Biografie - De horrorzijde van rock

Vincent Damon Furnier, vooral bekend als Alice Cooper , geboren in Detroit, Michigan, VS, op 4 februari 1948. Amerikaanse rockzanger en gitarist, nu legendarisch in zijn genre, uitvinder en voorloper van een hele stroming donker die in hem het eerste historische voorbeeld op muzikaal niveau heeft, is de hoofdrolspeler geweest tijdens zijn lange en wervelende carrière van enkele van de meest spectaculaire concerten ooit. Horror, zowel literair als artistiek, is de sfeer waaruit hij altijd inspiratie heeft geput voor zijn muziek en optredens, gekenmerkt door bloederige instrumenten die op het podium worden geplaatst, zoals guillotines, slangen, poppengespietst en nog veel meer.

Alice Cooper werd ontdekt door collega en groot artiest Frank Zappa, een van de meest getalenteerde talentscouts van de muziek en zelf een geweldige gitarist en componist.

De jonge Vincent is de zoon van een predikant, een waarschijnlijke afstammeling van een oude Franse hugenotenfamilie. Zijn vader is Ether Moroni Furnier en zijn moeder heet Ella Mae McCart, draagster van Britse, voornamelijk Schotse afkomst. Er gaan een paar jaar voorbij en vanuit Detroit besluit de familie van de toekomstige koning van de macabere rock te verhuizen naar Phoenix, Arizona, waar de toenmalige Vincent Furnier opgroeit.

Hij ging naar de Cortez High School in het noorden van de stad en al in 1965, op zeventienjarige leeftijd, stelde hij een band samen die hij bij elkaar schraapte en nam deel aan de jaarlijkse talentenjacht van de school. Zijn eerste band heette 'The Earwigs'. Eigenlijk konden de jongens nog niet spelen, maar podiumtechnisch maakten ze niet weinig indruk: ze wonnen de eerste prijs. SuccesVincent en zijn metgezellen gingen muziek studeren onder leiding van hun leider, die de microfoon ter hand nam en gepassioneerd raakte door de mondharmonica.

Bands als The Beatles, The Who, Pink Floyd, inspireerden de groep rond de toekomstige Alice Cooper en fungeerden als een stilistisch en muzikaal referentiepunt. Een paar jaar gingen voorbij en Vincent werd de frontman van een andere band, die aanvankelijk de naam Spiders droeg. Na het veranderen van hun naam in Nazz, werden ze al snel Alice Cooper. Over de oorsprong van de naam, die later werd verbonden aan deVincent Furnier zelf, die in feite juridisch ook de zijne werd, zijn er verschillende versies, nogal tegenstrijdig. Volgens sommigen zou de keuze gevallen zijn op een vermeende heks die verbrand zou zijn in Salem, ten tijde van de heksenvervolgingen, rond 1660. Volgens anderen, en waarschijnlijk ook bevestigd in de woorden van de toenmalige zanger van de ontluikende band, zou de naam gekozen zijnLater, nu beroemd, zou Alice Cooper zelf beweren dat de naam hem deed denken aan ''de een mooi meisje in een minirok die een bijl achter haar rug verbergt ".

Hoe dan ook, het begin van de bekende zanger uit Detroit is allemaal onder zijn echte naam en achternaam, zoals ook te zien is in de credits op de achterkant van de eerste platen die hij opnam. De start van hun platencarrière is bijna geheel te danken aan de grote Frank Zappa, op wie de jonge Furnier meteen indruk maakte.

In samenspraak met manager Shep Gordon regelde Zappa dat Alice Cooper zijn eerste werk uit 1969 zou uitbrengen op Straight Records, hetzelfde label als de grote in Italië geboren gitarist en componist. De plaat heet 'Pretties For You', een folk- en bluesgenre waarin echter al de kenmerkende elementen van Cooper naar voren komen, gekenmerkt door vaag horrorachtige teksten en geluiden, met als middelpuntHet is in de praktijk het verre begin van het zogenaamde 'shock rock'-genre, waarvan Alice Cooper een historische exponent zou worden.

Na een tweede onsuccesvol album, getiteld 'Easy Action', in 1970 verhuisde de band van Los Angeles naar Detroit. Hier ontmoetten ze producer Bob Ezrin en kwam er een deal tot stand met Warner Brothers. Dit was het jaar van 'Love It Do Death', dat definitief de overgang markeerde van hardrock naar echte rock-horror, goed voortgestuwd door de single 'Eighteen', die al snel uitgroeide totHet podium voor de concerten werd gevuld met macabere objecten, de theatraliteit van de band veroorzaakte veel discussie; sommige Amerikaanse puriteinse groepen maakten bezwaar tegen hun manier van live muziek maken, voorgesteld door galgen, maskers en verschillende martelwerktuigen.

In 1972 verscheen het album 'School's out' en vooral de gelijknamige single, die meteen een bevrijdend volkslied werd voor Amerikaanse studenten, zozeer zelfs dat het vandaag de dag nog steeds wordt gezongen aan het einde van het schooljaar.

Het jaar daarop was de plaat 'Billion Dollar Babies' net zo succesvol, met het kenmerkende nummer 'No More Mr. Nice Guy'. In datzelfde jaar probeerde de band een klapper te maken door mee te liften op het succes en een nieuwe plaat uit te brengen, 'Muscle of Love', die bleek te floppen.

Vincent Furnier besloot toen, door verschillende meningsverschillen met de rest van de band, een solocarrière te beginnen en werd, zelfs legaal, in feite Alice Cooper. De muzikant uit Detroit koos, mede dankzij zijn banden met Ezrin, de band van Lou Reed voor zijn eerste solo-optredens en ging steeds meer richting hardrock. Zijn eerste plaat was 'Welcome to My Nightmare',gedateerd 1975, met geluiden die duidelijk donker Naast het titelnummer zijn er andere nummers die nu een vaste plaats in de rockgeschiedenis hebben veroverd, zoals 'The Black Widow', 'Steven' en 'Only Women Bleed', het laatste akoestisch en prachtig gearrangeerd.

Het jaar daarop zette ze haar eigen naam op de plaat en nam ze 'Alice Cooper Goes to Hell' op, een ander werk dat zowel door het publiek als de critici zeer gewaardeerd werd. Vanaf dat moment begonnen Alice's problemen echter iets te maken te hebben, en wel op een brutale manier, met alcohol. Ze verbleef enige tijd in een kliniek om nuchter te worden en publiceerde in 1978 'From the Inside', waarin ze het verhaal vertelde van haar laatste intermezzo in het leven.

Van 1980 tot 1983, met platen als 'Flush the Fashion' en 'DaDa', slaagde Alice Cooper er niet in om op zijn hoogste niveau te presteren: het geluid was veranderd, het nieuwe decennium leek verveeld met de sferen donker Alice Cooper heeft het geprobeerd, maar zijn pop was een en al gekte en hij verliet de scene, althans voor een paar jaar, wat leidde tot praatjes over zijn pensioen.

In 1987 verscheen hij verrassend genoeg in een film: 'Lord of Evil', van John Carpenter, als acteur-gastster van de situatie. In hetzelfde jaar verscheen het album 'Raise Your Fist and Yell', dat Alice Cooper in het metalregister plaatste, een muziekstijl die dichter bij hem stond, althans volgens zijn begin.

"Trash' uit 1989 blijkt een uitstekend werkstuk te zijn, dat de comeback van de zanger uit Detroit in grootse stijl markeert. Prominente gasten als Aerosmith, Jon Bon Jovi en Richie Sambora, maar ook Steve Lukather en anderen, maken het album zeer de moeite waard en gevarieerd, verrijkt met uitstekende nummers als 'Poison', 'Spark In The Dark' en 'Bed Of Nails'. Het album staat bovenaan de hitlijsten en onthult naar nieuwetient de ster van de oude Alice Cooper, die een succes herwon dat meer dan vijftien jaar verloren was geweest.

In de jaren 90 is er de controversiële shock rockster Marilyn Manson, die een soort doorlopend eerbetoon aan hem brengt, maar ook veel van de schijnwerpers van hem wegneemt.

Alice Cooper viel terug in de alcohol en bracht slechts twee studio-cd's uit, die waardevol waren, maar niet uitmuntend. Bovendien nam hij deel aan 'Use Your Illusion I' met Axl Rose's Guns N' Roses, zijn bewonderaars en op de top van een golf op dat moment.

Ondertussen cultiveerde hij zijn passie voor cinema en werkte hij mee aan succesvolle films als 'Nightmare 6: The End', in 1991, en 'Fusi di Testa', in 1992.

Na de eerste schijf van een trilogie die pas in 2000 en 2001 zou worden voltooid, gedateerd 1994 en getiteld 'The Last Temptation', is in deze jaren vooral 'A Fistful of Alice' van belang, een plaatwerk waarop muzikanten als Slash, Sammy Hagar en Rob Zombie te horen zijn: een hele generatie die ook opgroeide met het luisteren naar zijn muziek. Twee jaar later, in 1999, kwam de boxset met zijnbeste nummers, getiteld 'The Life and Crimes of Alice Cooper'.

Macaber als vroeger is het album 'Brutal planet' uit 2000, een jaar later gevolgd door 'Dragontown', de twee cd's die de macabere trilogie die in 1994 werd geboren, completeren met het eerder genoemde 'The Last Temptation'.

In juni 2007 bevestigden Alice Cooper en Marilyn Manson hun muzikale verwantschap met elkaar tijdens het 'B'Estival-evenement' in Boekarest, Roemenië. Het antichristelijke karakter waarvan Manson de woordvoerder is, past echter nauwelijks bij Cooper's religieuze en culturele overtuigingen.

Na de single 'Keepin Halloween Alive', uitgebracht in 2009, nam de muzikant uit Detroit als gast deel aan het album 'Slash & Friends', een werk dat duidelijk bedacht is door de voormalige Guns 'N Roses-gitarist en uitgebracht werd in 2010.

In 2011 verscheen het zoveelste Alice Cooper album, getiteld 'Welcome To My Nightmare 2'.

In 2015 richtte de eclectische zangeres de Hollywood-vampiers een rock supergroep gevormd door hem, Aerosmith gitarist Joe Perry en acteur Johnny Depp: de naam verwijst naar de De Hollywood-vampiers , een club voor rocksterren opgericht door Cooper in de jaren 1970. Op het titelloze debuutalbum doen uitstekende gasten mee, waaronder: Paul McCartney, Dave Grohl, Joe Walsh, Slash, Brian Johnson, Christopher Lee.

Om de twee jaar wisselt Alce Cooper een nieuw album af: in 2017 verschijnt 'Paranormal'; in 2019 is het de beurt aan 'Rise', opnieuw met de 'Hollywood Vampires'; in 2021 verschijnt 'Detroits Stories'.