Biografija • Tango revolucija

Ovaj izvanredni muzički genije, čovjek koji je revolucionirao tango i koji je dao novi život i plemenitost ovom žanru muzike rođen je 11. marta 1921. godine u Mar del Plati, u Argentini. (nije moglo biti drugačije). Godine 1924. preselio se sa svojom porodicom u New York prije nego što se vratio u Južnu Ameriku 1936. godine, ovaj put u Buenos Aires.

Astor Piazzolla

Ovdje je, još vrlo mlad, započeo svoju muzičku karijeru. Odmah prepoznat kao izvanredan bandonèon solista (instrument sa slobodnom trskom, sličan harmonici, paradoksalno rođen u Njemačkoj za razliku od klišea koji je tipično argentinski), započeo je svoju avanturu u orkestru koji je nastupao po noćnim klubovima grada, da bi potom "evoluirao" i preduzeo profitabilnu aktivnost kao akademski kompozitor, ublažen pariskim lekcijama Nadie Boulanger, velikodušnog mentora nebrojenih muzičara dvadesetog veka, i onih velikog sunarodnika Alberta Ginastere.

Ali njegova prava težnja je da svira tango: to je muzika koju on zaista oseća, toliko da ga sopstveni učitelji guraju u tom pravcu.

Kada se vraća u Argentinu, 1955. godine, njegov prtljag je izuzetno bogat, a priprema na najvišem nivou; apreparat koji se veoma retko može naći kod muzičara "popularnog" porekla. Sve se to ne može zaboraviti slušajući njegovu muziku. Ljubav prema Evropi, njegova težnja za složenim i sofisticiranim jezikom, omaž koji muzičar implicitno želi da pripiše najvećim kompozitorima svih vremena, koje je duboko volio, bitni su elementi njegovog muziciranja. I rezultati su ga istorijski nagradili za toliki trud. Nikada se nije čula tako dirljiva muzika, prožeta melanholijom, ali i sposobna za neočekivanu agresivnost i vitalnost.

Ukratko, Piazzolla je zahvaljujući izložbama održanim u Argentini, formiranjem Octeto Buenos Airesa, počeo da oživljava ono što je definisano kao "novi tango", revolucionaran po formi i bojama u poređenju tradicionalnom argentinskom tangu.

Ritmički jezik, izrazito dramatičan i strastven duh, žive boje su osnovni elementi iz kojih Piazzolla crpi inspiraciju za stvaranje "skoro" klasičnih kompozicija u smislu strukture i razrade, koristeći sve izražajne muzičke alate kulturan i džez.

Naravno, ovo nije propustilo da izazove pritužbe i negodovanja kod nekih konzervatora, bez razumijevanja da je Piazzollina umjetnost zapravo postavila tango definitivno izvan vremena i prostora, nudećikulturnu i apsolutno plemenitu dimenziju te tradicije.

Piazzola je za ovu svrhu stvorio potpuno instrumentalni ansambl, uključujući bandoneon, klavir, violine, violončelo, kontrabas i gitaru. Njegova produkcija je bila veoma obilna u argentinskom periodu iu onima koji su usledili. Među njegovim najpoznatijim naslovima spominjemo "Concierto para Quinteto", "Adiós Nonino", "Libertango", serije "Las cuatro estaciones porteñas", "Tristezas de un Doble A", "Soledad", "Muerte del Angel", " Tanguedia", "Violentango", "Tango apasionado", "Five Tango Sensations" i mnoge druge, kojima se dodaju i brojni kreirani zvučni zapisi. Ali napravio je i divnu predstavu "Marija od Buenos Airesa", koja ima sve nepogrešive karakteristike njegove umjetnosti.

Danas se Piazzolla smatra jednim od najvećih kompozitora dvadesetog stoljeća i uživa svjetsko poštovanje i slavu. Njegove kompozicije interpretiraju veliki orkestri i poznati klasični muzičari, kao i brojni džez muzičari. Strastveni argentinski muzičar je svojim radom pokazao da tango može biti vječni izraz ljudskog duha.

Srce bolesno, Astor Piazzola je umro 4. jula 1992. godine u 71. godini u Buenos Airesu.