Biografie - Ik moet het mijn vrouw vertellen

" Ah! Luitenant Columbo, gaat u zitten. "Hoe vaak zijn we niet getuige geweest van de pantomime van de misdadiger van dienst die, in de tv-serie gewijd aan de Italiaans-Amerikaanse politieagent, de verfrommelde luitenant eerst met bravoure en zelfvertrouwen begroet en vervolgens wordt onderworpen door zijn insinuerende manieren, zijn geveinsde naïviteit en zijn schijnbaar zorgeloze air, maar die in werkelijkheid een vastberadenheid en een punctiliteit verbergt die misschien nog wel groter is dan die van de Italiaanse politieman?sadisten?

Eén ding is zeker: Columbo weet heel goed hoe hij de zenuwen van diegenen die hij als mogelijke moordenaars heeft geïdentificeerd, op hol moet brengen. Onnodig te zeggen dat hij het bijna nooit mis heeft. Zij, zo koud, zo berekenend en beheerst, vaak liefhebbers van het goede leven en gemakkelijk succes, vallen onverbiddelijk voor zo'n nederige luitenant, die in staat is om verhoren af te nemen die vermomd zijn als aangename conversatie (waarinde altijd aanwezige, maar ook spookvrouw wordt altijd genoemd), alleen versterkt door zijn intuïtie en ijzeren redenering.

De mimesis van Peter Falk met het personage dat hij speelde was zo groot, dat je bij elke ontmoeting met hem een indiscrete vraag verwachtte over waar je die dag op dat tijdstip was.

In plaats daarvan was Peter Micheal Falk, acteur en producent, niets meer dan een vriendelijke en joviale gentleman, met een groot talent ook voor schilderen, geboren in New York op 16 september 1927 en als kind getekend door een ernstige oogziekte, die later werd verwijderd. Vandaar die karakteristieke blik die hem onderscheidde en ook zijn fortuin maakte.

Veel van zijn succes is te danken aan zijn vastberadenheid en moed. Voordat hij zijn carrière in de kunst begon, was Peter Falk een anonieme klerk in de staat Connecticut: zijn kantoorbaan verveelde hem en hij ging acteren. In 1955 was hij al een professioneel acteur met gedegen theaterervaring op Broadway.

Hij maakte zijn televisiedebuut in 1957 en heeft sindsdien deelgenomen aan talloze televisieseries, waaronder 'The Naked City', 'The Untouchables' en 'The Twilight Zone'. Zijn filmdebuut kwam met Nicholas Ray's 'Barbarians' Paradise' (1958), dat werd gevolgd door 'Assassins' Syndicate' (1960), wat hem een Oscarnominatie voor Beste Bijrol opleverde. Maar het isDe eerste aflevering van de serie werd in 1967 uitgezonden op het NBC-kanaal en heeft sindsdien het publiek op kleine schermen meer dan 30 jaar in vervoering gebracht.

De serie liep zeven jaar onafgebroken, van 1971 tot 1978, maar later werden er vanwege het enorme succes en de overweldigende vraag van het publiek ook films speciaal voor televisie gemaakt, waarvan er veel door Peter Falk zelf werden geproduceerd.

Op een meer puur cinematografisch niveau vinden we hem terug in 'Invitation to Dinner with Murder' (1976, van Robert Moore, met Peter Sellers in de hoofdrol); hij werkte vaak samen met de grote regisseur John Cassavetes ('Husbands', 1970, 'A Wife', 1974, 'The Great Deception', 1985), terwijl hij in 1988 meewerkte aan de afwijkende Duitse film 'The Sky over Berlin' van de toen nog onbekende Wim Wenders. Een film vanongetwijfeld van grote diepgang en een belangrijke reflectie op het leven, maar waarin we Peter Falk een engel zien spelen als zichzelf-ex-engel, met een opmerkelijk vervreemdend effect. Het behaalde succes maakte de weg vrij voor een nieuwe reguliere serie van Columbo, die in 1989 werd hervat.

In het daaropvolgende decennium wijdde Peter Falk zich meer aan televisie en speelde hij in een paar speelfilms, waaronder Robert Altmans 'The Protagonists' (1992, met Tim Robbins) en Wim Wenders' 'So Far So Near' in 1993, waarin hij het personage van de vroegere engel herhaalde. In 2001 was hij opnieuw een gangster in Rob Pritts' 'Corky Romano'.

Hij was twee keer getrouwd: de eerste keer met Alice Mayo van 1960 tot 1976, met wie hij twee dochters adopteerde; de tweede keer met actrice Shera Danese, die hem vaak vergezelde in afleveringen van de serie 'Il Tenente Colombo'. In 2004 ontving Peter Falk de Gouden Plaquette van de David di Donatello Organisatie.

Hij leed sinds 2008 aan de ziekte van Alzheimer en overleed op 23 juni 2011 op 83-jarige leeftijd in zijn villa in Beverly Hills.