بیوگرافی

• تحصیلات و مطالعات
• سالهای جنگ
• اگر این مرد است
• نویسنده پریمو لوی
• چند سال گذشته
• کتابشناسی ضروری پریمو لوی

پریمو لوی یک نویسنده ایتالیایی با اصالت یهودی است. و او بیش از همه به خاطر شاهد اخراج نازی ها ، بازمانده از اردوگاه های کار اجباری نازی هیتلر به یاد می آید. او در برخی از کتاب‌های خود، آداب و سنن معمولی مردمش را توصیف کرده و برخی از قسمت‌هایی را که خانواده‌اش در مرکز حضور دارند، به یاد آورده است.

پریمو لوی

تحصیلات و مطالعات

او در 31 ژوئیه 1919 در تورین به دنیا آمد. دو سال بعد، در سال 1921، خواهرش آنا ماریا لوی به دنیا آمد که او تا پایان عمر با او بسیار نزدیک خواهد بود.

پریمو لوی از کودکی در وضعیت سلامتی ضعیفی قرار داشت. شکننده و حساس است. دوران کودکی او با تنهایی مشخص شده است، که فاقد بازی های معمولی توسط همسالان است.

همچنین ببینید: اورسولا فون در لاین، بیوگرافی، تاریخ و زندگی Biografieonline

در سال 1934 در Ginnasio - Liceo D'Azeglio در تورین شرکت کرد، موسسه ای که به میزبانی معلمان برجسته و مخالفان فاشیسم معروف بود. از جمله آنها آگوستو مونتی، فرانکو آنتونیچلی، اومبرتو کاسمو، زینی زینی، نوربرتو بابیو و بسیاری دیگر هستند.

لوی ثابت می کند که دانش آموز ممتازی است: او یکی از بهترین هاست. این به لطف ذهن روشن و بسیار عقلانی اوست. به این - همانطور که کتابهای او بعداً نشان خواهند داد - یکی را اضافه کنیدتخیل پرشور و ظرفیت تخیل بزرگ: همه ویژگی هایی که به او اجازه می دهد در موضوعات علمی و ادبی بدرخشد.

در سال اول دبیرستان، از جمله، او کسی جز Cesare Pavese برای چند ماه به عنوان معلم ایتالیایی نداشت.

با این حال، تمایل لوی به شیمی و زیست شناسی، موضوعات آینده حرفه ای او، از قبل در لوی در این سن مشهود است.

بعد از دبیرستان در دانشکده علوم در دانشگاه محلی ثبت نام کرد. در محیط آکادمیک دوستی هایی برقرار می کند که تا آخر عمر باقی می ماند. او در سال 1941 با ممتاز فارغ التحصیل شد. در واقع، عبارت "پریمو لوی، از نژاد یهودی" را دارد .

لوی در این رابطه اظهار نظر می کند:

قوانین نژادی برای من و همچنین برای دیگران مشروط بود: آنها تظاهرات را در تضاد با حماقت فاشیسم تشکیل دادند. تا به حال چهره جنایتکار فاشیسم فراموش شده بود (به روشنی، چهره جنایت ماتئوتی). آن احمق باقی ماند تا دیده شود.

سالهای جنگ

در سال 1942 به دلایل کاری مجبور به نقل مکان به میلان شد.

جنگ در سراسر اروپا جریان دارد، اما نه تنها: نازی ها خاک ایتالیا را نیز اشغال کرده اند. واکنش جمعیت ایتالیا اجتناب ناپذیر است. خود پریمو لوی درگیر این ماجراست.

در سال 1943 در پناهنده شد کوه‌ها بالای آئوستا، پیوستن به پارتیزان‌های دیگر . با این حال، او تقریباً بلافاصله توسط شبه نظامیان فاشیست دستگیر می شود.

یک سال بعد او خود را در اردوگاه کار اجباری Fossoli میبیند. متعاقباً پریمو لوی به آشویتس تبعید شد.

اگر این مرد است

تجربه هولناک زندانی شدن او در یکی از مشهورترین آثار او به تفصیل بیان شده است: رمان -شهادت ، " اگر این مرد است "، منتشر شده در سال 1947.

حس عظیم انسانیت در کتاب می درخشد و قد اخلاقی ، و همچنین شأن کامل ، پریمو لوی.

حتی امروز، این اثر سندی فنا ناپذیر از خشونت نازی ها تلقی می شود که توسط مردی با شخصیت روشن و متبلور نوشته شده است.

همچنین ببینید: بیوگرافی رابی ویلیامز

در مصاحبه ای که مدت کوتاهی پس از انتشار آن اعطا شد - و اغلب در رمان ادغام می شود - پریمو لوی تأیید می کند که مایل است افراد را ببخشد و از نازی ها کینه ای ندارد. . او می‌گوید آنچه برای او مهم است فقط شهادت مستقیم است تا مشارکت شخصی ارائه کند تا از تکرار چنین و چنان وحشت جلوگیری شود.

پریمو لوی در 27 ژانویه 1945 به مناسبت ورود روسها به اردوگاه کار بونا-مونوویتز (در لهستان، واقع در نزدیکی آشویتس) آزاد شد.

اوبازگشت به ایتالیا فقط در اکتبر آینده انجام می شود.

نویسنده پریمو لوی

در سال 1963 پریمو لوی دومین کتاب " آتش بس " را منتشر کرد، وقایع نگاری بازگشت به خانه پس از آزادی ( دنباله به اگر این مرد است ). برای این کار او جایزه Campiello را دریافت کرد.

سایر آثار ساخته شده توسط وی عبارتند از: مجموعه داستانی با عنوان "داستان های طبیعی" که با آن جایزه باگوتا را دریافت کرد. مجموعه دوم داستان کوتاه "Vizio di forma"، مجموعه جدید "نظام دوره ای" که با آن جایزه مقاومت پراتو را دریافت کرد. مجموعه شعر "L'osteria di Bremen" و کتاب های دیگری مانند "کلید ستاره"، "جستجوی ریشه ها"، "گلچین شخصی" و "اگر نه حالا کی" که با آنها برای دومین بار برنده می شود. جایزه کمپیلو

سالهای آخر

در سال 1986، او متن بسیار الهام‌بخش دیگری با عنوان نمادین « غرق‌شدگان و نجات‌یافته‌ها نوشت. ".

پریمو لوی در 11 آوریل 1987 در زادگاهش تورین بر اثر خودکشی درگذشت، احتمالاً به دلیل تجارب طاقت‌فرسا که زندگی کرده بود و به خاطر آن احساس گناه ظریفی که گاهی اوقات، به طرزی پوچ، از هم جدا شده بود. در یهودیانی که از هولوکاست فرار کرده اند ایجاد شده است: به این معنی که به خاطر زنده ماندن "مجرم" بوده اند.

کتابشناسی ضروری پریمو لوی

• آتش بس
• اگر این مرد است
• سازندهاز آینه ها داستان ها و مقالات
• مکالمات و مصاحبه ها 1963-1987
• داستان ها: داستان های طبیعی-معاون شکل-لیلیت
• نظام دوره ای
• اگر نه اکنون، چه زمانی ?
• غرق شده و نجات یافته
• کلید ستاره
• در زمان نامشخص
• معاون شکل
• کار دیگری
• لیلیت و داستان های دیگر
• داستان های طبیعی
• جستجوی ریشه ها