Biografie - Eenvoudig hart

• Massimo Troisi: filmografie

Massimo Troisi werd op 19 februari 1953 geboren in San Giorgio a Cremano, een gezellig stadje op vier kilometer van Napels. Hij groeide op in een groot gezin: in zijn eigen huis wonen namelijk naast zijn ouders en vijf broers en zussen ook twee grootouders, zijn oom en tante en hun vijf kinderen.

Toen hij nog studeerde, begon hij zich te interesseren voor theater en begon hij op te treden in een theatergroep 'I Saraceni', waartoe ook Lello Arena, Enzo Decaro, Valeria Pezza en Nico Mucci behoorden. In 1972 richtte dezelfde groep het Centro Teatro Spazio op in een voormalige garage in San Giorgio a Cremano, waar de traditie van het Napolitaanse theater, van Viviani tot Eduardo, voor het eerst werd opgevoerd. 1977De Smorfia was geboren: Troisi, Decaro en Arena begonnen te acteren in de Sancarluccio in Napels en het theatrale succes veranderde al snel in een groot televisiesucces.

Chronologisch gezien kwam het succes echter eerst op de radio met 'Cordialmente insieme' en vervolgens op televisie in 1976 met het programma 'Non stop' en in 1979 met het programma 'Luna Park'. Sketches van onder andere de Ark van Noach, de Aankondiging, Soldaten en San Gennaro dateren uit die jaren. De laatste theatervoorstelling van De grimas is 'Zo is het (als je wilt)'.

Vanaf 1981 begon hij voor Massimo Troisi het avontuur ook in de bioscopen met de eerste film waarin hij regisseur en hoofdrolspeler is 'Ricomincio da tre'. Een echte triomf bij critici en publiek.

In 1984 stond hij aan de zijde van de onweerstaanbare Benigni, als regisseur en acteur, in de film 'Non ci resta che piangere'. In 1985 speelde hij zijn eigenaardige rol in Cinzia TH Torrini's 'Hotel Colonial'.

Twee jaar later (1987) is Massimo Troisi weer voor en achter de camera te zien met de film 'The Ways of the Lord are Over'. In drie films van Ettore Scola is hij de laatste jaren weer te zien als acteur: 'Splendor' (1989); 'What Time Is It' (1989), waarmee hij (samen met Marcello Mastroianni) de prijs voor Beste Acteur in de wacht sleepte bij de film 'The Ways of the Lord are Over'.Mostra Internazionale del Cinema di Venezia, 'Il viaggio di Capitan Fracassa' (1990). Met 'Pensavo fosse Amore... invece era un calesse' (1991), dat hij ook schreef en waarin hij speelde, tekende Troisi voor zijn vijfde filmregie.

Op 4 juni 1994, in Ostia (Rome), stierf Troisi in zijn slaap als gevolg van zijn zieke hart, vierentwintig uur nadat hij klaar was met het filmen van 'Il postino' geregisseerd door Michael Radford, de film waar hij het meest van had gehouden. De laatste twee jaar van zijn leven was zijn metgezel Nathalie Caldonazzo.

Massimo Troisi: filmografie

Regisseur en hoofdrolspeler

• "Groundhog Day, 1980/81;
• Morto Troisi, viva Troisi', 1982 (TV-film);
• "Sorry voor de vertraging", 1982/83;
• "Non ci resta che piangere", 1984 (co-regie met Roberto Benigni);
• "De wegen van de Heer zijn volbracht", 1987;
• Ik dacht dat het liefde was, maar het was een buggy', 1991;

Hoofdrolspeler in andermans werk

• 'Nee dank je koffie maakt me nerveus', 1983 door Lodovico Gasparini;
• "Hotel Colonial", 1985 door Cinzia TH Torrini;
• "Splendor", 1989 van Ettore Scola;
• "Che ora è", 1989 door Ettore Scola;
• "Il viaggio di Capitan Fracassa", 1990 door Ettore Scola;
• Il postino', 1994 door Michael Radford in samenwerking met Massimo Troisi.