بیوگرافی

• دهه های 80 و 90
• با تیم ملی
• جانلوکا ویالی و دوران مربیگری اش
• دهه 2000
• دهه های 2010 و 2020

جیانلوکا ویالی در 9 ژوئیه 1964 در کرمونا به دنیا آمد. او اولین فوتبال خود را در سخنرانی کریستو ری، به دهکده پو، آغاز کرد. شهر او وارد آکادمی جوانان Pizzighettone شد و سپس به Primavera Cremonese رفت.

دهه 80 و 90

حرفه حرفه ای او در نقش مهاجم در سال 1980 آغاز شد. ویالی برای کرمونزه، سمپدوریا و یوونتوس بازی کرد. او دو قهرمانی را به دست آورد، اولین قهرمانی با سمپدوریا در فصل 1990-1991، همراه با "دوقلو هدف" خود روبرتو مانچینی ، دومین قهرمانی با یوونتوس در فصل 1994-1995.

ویالی و مانچینی با پیراهن سمپدوریا

با یوونتوس او همچنین در سال 1996 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و در فینال آژاکس را در ضربات پنالتی شکست داد. دومین جام اروپا در سال 1992 در فینال محو شد.

در سال 1996 به انگلستان رفت تا برای چلسی بازی کند و از سال 1998 نقش دوگانه بازیکن-مدیر را بر عهده گرفت.

با تیم ملی

جانلوکا ویالی جوان در تیم ملی زیر 21 سال حضور داشت و در 21 بازی 11 گل به ثمر رساند.

به تیم ملی بزرگسالان می آید توسط آزلیو ویچینی برای جام جهانی 1986 مکزیک فراخوانده شد، جایی که او در تمام مسابقات شرکت کرد، حتی اگر نتوانست گلزنی کند. او سپس در مسابقات قهرمانی اروپا 1988 آلمان، که در آن گل پیروزی مقابل اسپانیا را به ثمر رساند، محور حمله آبی ها بود.

او بعداً در فتح مقام سوم ایتالیا در جام جهانی 1990 نقش داشت، حتی اگر ستاره او تحت الشعاع انفجار مهاجم دیگری قرار گرفت، نماد ایتالیایی آن دوره خانگی مسابقات جهانی: Totò Schillaci که بهترین گلزن ایتالیا نیز خواهد بود.

بازیکن عالی در اوایل دهه 90، ماجراجویی تیم ملی جیانلوکا ویالی با آمدن مربی آریگو ساکی که او را برای جام جهانی 1994 ایالات متحده دعوت نکرد به پایان رسید (ویالی باید می داد. به دلیل اختلاف نظر با ساکی).

با پیراهن تیم ملی بزرگسالان در مجموع 59 بازی و 16 گل به ثمر رساند.

ویالی یکی از معدود فوتبالیست های ایتالیایی است که هر سه رقابت باشگاهی بزرگ یوفا را برده است. و او تنها کسی است که آنها را با سه تیم مختلف برده است.

جانلوکا ویالی و دوران مربیگری او

دوران مربیگری او - همانطور که در چلسی گفته شد - زمانی آغاز شد که رود گولیت در فوریه 1998 اخراج شد. این تیم همچنان در جام اتحادیه و جام برندگان جام حضور دارد و با هدایت او هر دو را به دست آورد. همچنین تمام می شودچهارم لیگ برتر در فصل بعد، 1998/1999، آنها سوپرکاپ اروپا را با شکست 1-0 رئال مادرید به دست آوردند و در رده سوم لیگ برتر قرار گرفتند و تنها 4 امتیاز کمتر از منچستریونایتد قهرمان، بهترین موقعیت چلسی از سال 1970 به پایان رسید.

او در سال 1999/2000، در اولین حضور خود در این رقابت ها، چلسی را به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برد، که با پیروزی 3-1 مقابل بارسلونا به اوج خود رسید، اگرچه در مرحله دوم حذف شد. در وقت اضافه 5-1 شکست خورد. علیرغم کسب رتبه پنجم بد در لیگ برتر، فصل با پیروزی حاد مقابل استون ویلا در جام حذفی، به لطف گل دی متئو ایتالیایی به پایان می رسد.

آخرین فصل ویالی در لندن به بهترین شکل ممکن آغاز می شود، با پیروزی در FA Charity Shield برابر منچستر، پنجمین جام کسب شده در کمتر از سه سال، که باعث می شود جیانلوکا ویالی موفق ترین مربی باشگاه شود. تاریخ تا آن نقطه با وجود این، ویالی پس از پنج بازی در فصل، پس از شروع آرام و مشاجره با چندین بازیکن، از جمله جانفرانکو زولا ، دیدیه دشان و دن پترسکو اخراج شد.

دهه 2000

در سال 2001، او پیشنهاد واتفورد، تیمی در دسته اول انگلیس را پذیرفت: با وجود تغییرات بزرگ و پرهزینه ای که در باشگاه ایجاد کرد،او تنها مقام چهاردهم لیگ را به دست می آورد و تنها پس از یک فصل اخراج می شود. سپس یک اختلاف حقوقی طولانی در مورد پرداخت مابقی قرارداد شروع می شود.

در حوزه اجتماعی، ویالی از سال 2004 فعالیت مهمی را با "بنیاد ویالی و مائورو برای تحقیقات و ورزش اونلوس" - که همراه با فوتبالیست سابق ماسیمو مائورو و وکیل کریستینا گرانده استیونز تأسیس شده است - انجام داده است. هدف آن جمع آوری بودجه برای اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (بیماری لو گرهیگ) و تحقیقات سرطان از طریق AISLA و FPRC است.

ویالی در انگلستان کتابی با عنوان « شغل ایتالیایی » منتشر کرده است که در آن به تحلیل تفاوت های فوتبال ایتالیا و انگلیس می پردازد. این کتاب متعاقباً توسط موندادوری نیز در ایتالیا منتشر شد (" شغل ایتالیایی. بین ایتالیا و انگلستان، سفری به قلب دو فرهنگ بزرگ فوتبال ").

در 26 فوریه 2006 ویالی این افتخار را داشت که حامل پرچم المپیک در مراسم اختتامیه XX بازی های المپیک زمستانی در تورین 2006 باشد.

در سال های بعد او به عنوان کارشناس کار کرد. و مفسر تلویزیونی برای Sky Sports.

سالهای 2010 و 2020

در سال 2015 به "تالار مشاهیر فوتبال ایتالیا" معرفی شد.

در سال 2018 کتاب " اهداف. 98 داستان + 1 برای رویارویی با سخت ترین چالش ها " منتشر شد: در یکمصاحبه ای که انتشار کتاب را پیش بینی می کند، از نحوه مبارزه او با سرطان می گوید.

سال بعد، در 9 مارس 2019، جیانلوکا توسط FIGC (فدراسیون فوتبال ایتالیا) به همراه فرانچسکو توتی به عنوان سفیر ایتالیا برای مسابقات قهرمانی اروپا 2020 معرفی شد. چند ماه بعداً، در نوامبر، او نقش رئیس هیئت تیم ملی ایتالیا را تحت مربیگری شریک سابق و دوست نزدیک خود روبرتو مانچینی پوشش داد.

بنابراین او در اکسپدیشن ایتالیا برای قهرمانی اروپا 2020 شرکت می کند: ایتالیا پیروز می شود و ویالی یک چهره انگیزشی برجسته است، چه در رختکن و چه در خارج.

در پایان سال 2022، با اعلامیه ای، او نقش خود در تیم ملی را رها کرد تا خود را وقف یک شروع جدید بیماری، سرطان پانکراس کند.

جانلوکا ویالی، پنج سال پس از شروع بیماری، در 6 ژانویه 2023 در بیمارستانی در لندن در سن 58 سالگی درگذشت. از او همسرش کاترین وایت کوپر و دخترانش، اولیویا و سوفیا به یادگار مانده است.