Biografie - Tangorevolutie

Dit buitengewone muzikale genie, de man die een revolutie teweegbracht in de tango en dit muziekgenre nieuw leven en adel gaf, werd geboren op 11 maart 1921 in Mar del Plata, Argentinië (het kon niet anders). In 1924 verhuisde hij met zijn familie naar New York om in 1936 weer terug te keren naar Zuid-Amerika, dit keer naar Buenos Aires.

Astor Piazzolla

Hier begon hij, toen hij nog heel jong was, aan zijn muzikale carrière. Vanaf het begin erkend als een buitengewone solist op de bandonèon (een instrument met een vrij riet, vergelijkbaar met de accordeon, paradoxaal genoeg geboren in Duitsland, in tegenstelling tot de gangbare opvatting dat het een typisch Argentijns instrument is), begon hij zijn avontuur in een orkest dat optrad in de nachtclubs van de stad, voordat hij 'evolueerde' naar een Argentijns orkest.begon een vruchtbare activiteit als academisch componist, getemperd door de Parijse lessen van Nadia Boulanger, een genereuze mentor voor talloze 20e-eeuwse musici, en die van zijn grote landgenoot Alberto Ginastera.

Maar zijn echte aspiratie is om de tango te spelen: dat is de muziek die hij echt voelt, zozeer zelfs dat zijn eigen leraren hem in die richting duwen.

Dus toen hij in 1955 terugkeerde naar Argentinië, was zijn achtergrond buitengewoon rijk en zijn opleiding van het hoogste niveau; een opleiding die zeer zeldzaam is om te vinden bij musici van 'populaire' afkomst. Dit alles kan niet worden vergeten bij het luisteren naar zijn muziek. De liefde voor Europa, zijn streven naar een complexe en verfijnde taal, het eerbetoon dat de musicusimpliciet wil toeschrijven aan de grootste componisten aller tijden, die hij diep bemint, zijn onmisbare elementen in zijn muziek maken. En de resultaten hebben hem historisch beloond voor zoveel inspanning. Nooit was muziek zo ontroerd, doordrenkt van melancholie maar ook in staat tot onverwachte agressie en vitaliteit.

Kortom, Piazzolla begon, dankzij zijn optredens in Argentinië, met de oprichting van het Octeto Buenos Aires leven te geven aan wat de 'nieuwe tango' werd genoemd, revolutionair in vorm en kleur vergeleken met de traditionele Argentijnse tango.

De ritmische taal, de sterk dramatische en gepassioneerde geest en de levendige kleuren zijn de fundamentele elementen waaruit Piazzolla put om composities te creëren die 'bijna' klassiek zijn qua structuur en uitwerking, met gebruik van alle expressieve hulpmiddelen van 'gecultiveerde' muziek en jazz.

Natuurlijk leidde dit tot protesten en afkeuring van sommige conservatieven, die zich niet realiseerden dat Piazzolla's kunst de Tango definitief buiten tijd en ruimte plaatste en een gecultiveerde en absoluut nobele dimensie aan deze traditie gaf.

Piazzola creëerde hiervoor een volledig instrumentaal ensemble met bandoneon, piano, violen, cello, contrabas en gitaar. Zijn productie in de Argentijnse periode en in de jaren daarna was overvloedig. Tot zijn beroemdste titels behoren 'Concierto para Quinteto', 'Adiós Nonino', 'Libertango', de serie 'Las cuatro estaciones porteñas', 'Tristezas de un Doble A',Soledad', 'Muerte del Angel', 'Tanguedia', 'Violentango', 'Tango apasionado', 'Five Tango Sensations' en vele andere, waar nog de vele soundtracks bij komen die hij heeft gemaakt. Maar hij heeft ook een prachtig toneelstuk gecreëerd 'Maria of Buenos Aires', dat alle onmiskenbare kenmerken van zijn kunst heeft.

Tegenwoordig wordt Piazzolla algemeen beschouwd als een van de grootste componisten van de 20e eeuw en geniet hij wereldwijd respect en faam. Zijn composities worden uitgevoerd door grote orkesten en beroemde klassieke musici, maar ook door talloze jazzmusici. Met zijn werk heeft de gepassioneerde Argentijnse musicus laten zien dat de tango een eeuwige uitdrukking van de menselijke geest kan zijn.

Astor Piazzola leed aan een hartziekte en overleed op 4 juli 1992 op 71-jarige leeftijd in Buenos Aires.