بیوگرافی • در سیرک زندگی و سرگرمی

• مطالعات و آموزش
• اولین انتشارات
• موفقیت ادبی دهه 90
• باریکو و رابطه با اینترنت در آغاز هزاره جدید
• الساندرو باریکو نویسنده تئاتر و فیلم
• رمان های باریکو
• دهه 2020

الساندرو باریکو یکی از نویسندگان در میان شناخته شده ترین و محبوب ترین خوانندگان داستان در ایتالیا است. او در 25 ژانویه 1958 در تورین به دنیا آمد. از جیانی واتیمو ، فارغ التحصیل فلسفه با پایان نامه زیبایی شناسی. در همان زمان در کنسرواتوار تحصیل کرد و در آنجا در پیانو فارغ التحصیل شد.

از همان ابتدا، عشق او به موسیقی و ادبیات الهام بخش فعالیت او به عنوان یک مقاله نویس و داستان نویس بود.

عکسی در جوانی

اولین انتشارات

یک منتقد موسیقی زیرک و فوق العاده باز، الساندرو باریکو اولین کار خود را در ابتدا با کتابی تقدیم به نویسنده ای کرد که ظاهراً در طناب او نیست: جیواکینو روسینی .

Baricco، با نگاهی به گذشته، در واقع به نظر می رسد مناسب تر و جهت گیری نسبت به نویسندگان معاصر یا حداقل "مد روز" است.

عنوان کتاب وسوسه انگیز است: "نابغه در حال فرار. دو مقاله در مورد تئاتر موزیکال روسینی" و می یابدیک ناشر مشتاق در Einaudi، حتی اگر بعداً توسط Il Melangolo تجدید چاپ شود.

با وجود این مقاله زیبا، شهرت افسارگسیخته ، در آن زمان، هنوز در راه بود.

موفقیت ادبی دهه 90

در سال 1991، اولین نمونه رگ روایی او شکل گرفت، " قلعه های ربیعه ». این رمانی است که به سرعت توسط بومپیانی منتشر شد و از جمله، برخی شکاف‌ها را در منتقدان و خوانندگان برانگیخت.

به نظر می‌رسد که این سرنوشت تمام فعالیت‌های الساندرو باریکو را در تمام زمینه‌هایی که او به تدریج در آن جست‌وجو کرد، مشخص می‌کند.

دوست داشتن یا منفور ، متهم به حیله یا دفاع با شمشیر کشیده شده به عنوان یکی از معدود نمونه های روشنفکر التقاطی و منسجم (علی رغم شهرتش، او همیشه امتناع کرده است. حضور در سریال های تلویزیونی با ترتیب و درجات مختلف)، شخصیت و کار او هیچ کس را بی تفاوت نمی گذارد.

در این سالها در برنامه های رادیویی همکاری داشت. او اولین حضور تلویزیونی خود را در سال 1993 به عنوان مجری برنامه " L'amore è un dardo "، پخش موفق Rai 3 اختصاص داده شده به اشعار ، که نشان دهنده تلاشی برای ایجاد پلی بین آن بود، انجام داد. جهان جذاب - اما اغلب برای اکثریت غیرقابل نفوذ - و مخاطبان معمول تلویزیون.

بعدها او " Pickwick ، خواندن و نوشتن" را می نویسد و اجرا می کند، یک برنامه تلویزیونی که به ادبیات اختصاص دارد، در کنار سمتاز روزنامه نگار تا نویسنده Giovanna Zucconi (همسر Michele Serra ).

از سوی دیگر، با توجه به فعالیت خود به عنوان ناظر جهان ، ستون های زیبایی در "La Stampa" و " La Repubblica " می نویسد. در اینجا Baricco، با سبکی روایی، مقالات و تأملاتی را در مورد متنوع ترین رویدادها، از بازیکنان تنیس تا کنسرت های پیانو، از اجراهای ستاره های پاپ تا اجراهای تئاتری ارائه می دهد.

تلاش باریکو این است که حقایق مربوط به زندگی روزمره یا کاروانسراهای رسانه ای را به تصویر بکشد، از طریق دیدگاهی که خواننده را به افشای آنچه اغلب در پشت سیرک بزرگ پنهان می کند، هدایت می کند. که واقعیت نشان می دهد.

ثمره این سفرهای زیارتی در دایره زندگی و سرگرمی به دو جلد "بارنوم" (با عنوان فرعی، تعجب آور نیست که ) جوهره می بخشد. Cronache dal Grande Show" )، با همان عنوان همان بخش .

همچنین ببینید: روبرتا بروزونه، بیوگرافی، کنجکاوی ها و زندگی خصوصی Biografieonline

از سال 1993 " دریای اقیانوس "، کتابی با موفقیت عظیم است.

باریکو و رابطه با اینترنت در آغاز هزاره جدید

در سال 1999 او "شهر" را منتشر کرد که نویسنده برای تبلیغ آن فقط مسیر تلماتیکی را انتخاب کرد. تنها فضایی که Baricco در مورد شهر صحبت می کند، سایت اینترنتی ویژه ایجاد شده است: abcity (اکنون دیگر فعال نیست).

"به نظر من عادلانه نیست که علناً در مورد آنچه دارم صحبت کنمنوشته شده است. همه چیزهایی را که درباره سیتی باید بگویم اینجا نوشتم و اکنون سکوت خواهم کرد."

در سال 1998، او در یک ماجراجویی تلویزیونی دیگر بازی کرد، این بار نتیجه تمرین تئاتر . انتقال " توتم " که در طی آن باریکو با الهام از برخی از صفحات متون ادبی، برجسته‌ترین بخش‌های داستان و رمان را بیان می‌کند و در مقابل نور، ارجاعات مختلفی به‌ویژه نوع موزیکال

در رابطه با کامپیوتر و نت در مصاحبه ای اظهار داشت:

فلسفه لینک مرا مجذوب خود می کند، به خودی خود آن را به عنوان فلسفه سفر و اتلاف دوست دارم. نویسنده اما در محدوده ذهن خود سفر می کند و برای خواندن چیزهای جذاب هنوز هم همیشه سفر یکی را دنبال می کند. من معتقدم که در واقع پس از آن کنراداین کار را کرد: او پنجره ها را باز کرد. ، وارد شد، حرکت کرد. فلوبراین کار را کرد. اما او خودش سفر را به تو دیکته می کند و تو دنبال می کنی. این آزادی برای دیدن یک متن و سفر در آن به دلخواه به نظر من آزادی است که به نظر من چندان جذاب نیست. برای من جذاب‌تر است که مردی را که هرگز در سفری که انجام داده ندیده‌ام دنبال کنم و به جنبه‌هایی اشاره کنم که خود او ممکن است متوجه آنها شده باشد یا نه. با تکرار ردپای او، فکر می‌کنم این نکته جذاب در مورد خواندن است.

الساندرو باریکو در سال 1994 به تورین جان می بخشددر مدرسه نویسندگی "هولدن"، اختصاص داده شده به تکنیک های روایی .

الساندرو باریکو نویسنده تئاتر و سینما

علاوه بر تولیدات ادبی خود، باریکو به نویسنده تئاتر می پیوندد. اولین متن او به سال 1996 برمی گردد: «داویلا روآ»، به صحنه رفته توسط لوکا رونکونی . این دو سال بعد با مونولوگ "نووچنتو" دنبال شد: از اینجا جوزپه تورناتوره الهام بخش فیلم " افسانه پیانیست در اقیانوس " شد.

همچنین ببینید: بیوگرافی فرانک لوکاس

در سال 2004 باریکو ایلیاد هومر را در 24 مونولوگ (به علاوه یک) بازنویسی و بازتفسیر کرد .

از سال 2007 در عوض "موبی دیک" با استفانو بنی ، کلایو راسل و پائولو روسی روی صحنه می رود. در همان سال به اقتباس سینمایی «ستا» (2007، بر اساس رمان کوتاه او در سال 1996) می پردازد.

در سال 2008 اولین فیلم خود را به عنوان کارگردان نوشت و کارگردانی کرد: " Lezione ventuno " اولین فیلم او در سال 2008 است که نویسندگی و کارگردانی آن را بر عهده داشت. این فیلم حول شخصیت پروفسور موندریان کیلروی - که قبلاً در رمان "شهر" (1999) او حضور داشت - و یکی از درس های او - شماره 21 - در مورد تولد سمفونی نهم بتهوون می چرخد.

پس از یک وقفه هفت ساله، او با "سخنرانی های پالادیوم" (2013)، چهار lectio magistralis در چهار موضوع و چهار قهرمان داستان، که در سال 2014 توسط فلترینلی منتشر شد، به روی صحنه بازگشت. همچنین در سال 2014،همیشه با فلترینلی، «اسمیت و وسون» اکران شد، یک قطعه تئاتری در دو پرده. از سال 2016 "سخنرانی های مانتووا" و "پالامد - قهرمان پاک شده" هستند.

در سال 2017، به همراه فرانچسکو بیانکونی از Baustelle ، "اشتاین بک، فوره، بازگشتی به خواندن کلاسیک ها" را روی صحنه برد (در رمان معروف Furore ، توسط جان اشتاین بک ).

رمان های باریکو

سایر کتاب های مهم الساندرو باریکو که هنوز در اینجا ذکر نشده اند عبارتند از:

• بدون خون (2002)
• این داستان (2005)
• داستان دون جیووانی (2010)
• Tetralogy "The Bodies": Emmaus (2009); "آقای گوین" (2011)؛ "سه بار در سپیده دم" (2012)؛ "عروس جوان" (2015).

الساندرو باریکو با باربارا فراندینو روزنامه نگار و فیلمنامه نویس ازدواج کرد. او پدر دو فرزند است و از طرفداران پر و پا قرص فوتبال تورینو است.

همراه جدید او گلوریا کامپنر ، پیانیست، 28 سال از او کوچکتر است.

دهه 2020

در سال 2020 دو جایزه دریافت کرد: جایزه اروپایی چارلز ویلون برای غیرداستانی (برای مقاله "بازی" 2018) و Premio Campiello به شغلی .

در همان سال او سپس با همکاری سایر نویسندگان، "بازی. داستان هایی از دنیای دیجیتال برای بچه های ماجراجو" را منتشر کرد.

در سال 2021 او به عنوان کارگردان، انتقال داستان خود "اسمیت و وسون" را به تئاتر می آورد.

در ژانویه 2022از طریق کانال های اجتماعی و مطبوعات اعلام می کند که از نوع جدی لوسمی رنج می برد که به همین دلیل تحت پیوند مغز استخوان قرار خواهد گرفت. سلول های بنیادی توسط خواهرش انریکا باریکو ، معمار، پنج سال کوچکتر از الساندرو اهدا شد.