بیوگرافی • ماجراجویی و امید

آمبروجیو فوگار در 13 اوت 1941 در میلان به دنیا آمد. او از سنین پایین علاقه به ماجراجویی را در خود پرورش داد. در هجده سالگی دو بار با اسکی از آلپ گذشت. متعاقباً او خود را وقف پرواز کرد: در پنجاه و ششمین پرش چتر نجات خود دچار یک حادثه جدی شد، اما با شانس فراوان نجات یافت. ترس و وحشت مانع او نشد و موفق شد گواهینامه خلبانی هواپیماهای آکروباتیک کوچک را بگیرد.

سپس عشق بزرگی به دریا متولد شد. در سال 1972 او به طور انفرادی از اقیانوس اطلس شمالی بدون استفاده از سکان عبور کرد. در ژانویه 1973 در مسابقات کشتی کپ تاون - ریودوژانیرو شرکت کرد.

از اول نوامبر 1973 تا 7 دسامبر 1974 با یک قایق بادبانی تک دست به دور دنیا رفت و از شرق به غرب برخلاف جریانات و جهت بادها حرکت کرد. سال 1978 است که "سورپرایز"، قایق او، در تلاش برای دور زدن قطب جنوب توسط یک اورکا غرق می شود و کشتی در نزدیکی جزایر فالکلند غرق می شود. رانش روی یک قایق آغاز می شود که با دوست روزنامه نگارش مائورو مانچینی 74 روز طول می کشد. در حالی که فوگار به طور تصادفی نجات می یابد، دوستش جان خود را از دست می دهد.

بعد از گذراندن دو ماه سخت و طاقت فرسا در آلاسکا برای یادگیری نحوه رانندگی سگ های سورتمه، فوگار به منطقه هیمالیا و سپس به گرینلند نقل مکان می کند: هدف او این است.یک سفر انفرادی، پیاده، برای رسیدن به قطب شمال آماده کنید. تنها شرکت سگ وفادار او آرمادوک خواهد بود.

پس از این شاهکارها، فوگار با برنامه "جاناتان: بعد ماجراجویی" به تلویزیون می آید: به مدت هفت سال فوگار با گروه خود به جهان سفر می کند و تصاویری از زیبایی نادر و اغلب در شرایط بسیار خطرناک خلق می کند.

فوگار نمی‌توانست مجذوب و مجذوب صحرا نشود: در میان ماجراجویی‌های بعدی او شرکت در سه نسخه پاریس-داکار و همچنین سه رالی فراعنه را شامل می‌شود. 12 سپتامبر 1992 بود که در جریان حمله پاریس - مسکو - پکن، ماشینی که او در آن حرکت می کرد واژگون شد و آمبروژیو فوگار خود را با شکستگی مهره دوم گردن و قطع نخاع دید. تصادف باعث بی حرکتی مطلق و دائمی او می شود که در نتیجه آسیب جدی عدم امکان تنفس مستقل را به همراه دارد.

از آن روز، برای Ambrogio Fogar، مقاومت سخت ترین کار زندگی او بوده است.

در طول دوران حرفه ای خود، فوگار نامزد لوح تقدیر از جمهوری ایتالیا شد و مدال طلای شجاعت دریانوردی را دریافت کرد.

در تابستان 1997 تور ایتالیا را با یک قایق بادبانی روی ویلچر کج کرد. این تور با تعمید "عملیات امید"، در بنادری که متوقف می شود، یک کمپین آگاهی بخشی برای افراد معلول را ترویج می کند.قرار است روی ویلچر زندگی کند.

آمبروجیو فوگار کتاب های مختلفی نوشته است که دو تای آنها، "آتلانتیک من" و "لا زاترا" برنده جایزه ورزشی Bancarella شدند. عناوین دیگر عبارتند از: «چهارصد روز در سراسر جهان»، «مثلث برمودا»، «پیام ها در یک بطری»، «آخرین افسانه»، «به سوی چوگان با آرمادوک»، «در مسیر مارکوپولو» و «انفرادی». - قدرت زندگی کردن».

برای درک ارزش‌های انسانی که فوگار نماینده آن بود و خود او می‌خواست آن را منتقل کند، چند کلمه خود او کافی است (برگرفته از کتاب "انفرادی - قدرت زندگی"):

" سعی کردم تمام وجودم را در این صفحات قرار دهم. مخصوصاً بعد از این که سرنوشت بسیار زخمی شده است. با این حال هنوز تکه ای از زندگی دارم. کشف شدتی که انسان نسبت به آن دارد عجیب است. اراده برای زندگی: یک حباب هوا ربوده شده از یک غار ایده آل، غوطه ور در دریا، برای ادامه دادن آن مبارزه بر اساس یک نام واحد: امید. خوب، اگر کسی با خواندن این صفحات میل تازه ای به امید داشته باشد، من به تعهدم عمل خواهم کرد و لحظه ای دیگر از این زندگی بسیار جذاب، بسیار پر دردسر و مجازات انجام خواهد شد. که من هنوز یک مرد هستم ."

Ambrogio Fogar یک در نظر گرفته شدمعجزه انسانی، و همچنین نماد و نمونه ای برای پیروی: بازمانده ای که می تواند به آن دو هزار نفر بدبختی که هر ساله قربانی ضایعات نخاعی در ایتالیا می شوند، امیدوار کند. مورد بالینی او نشان می دهد که چگونه می توان با یک معلولیت بسیار جدی زندگی کرد.

" این قدرت زندگی است که به شما می آموزد هرگز تسلیم نشوید - خودش می گوید - حتی وقتی می خواهید به اندازه کافی بگویید. چیزهایی وجود دارد که شما انتخاب می کنید و دیگران که رنج می کشند در اقیانوس من بودم که انتخاب کردم و تنهایی تبدیل به یک شرکت شد در این بستر مجبورم رنج بکشم اما یاد گرفتم احساسات را مدیریت کنم و دیگر اجازه نمی دهم در خاطرات له شوم نمی گذارم بالا، من نمی خواهم از دست بدهم ".

Ambrogio Fogar از تخت خود به جمع آوری کمک های مالی برای انجمن آسیب نخاعی کمک کرد، گواهی نامه صلح سبز علیه صید نهنگ بود، به نامه های دوستان پاسخ داد و با "La Gazzetta dello Sport" و "No Limits world" همکاری کرد.

خبر خوب از علم آمد. سلول‌های بنیادی فرصتی می‌دهند: آنها برای مولتیپل اسکلروزیس، سپس، شاید، برای آسیب‌های نخاعی آزمایش می‌شوند. همزمان با انتشار آخرین کتاب او "در مقابل باد - بزرگترین ماجراجویی من"، در ژوئن 2005 خبر رسید که آمبروژیو فوگار آماده است برای درمان سلول های جنینی توسط جراح مغز و اعصاب هونگیون به چین برود. چند هفتهبعداً، در 24 اوت 2005، آمبروژیو فوگار به دلیل ایست قلبی درگذشت. فوگر گفت:

" من مقاومت می کنم زیرا امیدوارم روزی دوباره راه بروم، با پاهایم از این تخت بلند شوم و به آسمان نگاه کنم ". و در آن آسمان، در میان ستارگان، یکی وجود دارد که نام او را دارد: سیاره کوچک Ambrofogar 25301. ستاره شناسانی که آن را کشف کردند آن را به او تقدیم کردند. این کوچک است، اما کمک می کند تا کمی طولانی تر رویاپردازی کنید.