: ο D'Alessio αρχίζει να εκδίδει τους πρώτους του δίσκους.

Πρώιμες εγγραφές

Ήταν το 1992 όταν εμφανίστηκε το 'Let Me Sing'.

Την επόμενη χρονιά, εξέδωσε το "Scivolando verso l'alto", 30.000 αντίτυπα που πωλήθηκαν εξαιρουμένης της αγοράς απομιμήσεων, μιας αγοράς στην οποία ο D'Alessio, μαζί με τον Nino D'Angelo, είναι ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος.

Ο καλλιτέχνης, γέννημα θρέμμα του λαού και γνωστός στο λαό, ανέκαθεν υπέμενε την πώληση των πειρατικών δίσκων του με μεγάλη ευγένεια πνεύματος, αναγνωρίζοντας χωρίς υποκρισία ότι εξακολουθεί να είναι ένα μέσο δημοτικότητας. Πράγματι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι αυτή η παράλληλη αγορά που τον βοήθησε να εδραιωθεί και επέτρεψε σε πολλές οικογένειες με λίγα ευρώ στην τσέπη να ονειρεύονται μέσα από τους δίσκους του.

Η Gigi D'Alessio είχε μια άλλη μεγάλη τύχη, αυτή του να μπορέσει να ιππεύσει το φαινόμενο των "νεομελωδικών", των τραγουδιστών δηλαδή που κάνουν την ξεδιπλούμενη και πιασάρικη μελωδία, κατά την καλή ιταλική παράδοση, τη δύναμη των τραγουδιών τους.

Έτσι, το 1994, στο κύμα αυτής της νέας τάσης, η ιστορική εταιρεία Ricordi τον προσέλαβε με καλή εμπορική διαίσθηση, αναζητώντας ένα νέο πραγματικά δημοφιλές φαινόμενο για να το λανσάρει. Συγκεντρώθηκε σε μια δημιουργική υποχώρηση και δεν απογοήτευσε: πρώτα έβγαλε το "Dove mi porta il cuore" και στη συνέχεια το "Passo dopo passo", το οποίο περιείχε δύο από τα τραγούδια που χαρακτηρίζουν τον D'Alessio, το "Fotomodelle un povere" και το "Annarè".

Εμπορική επιτυχία είναι μόνο στη γωνία.

Ο Gigi D'Alessio στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990

Το 1997 είναι το έτος μηδέν του μουσικού: κυκλοφόρησε το "Out of the fray" και η παρέα του επιχείρησε το μεγάλο σκορ, παίζοντας στο στάδιο San Paolo.

Ήταν μια μεγάλη επιτυχία με μια εντελώς ανορθόδοξη επιχείρηση μάρκετινγκ: όχι μόνο προπώληση σε κλασικά καταστήματα μουσικής, αλλά και πώληση εισιτηρίων από πόρτα σε πόρτα, γειτονιά προς γειτονιά, σε σημείο που η παράσταση να "ξεπουλήσει".

Ποτέ άλλοτε το στάδιο San Paolo δεν ήταν τόσο γεμάτο για ένα μουσικό γεγονός.

Το κατόρθωμά του έγινε από στόμα σε στόμα που έφτασε στη Ρώμη και το Μιλάνο, στην καρδιά των μεγάλων, και προκάλεσε το ενδιαφέρον.

Την επόμενη χρονιά ήταν η σειρά του "È stato un piacere", ένα άλμπουμ που περιέχει τις ιστορίες του για τους απλούς ανθρώπους, τις αγάπες που έρχονται και φεύγουν, τα σημαντικά συναισθήματα που μεταφράζονται σε μουσική για όλους.

Δεδομένης της μεγάλης επιτυχίας, οι υπεύθυνοι για την εικόνα του Ναπολιτάνου καλλιτέχνη σκέφτηκαν και μια κινηματογραφική ρυμούλκηση. Όσο για το "Annarè", σε σκηνοθεσία της Nini Grassia, γυρίστηκε στις ιστορικές συνοικίες της ναπολιτάνικης πόλης και θα ξεπεράσει ακόμα και έναν κολοσσό όπως το Τιτανικός "Η ταινία δυστυχώς αγνοήθηκε εντελώς από άλλους ιταλικούς κινηματογράφους, ίσως μια μορφή σνομπισμού.

Η δεκαετία του 2000

Για να κάνει πραγματικά την επανάστασή του σε εθνική κλίμακα, ο D'Alessio αναγκάζεται τώρα να αντιμετωπίσει την υπέρτατη δοκιμασία του Φεστιβάλ του Sanremo. Είναι Φεβρουάριος του 2000 όταν με το "Non dirgli mai", αν και δεν κερδίζει το Φεστιβάλ, ξεχωρίζει ως φαινόμενο συνήθειας. Το "Quando la mia vita cambierà" του ξεπερνά τα 400 χιλιάδες αντίτυπα, αριθμός ρεκόρ για νεο-ντεμπούτο.

Από εδώ και πέρα μπορεί κανείς να πει ότι ο δρόμος είναι κατηφορικός. Το Sanremo εξακολουθεί να τον διεκδικεί. Το 2001 παρουσίασε το "Tu che ne sai" στο διαγωνισμό, επιβεβαιώνοντας το κατόρθωμα του 2000, ενώ το δέκατο άλμπουμ του, "Il cammino dell'età" έφτασε στην κορυφή του hit parade. Ο D'Alessio μπορεί να συναγωνιστεί τους μεγάλους του ιταλικού τραγουδιού, είναι "primus inter pari" με μεγάλα ονόματα όπως ο Eros Ramazzotti, ο Vasco Rossi ή η Laura Pausini.

Μετά από αυτό, ο αριθμός των συναυλιών στην Ιταλία και στο εξωτερικό δεν μετράται πλέον.

Τον Δεκέμβριο του 2006, σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο περιοδικό "Chi", η σύζυγός του Carmela Barbato αποκάλυψε την ύπαρξη της σχέσης της Gigi με τον τραγουδιστή Άννα Τατάντζελο (τότε 19 ετών)- η Gigi D'Alessio επιβεβαίωσε αργότερα τη σχέση, δηλώνοντας ότι είχε ήδη ξεκινήσει πριν από ένα χρόνο, κατά τη διάρκεια του αυστραλιανού σκέλους της προηγούμενης παγκόσμιας περιοδείας, όπου η Anna Tatangelo ήταν τακτική καλεσμένη.

Στα τέλη Μαρτίου του 2010, το ζευγάρι έφερε στον κόσμο τον γιο του Andrea.

Τα έτη 2010 και 2020

Η Gigi D'Alessio επιστρέφει στο Φεστιβάλ του Sanremo το 2017 με το τραγούδι "La prima stella".

Η ερωτική τους ιστορία με την Άννα Τατάντζελο τελείωσε το 2017 και τα ξαναβρήκαν τον Σεπτέμβριο του 2018. Χώρισαν οριστικά τον Μάρτιο του 2020.

Από το 2021 έχει συνδεθεί ρομαντικά με την Denise Esposito Στις 24 Ιανουαρίου 2022 το ζευγάρι γέννησε τον Francesco D'Alessio το πέμπτο παιδί της τραγουδίστριας.

Ο τρίτος γιος, ο Luca, ξεκίνησε καριέρα τραγουδιστή με το καλλιτεχνικό όνομα LDA .

Άλμπουμ στούντιο από Gigi D'Alessio

• Αφήστε με να τραγουδήσω (1992)
• Ανεβαίνοντας προς τα πάνω (1993)
• Όπου με πάει η καρδιά μου (1994)
• Βήμα προς βήμα (1995)
• Εκτός μάχης (1996)
• Ήταν ευχαρίστηση (1998)
• Πάρε με μαζί σου (1999)
• Όταν η ζωή μου θα αλλάξει (2000)
• Το μονοπάτι της ηλικίας (2001)
• Ένας σαν εσένα (2002)
• Πόσες αγάπες (2004)
• Made in Italy (2006)
• Αυτός είμαι εγώ (2008)
• Clear (2012)
• Τώρα (2013)
• Malaterra (2015)
• 24 Φεβρουαρίου 1967 (2017)
• Οι δυο μας (2019)
• Καλημέρα (2020)