Biografie - Solid Bodies voor 6 snaren

De muziekinstrumenten die Leo Fender ontwierp en maakte, brachten een revolutie teweeg in de muziekgeschiedenis van de 20e eeuw. Vandaag de dag is het merk Fender een van de meest glorieuze en populaire merken onder liefhebbers van elektrische gitaren.

Clarence Leonidas Fender werd op 10 augustus 1909 geboren in de buurt van Anaheim, in de staat Californië (VS), als zoon van boerenouders. Als jonge man nam hij een paar piano- en saxofoonlessen, maar al in 1922 werd elektronica, die hij als autodidact ontwikkelde, zijn eerste passie. Leo Fender studeerde in 1928 af aan de middelbare school; in die tijd had hij al een kleine amateurradio gebouwd en een aantalversterkersystemen, die hij verhuurde om wat geld te verdienen.

Leo Fender werd niet geboren als muzikant, noch was hij gitaarbouwer of zelfs ingenieur. Zijn passie was die van een autodidact, een onvermoeibare experimentator, nieuwsgierig en vastbesloten om zijn doelen te bereiken terwijl hij streefde naar de hoogste kwaliteit. Eclectisch en ingenieus, Fender was een man met vele vaardigheden die wist hoe hij zich moest omringen met de juiste mensen. In een beknopte analyse van zijnVanuit economisch oogpunt kunnen we vandaag zeggen dat Leo Fender eerder dan anderen het belang had voorzien van de productie van muziekinstrumenten voor een massamarkt. Leo Fender was voor muziekinstrumenten in de jaren 1950 en 1960 wat Henry Ford was voor de Amerikaanse auto-industrie in de jaren 1920 en 1930.

Na het afronden van zijn studie begon Fender te werken als boekhouder voor het California State Highway Department. In 1934 trouwde hij met Esther Klosky.

Als gevolg van de zogenaamde 'Grote Depressie' in de Verenigde Staten verloor Leo zijn baan. Zijn passie voor elektronica werd nooit gedoofd; Leo Fender, een creatief en vindingrijk persoon, besloot in 1938, nog geen dertig jaar oud, 'Fender's Radio Service' te openen, een elektronicawinkel-werkplaats in Fullerton. Hier verkocht en repareerde hij radio's, samen met diverse andere elektronische apparaten. Dit alles gebeurdein een tijd waarin de Verenigde Staten in een onstuitbare race voor technologische innovatie waren.

De interesse in muziek groeide geleidelijk. Naarmate de tijd verstreek, wendden steeds meer muzikanten zich tot Fender om hun versterkers te repareren. Onder hen was Doc Kauffman, die voor de gitaarfabrikant Rickenbacker had gewerkt. De twee verdiepten hun relatie en samen voerden ze verschillende experimenten uit. In 1944 richtten ze 'K&F' op.Company' om Hawaiiaanse gitaren en versterkers te produceren.

Twee jaar later, in 1946, werd het bedrijf ontbonden. Leo richtte de 'Fender Electric Instrument Company' op en besloot radio's en kleine elektronica op te geven om zich te concentreren op muziekinstrumenten.

In 1950 was Leo Fender de eerste die een 'solidbody' elektrische gitaar op de markt bracht: het 'Broadcaster' model valt samen met de gitaar die tegenwoordig algemeen bekend staat als de 'Telecaster'.

In 1951 vond hij de 'Precision' elektrische bas uit. In 1954, met het bedrijf in volle expansiemodus, creëerde hij wat kan worden beschouwd als zijn meest emblematische gitaar: de 'Stratocaster'.

De opvallendste kenmerken van de Stratocaster zijn: de brug, waarmee elke snaar afzonderlijk kan worden afgesteld met de toegepaste 'gesynchroniseerde tremolo' (een mechanisme om een bepaald effect te verkrijgen van het veranderen van de intonatie van de snaren door middel van een hendel); de body, gemaakt van essenhout, effectief gevormd en afgeschuind voor lichtheid en ergonomie, met de dubbele ontbrekende schouder voorom de noten aan de onderkant van de hals makkelijker te kunnen bereiken; de hals is gemaakt van esdoorn, vastgeschroefd aan de body, met een verstelbare interne stalen kern en met een toets die er direct op is uitgesneden; drie single-coil pickups, uitgerust met drie regelaars (volume, toon voor de hals pickup en toon voor de middelste pickup) en een keuzeschakelaar voor de pickups die gemakkelijk met de rechterhand kan worden bereikt.

In de volgende tien jaar bleef Fender groeien: het succes was het resultaat van een gelukkig economisch klimaat, maar ook van het werk en de creativiteit van de onvermoeibare oprichter, die zowel de oude modellen bleef verbeteren als nieuwe modellen bleef produceren.

Toenemend complex management en investeringen brachten Leo Fender op het idee om het bedrijf en de merknaam te verkopen aan CBS (Columbia Broadcasting System), een multinational die geïnteresseerd was in uitbreiding in de muziekinstrumentensector. Het oorspronkelijke personeel bleef gehandhaafd: Leo Fender met enkele van zijn trouwe werknemers (waaronder George Randall, Don Fullerton enForrest White) een vijfjarig contract ondertekenen om de continuïteit van de productie te waarborgen.

Tussen 1965 en 1971 werkte Leo Fender als consultant op de 'Research and Development' afdeling van het nieuwe Fender. Zijn naam bleef echter prominent aanwezig in andere belangrijke projecten, zoals de Rhodes elektrische piano.

Ondertussen verlieten de oude kameraden één voor één hun plaats bij CBS. In 1972, toen Forrest White CBS verliet om 'Music Man' op te richten en versterkers te produceren, volgde Leo Fender hem. Zijn bijdrage gaf de aanzet tot de productie van gitaren en bassen: Fender kwam zo in concurrentie met zijn eigen naam.

Tegen de jaren 1970 waren het merk Fender en zijn reputatie stevig gevestigd, maar toch kenden maar weinig mensen het verhaal van Leo en zijn sleutelrol in het opbouwen van het merk.

In 1978 stierf zijn vrouw Esther aan kanker. Het jaar daarop verliet Leo Music Man om samen met George Fullerton een nieuw bedrijf op te richten. De merknaam werd 'G&L', de initialen van de namen George en Leo.

Fender hertrouwde en bleef onvermoeibaar werken voor 'G&L' tot aan zijn dood.

Leo Fender leed aan de ziekte van Parkinson en stierf op 21 maart 1991.

Van Jimi Hendrix tot Eric Clapton, via Stevie Ray Vaughan, Mark Knopfler, Frank Zappa of George Harrison zijn er talloze internationale artiesten die hun imago hebben verbonden aan een Fender gitaar.