Biografia - muszę powiedzieć żonie

" Poruczniku Columbo, proszę usiąść "Ileż to razy byliśmy świadkami pantomimy dyżurnego przestępcy, który w serialu telewizyjnym poświęconym włosko-amerykańskiemu policjantowi najpierw wita zmiętego porucznika z brawurą i pewnością siebie, a następnie zostaje podporządkowany jego insynuacyjnym sposobom, udawanej naiwności i pozornie beztroskiej atmosferze, ale która w rzeczywistości kryje w sobie determinację i punktualność, która jest być może jeszcze bardziej bezczelna.sadystów?

Jedno jest pewne: Columbo doskonale wie, jak zszargać nerwy tych, których zidentyfikował jako potencjalnych morderców. Nie trzeba dodawać, że prawie nigdy się nie myli. Oni, tak zimni, tak wyrachowani i kontrolowani, często miłośnicy dobrego życia i łatwego sukcesu, nieubłaganie padają przed tak skromnym porucznikiem, zdolnym do prowadzenia przesłuchań przebranych za przyjemną rozmowę (w którejwiecznie obecna, a także fantomowa, żona jest zawsze wspominana), wzmacniany jedynie przez jego intuicję i żelazne rozumowanie.

Peter Falk tak bardzo wcielał się w graną przez siebie postać, że za każdym razem, gdy się go spotykało, można było usłyszeć niedyskretne pytanie o to, gdzie się było danego dnia i o danej porze.

Zamiast tego, Peter Micheal Falk, aktor i producent, był nikim innym jak przyjaznym i jowialnym dżentelmenem, z wielkim talentem również do malarstwa, urodzonym w Nowym Jorku 16 września 1927 roku i naznaczonym w dzieciństwie poważną chorobą oczu, później usuniętą. Stąd ten charakterystyczny wygląd, który go wyróżniał, a także przyniósł mu fortunę.

Peter Falk, zanim rozpoczął karierę artystyczną, był anonimowym urzędnikiem w stanie Connecticut: znudzony pracą biurową, zajął się aktorstwem. W 1955 roku był już profesjonalnym aktorem z solidnym doświadczeniem teatralnym na Broadwayu.

W telewizji zadebiutował w 1957 roku i od tego czasu wziął udział w wielu serialach telewizyjnych, w tym w "Nagim mieście", "Nietykalnych" i "Strefie mroku". Jego debiut filmowy miał miejsce w "Raju barbarzyńców" Nicholasa Raya (1958), a następnie w "Syndykacie zabójców" (1960), który przyniósł mu nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Ale to jestPierwszy odcinek serialu został wyemitowany na kanale NBC w 1967 roku i od tego czasu przez ponad 30 lat ekscytuje widzów małego ekranu.

Serial był emitowany nieprzerwanie przez siedem lat, od 1971 do 1978 roku, ale później, ze względu na jego ogromny sukces i przytłaczające zapotrzebowanie publiczności, powstały również filmy specjalnie dla telewizji, z których wiele zostało wyprodukowanych przez samego Petera Falka.

Na poziomie czysto filmowym znajdziemy go w "Zaproszeniu na kolację z mordercą" (1976, reż. Robert Moore, w roli głównej Peter Sellers); często współpracował z wielkim reżyserem Johnem Cassavetesem ("Mężowie", 1970, "Żona", 1974, "Wielkie oszustwo", 1985), a w 1988 roku wziął udział w anomalnym niemieckim filmie "Niebo nad Berlinem" nieznanego wówczas Wima Wendersa. Film obez wątpienia o wielkiej głębi i ważnej refleksji nad życiem, ale w którym widzimy Petera Falka grającego anioła jako samego siebie - byłego anioła, z niezwykłym efektem alienacji. Osiągnięty sukces utorował drogę do nowej regularnej serii Columbo, która została wznowiona w 1989 roku.

W następnej dekadzie Peter Falk poświęcił się bardziej telewizji, pojawiając się w kilku filmach fabularnych, w tym w "The Protagonists" Roberta Altmana (1992, z Timem Robbinsem) i "So Far So Near" Wima Wendersa w 1993 roku, gdzie ponownie wcielił się w postać dawnego anioła. W 2001 roku ponownie zagrał gangstera w "Corky Romano" Roba Prittsa.

Był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Alice Mayo w latach 1960-1976, z którą adoptował dwie córki; po raz drugi z aktorką Sherą Danese, która często towarzyszyła mu w odcinkach serialu "Il Tenente Colombo". W 2004 roku Peter Falk otrzymał Złotą Tablicę od Organizacji Davida di Donatello.

Chory na chorobę Alzheimera od 2008 roku, zmarł 23 czerwca 2011 roku w wieku 83 lat w swojej rezydencji w Beverly Hills.