Biografie - Chirurgische diplomatie

Irene Pivetti werd geboren op 4 april 1963 in Milaan. Haar hele familie is betrokken bij de showbusiness: haar vader, Paolo, is een regisseur, terwijl haar moeder, Grazia Gabrielli, een actrice is. Aanvankelijk trad Irene in de voetsporen van een ander illustere familielid, haar grootvader van moederskant, Aldo, een nationaal bekende taalkundige. Ze schreef zich in aan de Faculteit der Kunsten met een focus op filosofie aan de Universiteit van Milaan.Cattolica del Sacro Cuore in Milaan, waar hij afstudeerde met de hoogste cijfers.

Ze raakte gepassioneerd door de politiek en zette zich in voor katholieke verenigingen zoals de Acli. Tegelijkertijd deed ze haar eerste ervaringen op als journaliste en werkte ze samen met persbureaus, tijdschriften en kranten, waaronder L'indipendente. Haar toenadering tot de gelederen van de Ligue Nord begon in het begin van de jaren negentig. Van 1990 tot 1994 werd ze gekozen tot hoofd van de katholieke raad van de partij en leidde ze deTijdschrift 'Identiteit'.

Ze werd voor het eerst verkozen als parlementslid in 1992-1994. In deze periode werd ze lid van de commissie voor sociale zaken en hield ze zich bezig met belangrijke kwesties zoals bio-ethiek en de hervorming van lokaal zelfbestuur. Na herbevestiging in de volgende zittingsperiode werd ze bij de vierde stemronde met 347 van de 617 stemmen verkozen tot voorzitter van de Kamer op 15 april 1994. Ze wondaarmee het record van jongste president van Italië: hij is pas 31 jaar oud.

Haar politieke activiteiten waren er vooral op gericht om de instellingen aan te passen aan de veranderingen die kwamen met de crisis van het traditionele partijenstelsel en het ontstaan van de Tweede Republiek. De situatie was echter niet gemakkelijk en in 1996 werd Irene geconfronteerd met de vervroegde ontbinding van de Kamers. In 1996 werd ze herkozen en kreeg ze een zetel in hetIn september van hetzelfde jaar leidden de moeizame relaties met haar partij ertoe dat ze haar eigen beweging oprichtte, Italia Federale, waarmee ze zich presenteerde bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1997. In 1999 werd de beweging opgenomen in de UDEUR, waarvan ze van 1999 tot 2002 voorzitter werd.

Na zijn verkiezing tot voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden namen veel ontwerpers het Vendée-kruis dat hij om zijn nek droeg over in hun collecties.

Het eerste huwelijk met Paolo Taranta werd nietig verklaard omdat Irene verklaarde geen kinderen te willen. Met haar tien jaar jongere tweede man, Alberto Brambilla, ging het beter. De twee ontmoetten elkaar toen Alberto handtekeningen verzamelde voor een kandidaat-burgemeester en het was liefde op het eerste gezicht, bekroond met een huwelijk dat in 1997 werd gesloten. De verbintenis duurde 13 jaar en werd verrijkt met de geboorte van twee kinderen.Ludovica en Federico. Het koppel scheidde in 2010, en ook hun professionele levens gingen uit elkaar.

Tijdens het huwelijk treedt Alberto ook op als manager van Irene en aan het einde van zijn politieke carrière overtuigt hij haar ervan om tv-presentatrice te worden. De jonge echtgenoot is ook verantwoordelijk voor de eerste verandering van uiterlijk met het beroemde 'nul'-kapsel, dat hij met een machine afscheert.

Na het einde van het huwelijk bouwden de twee opnieuw een relatie op van burgerlijk samenwonen omwille van hun kinderen. Terwijl Alberto echter aan de pers de definitieve ontbinding van hun relatie en de onmogelijkheid van een toenadering verklaarde, verklaarde Irene in september 2012 dat ze de scheiding aanvaardde, maar ze sloot de mogelijkheid uit om een nieuw leven te beginnen met een andere man.

Irene werkt als auteur en presentatrice mee aan verschillende programma's, waaronder "Fa la cosa giusta" en "La giuria" (2002-2003) op La7, "Bisturi! Nessuno è perfetto" op Italia Uno, "Liberi Tutti" op Rete Quattro, "Iride, il colore dei fatti" op Odeon Tv. In 2009 richtte ze een online themakanaal op dat zich bezighoudt met informatie, met name economische informatie: "Web to be free". Naast deze activiteiten presenteert ze ook veeltelevisie als columnist op de netwerken Rai en Mediaset.

De televisieperiode wordt gekenmerkt door moedige en tegendraadse keuzes, zoals het terugvallen op de stal van agent Lele Mora of de verandering van uiterlijk die haar ertoe brengt om begin 2007 te poseren als Catwoman, compleet met zweep, voor het weekblad Gente. Het initiatief wordt echter niet gewaardeerd door de redacties van Mediaset en de journalisten van Videonews: Irene isSinds 2006 is hij professioneel journalist en op het moment van de dienst presenteert hij het Mediaset-programma 'Tempi Moderni'. De getalenteerde actrice en stemacteur Veronica Pivetti is zijn zus.