بیوگرافی • باید به همسرم بگویم

" آه! ستوان کلمبو، لطفاً یک صندلی بنشینید ". چند بار شاهد پانتومیم جنایتکار وظیفه بوده ایم که در تله فیلم های سریالی که به پلیس ایتالیایی-آمریکایی تقدیم می شود، ابتدا با جسارت و اطمینان از ستوان چروکیده استقبال می کند و سپس مقهور شیوه های کنایه آمیز او و بی گناهی واهی او می شود. و از طرفی که ظاهراً غایب است، اما در واقعیت یک عزم و عصبانیت شاید حتی سادیستی را پنهان می کند؟

یک چیز مسلم است: کلمب به خوبی می داند که چگونه اعصاب کسانی را که به عنوان قاتلان احتمالی معرفی کرده است خرد کند. نیازی به گفتن نیست که او به سختی اشتباه می کند. آن‌قدر سرد، حسابگر و کنترل‌شده، اغلب عاشق زندگی خوب و موفقیت آسان، بی‌وقفه در برابر چنین ستوان فروتنی قرار می‌گیرند، که قادر به انجام بازجویی‌هایی است که در پوشش یک گفتگوی دلپذیر (که در آن چیزهای اجتناب‌ناپذیر، هرچند گریزان، همیشه ذکر می‌شود. همسر)، فقط به لطف شهود و استدلال آهنین او.

تقلید پیتر فالک با شخصیتی که بازی می کرد اکنون به گونه ای بود که هر وقت او را ملاقات می کردید، انتظار داشتید از شما سؤالی مبهم در مورد اینکه ما آن روز در آن ساعت خاص کجا بودیم، پرسیده می شد.

در عوض پیتر مایکل فالک، بازیگر و تهیه کننده، چیزی بیش از یک جنتلمن خوب و شوخ نبود، با استعدادی عالی درنقاشی، در 16 سپتامبر 1927 در نیویورک متولد شد و در کودکی با یک بیماری چشمی جدی مشخص شد که بعداً حذف شد. از اینجا، آن نگاه مشخصی که او را متمایز می کرد و تا حدودی ثروتش را هم می ساخت.

بسیاری از موفقیت های او مرهون عزم و شجاعت اوست. پیتر فالک قبل از شروع کار هنری خود یک کارمند ناشناس در ایالت کنتیکت بود: او که از کار اداری خسته شده بود، به بازیگری نزدیک شد. در سال 1955، او در حال حاضر یک بازیگر حرفه ای با تجربه تئاتر برادوی قوی بود.

اولین حضور او در تلویزیون در سال 1957 انجام شد و از آن لحظه در مجموعه های تلویزیونی متعددی از جمله "شهر برهنه"، "غیر قابل لمس"، "منطقه گرگ و میش" شرکت کرد. اولین فیلم او با «بهشت بربرها» ساخته نیکلاس ری (1958) انجام شد که پس از آن «سندیکای قاتلان» (1960) نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. اما این شخصیت ستوان کلمبو است که او را به عموم مردم می شناساند. اولین قسمت این سریال در سال 1967 از شبکه NBC پخش شد و از آن زمان تاکنون بیش از سی سال است که مخاطبان صفحه کوچک را مجذوب خود کرده است.

این سریال از سال 1971 تا 1978 به مدت هفت سال به طور مداوم پخش شد، اما پس از آن با توجه به موفقیت بسیار زیاد و تقاضای مبرم مردم، فیلم هایی با طراحی خاص نیز فیلمبرداری شدند.برای تلویزیون، بسیاری از آنها توسط خود پیتر فالک تهیه شده است.

در سطحی صرفاً سینمایی، او را در "Invito a cena con delitto" (1976، ساخته رابرت مور، با پیتر سلرز) می‌یابیم. او اغلب با کارگردان بزرگ جان کاساوتیس («شوهرها»، 1970، «یک همسر»، 1974، «آشفتگی بزرگ»، 1985) همکاری می‌کند، در حالی که در سال 1988 در آن فیلم آلمانی غیرعادی که «آسمان بالای برلین» است، شرکت می‌کند. توسط ویم وندرس ناشناخته در آن زمان. فیلمی با ضخامت بی‌تردید و بازتاب مهمی در زندگی، اما در آن پیتر فالک را می‌بینیم که در نقش فرشته‌ای نقش خود را بازی می‌کند - فرشته‌ای سابق، با یک اثر بیگانه‌کننده قابل توجه. موفقیت به دست آمده زمینه را برای سریال جدید ستوان کلمبو آماده می کند که در سال 1989 از سر گرفته شد.

در دهه بعد پیتر فالک بیشتر خود را وقف تلویزیون کرد و در چند فیلم بلند از جمله "قهرمانان" شرکت کرد. توسط رابرت آلتمن (1992، با تیم رابینز)، "خیلی نزدیک" اثر ویم وندرس از 1993، جایی که او شخصیت فرشته سابق را بر عهده می گیرد. در سال 2001 او دوباره در فیلم Corky Romano ساخته راب پریتس یک گانگستر است.

او دو بار ازدواج کرد: اولی با آلیس مایو از سال 1960 تا 1976، که با او دو دختر را به فرزندی پذیرفت، دومی با هنرپیشه شرا دانیز، که اغلب او را در قسمت های سریال " ستوان کلمبوس" همراهی می کند. . در سال 2004 پیتر فالک جایزه تارگا دورو را دریافت کرداز موسسه دیوید دی دوناتلو

او که از سال 2008 مبتلا به آلزایمر بود، در 23 ژوئن 2011 در سن 83 سالگی در ویلای خود در بورلی هیلز درگذشت.