Biografie - "Ik heb een droom!"

Er waren aparte openbare drinkfonteinen voor zwarten en blanken in Amerika. In het theater waren de balkons net zo gesegregeerd en dat gold ook voor de zitplaatsen in openbare bussen. De strijd om deze omstandigheden te veranderen en gelijke rechten voor de wet te krijgen voor burgers van alle rassen was de onderliggende keuze van het korte leven van Martin Luther King.

Martin Luther King Jr. was een overtuigd pacifist en een groot man van de 20e eeuw. Hij werd geboren op 15 januari 1929 in Atlanta, Georgia, in het diepe zuiden van de VS. Zijn vader was een baptistische kerkpredikant en zijn moeder onderwijzeres. De Kings woonden aanvankelijk op Auburn Avenue, bijgenaamd het Zwarte Paradijs, waar de gettoburgers, de 'uitverkorenen van het inferieure ras', zoals hetIn 1948 verhuisde Martin naar Chester, Pennsylvania, waar hij theologie studeerde en een beurs won waarmee hij in Boston kon promoveren in de filosofie.

Daar ontmoette hij Coretta Scott, met wie hij in 1953 trouwde. Vanaf dat jaar was hij pastor van de Baptistengemeente in Montgomery (Alabama). In de periode 1955-1960 was hij echter de inspirator en organisator van initiatieven voor het kiesrecht van zwarte mensen en voor gelijkheid in burgerlijke en sociale rechten, evenals voor de afschaffing, op een meer algemeen niveau, van de wettelijke vormen van discriminatie die nog steeds actief waren in deVerenigde Staten.

In 1957 richtte hij de Southern Christian Leadership Conference (SCLC) op, een beweging die streed voor de rechten van alle minderheden en gebaseerd was op strikte voorschriften van Gandhiaanse geweldloosheid, die het begrip passief verzet suggereerden. Om een zin uit een van zijn toespraken te citeren: "...we zijn het zat om gesegregeerd en vernederd te worden. We hebben geen andere keus dan te protesteren. OurDe methode zal die van de overreding zijn, niet die van de dwang... Als u protesteert met moed, maar ook met waardigheid en christelijke liefde, zullen historici in de toekomst moeten zeggen: daar leefde een groot volk, een zwart volk, dat nieuwe betekenis en waardigheid in de aderen van de beschaving injecteerde. Het hoogtepunt van de beweging kwam op 28 augustus 1963 tijdens de mars op Washington, toen King de volgende woorden uitsprakIn 1964 ontving hij in Oslo de Nobelprijs voor de Vrede.

Tijdens de jaren van strijd werd King verschillende keren gearresteerd en veel demonstraties die hij organiseerde eindigden in geweld en massa-arrestaties; hij bleef geweldloosheid prediken ondanks dat hij bedreigd en aangevallen werd.

"We dagen jullie vermogen om ons te laten lijden uit met ons vermogen om lijden te verdragen.Zet ons in de gevangenis, en we zullen nog steeds van jullie houden.Gooi bommen op onze huizen en bedreig onze kinderen, en we zullen nog steeds van jullie houdenZend jullie gemaskerde knokploegen om middernacht onze huizen binnen, sla ons en laat ons halfdood achter, en we zullen nog steeds van jullie houden.Doe ons aan watMaar wees ervan verzekerd dat we jullie zullen veroveren met ons vermogen om te lijden. Op een dag zullen we de vrijheid veroveren, maar niet alleen voor onszelf: we zullen zo'n beroep doen op jullie geweten en jullie hart dat we uiteindelijk ook jullie zullen veroveren, en onze overwinning zal compleet zijn.

In 1966 verhuisde hij naar Chicago en veranderde hij een deel van zijn politieke houding: hij verklaarde zich tegen de oorlog in Vietnam te verzetten en onthield zich ervan het geweld van extremistische organisaties te veroordelen en de ellende en verloedering van de getto's van de metropool aan de kaak te stellen, waarmee hij in direct conflict kwam met het Witte Huis.

In april 1968 ging Luther King naar Memphis om deel te nemen aan een mars ter ondersteuning van de vuilnismannen van de stad (zwart en blank), die aan het staken waren. Terwijl hij op de veranda van het hotel met zijn collega's aan het praten was, werden er geweerschoten afgevuurd vanuit het huis aan de overkant van de straat: King viel een paar minuten later dood neer. Gebruik makend van de situatievan de momenten van paniek die volgden, liep de moordenaar ongestoord weg. Het was negentien uur op 4 april. De moordenaar werd ongeveer twee maanden later in Londen gearresteerd, zijn naam was James Earl Ray, maar hij onthulde dat hij niet degene was die King had vermoord; integendeel, hij beweerde te weten wie de echte dader was. Een naam die hij nooit kon geven, omdat hij de volgende nacht werd neergestoken in de cel waar hij zat.opgesloten.

Tot op de dag van vandaag blijft het mysterie van de dood van de onvergetelijke zwarte leider onopgelost.

Vandaag de dag zijn er veel straten, pleinen, gedichten en liedjes aan hem gewijd; niet in de laatste plaats het zeer beroemde 'Pride - In the name of love' van U2.