Biografie van Vanessa Redgrave

 Biografie van Vanessa Redgrave

Glenn Norton

Biografie - Intensief engagement

Vanessa Redgrave werd op 30 januari 1937 in Londen geboren. Haar lot was vanaf haar geboorte al bezegeld: haar grootvader Ray Redgrave was een beroemde Australische acteur in stomme films, haar vader, Sir Michael Redgrave, en haar moeder, Rachel Kempson, zijn allebei acteurs en leden van het Old Vic Theatre. Haar toekomstige lot als actrice werd voorspeld door Sir Laurence Olivier, die op de dag van haar geboorteOlivier kondigt dus vanaf het podium aan dat Laertes - de rol gespeeld door Micheal Redgrave - eindelijk een dochter heeft: Vanessa had zich geen betere theatrale doop kunnen wensen!

Vanessa Redgrave's eerste passie is echter dans: ze studeert acht jaar aan de Ballet Rambert School. Helaas is professioneel danseres worden uitgesloten door haar fysieke bouw, omdat ze te lang is. Op zestienjarige leeftijd besluit ze, ondanks haar weinig veelbelovende uiterlijk (ze wordt geplaagd door acne) in de voetsporen te treden van haar idool Audrey Hepburn en actrice te worden.

Aanvankelijk leken de dingen niet haar kant op te gaan, maar haar doorzettingsvermogen en koppigheid zorgden ervoor dat ze doorzette. In 1954 schreef ze zich in aan de Central School of Speech and Drama, waar ze in 1957 afstudeerde en de Sybil Thorndike Award won. Haar echte debuut kwam in 1958 in het toneelstuk 'A Touch of Sun' samen met haar vader. Vanessa definesDe ervaring was een vormende marteling, omdat zijn vader zijn acteerwerk zwaar bekritiseerde. In hetzelfde jaar maakte hij, weer samen met zijn vader, zijn filmdebuut met de film 'Behind the mask'.

Zie ook: Biografie van Astor Piazzolla

Film was echter een ervaring die Vanessa de volgende acht jaar niet herhaalde. Ze gaf de voorkeur aan theater en in het bijzonder aan Shakespeareaans theater.

Zo acteerde ze in Tony Richardsons 'Othello', in 'All's Well that Ends Well', in 'A Midsummer Night's Dream', waar ze Elena speelde, en in Laurence Oliviers beroemde 'Coriolanus'.

Dankzij haar succes trad ze toe tot de Royal Shakespeare Company naast actrices van het kaliber Judi Dench. Haar privéleven is ook bewogen: in 1962 trouwde ze met regisseur Tony Richardson met wie ze twee kinderen kreeg, Joely en Natasha, die beiden voorbestemd waren om acteur te worden (Natasha Richardson, vrouw van acteur Liam Neeson, overleed plotseling in 2009 na eenval op een skipiste in Canada).

Ze begon ook steeds actiever deel te nemen aan het politieke leven van haar tijd. In 1962 was ze een van de eerste beroemdheden die Cuba bezocht; haar bezoek leidde zelfs tot het gerucht dat Vanessa een affaire had met Fidel Castro. Ondertussen werd ze een actief lid van de Revolutionaire Arbeiderspartij en verdedigde ze de Palestijnse zaak met hand en tand.

Ze keerde terug naar de bioscoop in 1966 met de film "Morgan madman", die haar de Gouden Palm in Cannes opleverde. In hetzelfde jaar werkte ze met Orson Welles aan Fred Zinnemann's film "A man for all seasons", en met Michelangelo Antonioni aan de film "Blow up". Haar man Tony Richardson regisseerde haar in twee films "Red and blue" en "The sailor from Gibraltar". De twee werkten samen ondanks dat Tony vertrokVanessa voor Jeanne Moreau.

Het liefdesleven van Vanessa Redgrave nam ook een wending: op de set van de film 'Camelot', waar ze de rol van Guinevere speelde, ontmoette ze Franco Nero, met wie ze een lange relatie had.

Franco Nero en Vanessa Redgrave toen ze jong waren

De carrière van de Britse actrice werd steeds intenser. Ze speelde in tientallen films en won tientallen prijzen: "Mary Stuart, Queen of Scots" (1971); Sidney Lumet's "Murder on the Orient Express" (1974); "Sherlock Holmes - Solution Seven Percent" (1976) tegenover Laurence Olivier; Fred Zinneman's "Julia" (1977), waarin ze een Oscar won voor Beste Actrice in een Hoofdrol; "IBostonians' (1984) en James Ivory's 'Howard House'; Franco Zeffirelli's 'Story of a Blackcap' (1993), 'The Promise' (2001) met Sean Penn, Joe Wright's 'Atonement' (2007), Lajos Koltai's 'A Timeless Love' (2007) en anderen.

Haar politieke en sociale betrokkenheid werd steeds intensiever: ze brak met de sociale zeden door zwanger van Franco Nero's zoon Carlo op het theaterpodium te verschijnen; ze veroordeelde Amerika voor haar betrokkenheid bij de Vietnamoorlog, nam deel aan demonstraties en protesten en stelde zich kandidaat voor de Revolutionaire Arbeiderspartij. Door haar vele politieke en werkverplichtingen werd Vanessa RedgraveOm dicht bij haar man Franco te zijn, probeert ze zijn projecten te delen. Zo werkt het koppel samen met Tinto Brass aan de film 'Drop-Out'. De twee hadden al eerder met Brass samengewerkt aan de film 'The Scream', die in Engeland werd gecensureerd.

Zie ook: Cesare Maldini, biografie

De steeds gecompliceerdere relatie tussen de twee acteurs eindigde in 1970 met Nero's terugkeer naar zijn voormalige gezelschap Nathalie Delon. Maar Vanessa was niet lang alleen: op de set van de film 'Mary of Scots' ontmoette ze Timothy Dalton, met wie ze tot 1986 een band bleef houden. Haar carrière in zowel theater als film is absoluut verbazingwekkend: ze won twee keer de Gouden Palm in Cannes alsbeste actrice, is zes keer genomineerd voor een Oscar, vijf keer voor een Emmy en dertien keer voor een Golden Globe, en heeft alle prestigieuze theaterprijzen gewonnen. Ze is ook voorzitter geweest van International Artists Against Racism en ambassadeur voor Unicef.

In 2004, Vanessa Redgrave richtte samen met zijn broer Corin de Partij voor Vrede en Vooruitgang waarin hij openlijk vecht voor het einde van de Golfoorlog in 1991; hij vecht voor de Palestijnse kwestie; hij valt Vladimir Poetin aan over de Tsjetsjeense kwestie; en hij haalt uit naar Tony Blair voor zijn onbeduidende politieke actie ter ondersteuning van de kunsten.

Alsof dit alles nog niet genoeg is, werkt hij naast theater en film ook op televisie: hij werkt mee aan verschillende tv-miniseries, waaronder de bekende Amerikaanse tv-serie 'Nip/Tuck'. Tot zijn filmwerk in 2010 behoort de film 'Coriolanus' (2011) van Ralph Fiennes.

Op 18 maart 2009 overleed haar dochter Natasha na een ongeluk op de skipiste. Het jaar daarop werd het leven van de Britse actrice getroffen door nog twee rouwmomenten: haar broers Corin en Lynn overleden. Ondertussen maakte ze - pas in 2009 - bekend dat ze op 31 december 2006 in het huwelijk was getreden met Franco Nero. In 2018 werd ze gepresenteerd op het filmfestival van Venetië, Vanessa Redgrave ontvangt de Gouden Leeuw voor Lifetime Achievement.

Glenn Norton

Glenn Norton is een ervaren schrijver en een gepassioneerd kenner van alles wat met biografie, beroemdheden, kunst, film, economie, literatuur, mode, muziek, politiek, religie, wetenschap, sport, geschiedenis, televisie, beroemde mensen, mythen en sterren te maken heeft . Met een eclectisch scala aan interesses en een onverzadigbare nieuwsgierigheid begon Glenn aan zijn schrijfreis om zijn kennis en inzichten te delen met een breed publiek.Glenn studeerde journalistiek en communicatie en ontwikkelde een scherp oog voor detail en een talent voor boeiende verhalen. Zijn schrijfstijl staat bekend om zijn informatieve maar boeiende toon, waarbij hij moeiteloos de levens van invloedrijke figuren tot leven brengt en zich verdiept in verschillende intrigerende onderwerpen. Met zijn goed onderzochte artikelen wil Glenn lezers vermaken, onderwijzen en inspireren om het rijke tapijt van menselijke prestaties en culturele fenomenen te verkennen.Als een zelfbenoemde cinefiel en literatuurliefhebber heeft Glenn een griezelig vermogen om de impact van kunst op de samenleving te analyseren en te contextualiseren. Hij onderzoekt de wisselwerking tussen creativiteit, politiek en maatschappelijke normen en ontcijfert hoe deze elementen ons collectieve bewustzijn vormen. Zijn kritische analyse van films, boeken en andere artistieke uitingen biedt de lezer een frisse kijk en nodigt uit om dieper na te denken over de wereld van de kunst.Glenn's boeiende schrijfstijl reikt verder dan degebied van cultuur en actualiteit. Met een grote interesse in economie, verdiept Glenn zich in de innerlijke werking van financiële systemen en sociaal-economische trends. Zijn artikelen splitsen complexe concepten op in verteerbare stukken, waardoor lezers de krachten die onze wereldeconomie vormen, kunnen ontcijferen.Met een brede honger naar kennis, maken de diverse expertisegebieden van Glenn zijn blog een one-stop-bestemming voor iedereen die op zoek is naar goed afgeronde inzichten in een groot aantal onderwerpen. Of het nu gaat om het verkennen van de levens van iconische beroemdheden, het ontrafelen van de mysteries van oude mythen, of het ontleden van de impact van wetenschap op ons dagelijks leven, Glenn Norton is uw go-to-schrijver, die u door het uitgestrekte landschap van menselijke geschiedenis, cultuur en prestaties leidt. .