Biografie - Beroep: provocatie

• Beppe Grillo in de jaren 1990
• De jaren 2000
• Politiek en de 5 Sterren Beweging

Giuseppe Piero Grillo , komiek, of beter gezegd professionele provocateur, werd geboren in Savignone, in de provincie Genua, op 21 juli 1948. Zijn eerste ervaringen deed hij op in de clubs van de stad; daarna deed zich een belangrijke gelegenheid voor: hij improviseerde een monoloog voor een RAI-commissie, in aanwezigheid van onder andere Pippo Baudo. Uit deze ervaring kwamen zijn eerste televisieoptredens voort, van 'Secondo voi' (1977) tot 'LunaPark' (1978), waarbij hij zich meteen opdrong met zijn monologen die de gewoonten satiriseerden en met improvisatie de patronen doorbraken waaraan tv gewend was.

In 1979 Beppe Grillo Hij nam deel aan de eerste serie van 'Fantastico', het loterijprogramma gevolgd door 'Te la do io l'America' (1981) en 'Te lo do io il Brasile' (1984) geregisseerd door Enzo Trapani, waar Grillo de camera's meenam uit de tv-studio's voor een soort reisdagboek.

De nationale televisie zette haar deuren wijd voor hem open en bood hem onderdak in topprogramma's, van de andere series van 'Fantastico' tot 'Domenica in', waarin Beppe Grillo zijn optredens in een paar minuten concentreerde en zeer hoge kijkcijfers haalde.

Het Sanremo Festival van 1989 wijdde hem definitief in als de 'komische aardbeving' van de tv: 22 miljoen kijkers bleven aan het scherm gekluisterd om zijn venijnige aanvallen op de wereld van de politiek te volgen. Grillo's stem is onmiskenbaar en zijn populariteit wordt afgemeten aan de lange reeks imitaties die andere artiesten van hem maken.

Zijn showbizzstijl wordt steeds bijtender en bijtend: van zedensatire gaat hij over op het behandelen van meer brandende sociale en politieke kwesties, waardoor de verschillende televisieleiders ineenkrimpen die hem, ondanks het 'risico', blijven uitnodigen voor hun programma's. Hij slaagt er zelfs in om de traditionele canons van reclamecommunicatie te verstoren, met zijnpromotiecampagne voor een bekend yoghurtmerk, waarmee hij de meest prestigieuze prijzen in de branche won (Gouden Leeuw van Cannes, A.N.I.P.A. award, Art Director's club, Spot Italia Advertising en Succes).

Naast zijn televisieverplichtingen (die hem zes 'Telegatti' opleverden) en talloze liveshows, waarin hij zijn talenten als groot communicator ten volle tot uitdrukking brengt, wijdde Beppe Grillo zich ook aan de filmwereld. Hij werkte mee aan enkele films: 'Cercasi Gesù' (1982, van Luigi Comencini, winnaar van een David di Donatello), 'Scemo di Guerra' (1985, van Dino Risi) en 'Topo Galileo' (1988, van Laudadio, metscenario en onderwerp geschreven samen met Stefano Benni).

Beppe Grillo in de jaren 1990

In 1990 verliet Beppe Grillo de televisie met een definitieve traan: tijdens een programma werd de woedende monoloog van de Genuese komiek onderbroken door Pippo Baudo die zich publiekelijk 'distantieerde' van die woorden. Vanaf dat moment was Grillo in gedwongen ballingschap.

In 1992 keerde hij terug op het podium met een voordracht waarvan de inhoud een nieuwe evolutie liet zien: de focus van zijn satire verschoof van politiek naar gewone mensen en hun onverantwoordelijke gedrag, vooral ten opzichte van het milieu. Het succes was triomfantelijk. Een nieuwe satire was geboren: ecologische satire.

In 1994 Beppe Grillo keert terug op televisie, op RaiUno, met twee voordrachten uit het Teatro delle Vittorie. Deze keer is de aanval gericht op adverteerders, SIP (later TelecomItalia), de 144-nummers, Biagio Agnes. De heftigheid van zijn monoloog is zodanig dat er de dag na de show een duizelingwekkende daling is van het aantal telefoontjes naar het 144-nummer en in de daaropvolgende maanden de definitieve sluiting van de telefoondienst. De tweeDe afleveringen kregen de goedkeuring van een zeer groot publiek (de tweede avond werd bekeken door 16 miljoen kijkers).

Daarna wijdde hij zich voornamelijk aan liveshows. De tournee in 1995 met de show 'Energie en Informatie' ging langs meer dan 60 Italiaanse steden en trok meer dan 400.000 toeschouwers. De nieuwe show werd uitgezonden op enkele buitenlandse televisienetwerken (in Zwitserland op TSI en in Duitsland op WDR). Dezelfde show werd gecensureerd door RAI, die de uitzending al annuleerde.gepland voor begin 1996.

In de jaren daarna kregen zijn shows 'Brain' (1997) en 'Soft Apocalypse' (1998) veel bijval van het publiek.

In 1998, na vijf jaar afwezigheid van de Italiaanse televisie, begon Beppe Grillo zijn samenwerking met Telepiù, dat zijn laatste shows uitzond op free-to-air televisie. In 1999 presenteerde hij een nieuwe show, uitgezonden door Telepiù op oudejaarsavond, getiteld 'Discorso all'Umanità' (Speech to Humanity).

De jaren 2000

In maart 2000 begon een nieuwe tournee met de show 'Time Out', met in totaal 70 data in drie maanden.

In februari 2001 baarde hij opzien toen hij een fotovoltaïsch systeem van 1,8 kWp installeerde in zijn huis in Nervi, waardoor hij overtollige energie kon terugverkopen aan Enel: het was het eerste Italiaanse geval van 'net-meting'.

2005 markeert de start van de nieuwe 'BeppeGrillo.it' tour. De show is vernoemd naar zijn website, die in korte tijd een van de meest bezochte blogs ter wereld is geworden.

Een van de media-initiatieven van de afgelopen jaren was de 'V-day' (Vaffanculo-Day, 8 september 2007), een demonstratie die plaatsvond voor stadhuizen in meer dan 180 Italiaanse steden en in 25 landen in het buitenland. Er werd een initiatiefwet voorgesteld om het Italiaanse parlement te 'zuiveren' van vertegenwoordigers met een veroordeling; het voorstel bevatte ook een limietmaximaal twee termijnen voor elke burger die wordt verkozen voor een politiek ambt.

Politiek en de 5 Sterren Beweging

Op 12 juli 2009 kondigde hij via zijn blog aan dat hij zich kandidaat zou stellen voor de voorverkiezingen van de Democratische Partij. Twee dagen later maakte de Nationale Garantiecommissie van de PD echter bekend dat hij zich niet zou mogen registreren bij de partij (een voorwaarde voor kandidaatstelling). In het najaar van 2009 richtte hij zijn eigen partij op, de 'Nationale Vijfsterrenbeweging'. Samen opgerichtaan de ondernemer en webgoeroe Gianroberto Casaleggio, krijgt het feest de naam 'MoVimento 5 Stelle'.

Voorafgegaan door een verkiezingscampagne - de 'Tsunami tour' genoemd - die Grillo naar alle belangrijke Italiaanse pleinen bracht, zagen de algemene verkiezingen van eind februari 2013 de MoVimento 5 Stelle als een belangrijke speler op het Italiaanse politieke toneel.

In maart 2014 werd hij veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf wegens verbreking van de verzegeling: Beppe Grillo was op 5 december 2010 in de Susa-vallei om deel te nemen aan een demonstratie Nee Tav Voor de nog in aanbouw zijnde Clarea hut in Chiomonte, die was afgesloten, improviseerde hij een korte rally en werd hij naar binnen begeleid.