Βιογραφία της Irene Pivetti
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία - Χειρουργική διπλωματία
Η Irene Pivetti γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1963 στο Μιλάνο. Ολόκληρη η οικογένειά της ασχολείται με τον κόσμο του θεάματος: ο πατέρας της, Paolo, είναι σκηνοθέτης, ενώ η μητέρα της, Grazia Gabrielli, είναι ηθοποιός. Αρχικά, η Irene ακολούθησε τα βήματα ενός άλλου επιφανούς μέλους της οικογένειας, του παππού της από τη μητέρα της, Aldo, ενός γλωσσολόγου εθνικής φήμης. Εγγράφηκε στη Σχολή Τεχνών με κατεύθυνση τη φιλοσοφία στο ΠανεπιστήμιοCattolica del Sacro Cuore στο Μιλάνο, από όπου αποφοίτησε με άριστα.
Έγινε παθιασμένη με την πολιτική, αγωνιζόμενη σε καθολικές ενώσεις όπως η Acli. Παράλληλα, απέκτησε τις πρώτες της εμπειρίες ως δημοσιογράφος, συνεργαζόμενη με πρακτορεία τύπου, περιοδικά και εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και η L'indipendente. Η προσέγγισή της στις τάξεις της Λέγκας του Βορρά ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '90. Από το 1990 έως το 1994, εκλέχτηκε επικεφαλής του Καθολικού Συμβουλίου του κόμματος και διεύθυνε τοΠεριοδικό "Identity".
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής την περίοδο 1992-1994. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εντάχθηκε στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και ασχολήθηκε με σημαντικά θέματα όπως η βιοηθική και η μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Αφού επανεκλέχθηκε στην επόμενη νομοθετική περίοδο, εξελέγη πρόεδρος της Βουλής στην τέταρτη ψηφοφορία με 347 ψήφους σε σύνολο 617. Ήταν 15 Απριλίου 1994. Κέρδισεέτσι το ρεκόρ του νεότερου προέδρου της Ιταλίας: είναι μόλις 31 ετών.
Η πολιτική της δραστηριότητα επικεντρώνεται ιδιαίτερα στην προσαρμογή των θεσμών στις αλλαγές που επήλθαν με την κρίση του παραδοσιακού κομματικού συστήματος και τη γέννηση της Δεύτερης Δημοκρατίας. Η κατάσταση, ωστόσο, δεν είναι εύκολη και, το 1996, η Ειρήνη βρίσκεται αντιμέτωπη με την πρόωρη διάλυση των επιμελητηρίων. Καταφέρνει, ωστόσο, να επανεκλεγεί το 1996 και να λάβει μια έδρα στοΤον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, οι δύσκολες σχέσεις με το κόμμα της την οδήγησαν στην ίδρυση του δικού της κινήματος, Italia Federale, με το οποίο παρουσιάστηκε στις τοπικές εκλογές του 1997. Το 1999, το κίνημα ενσωματώθηκε στην UDEUR, της οποίας έγινε πρόεδρος από το 1999 έως το 2002.
Στο ρόλο του ως πολιτικός, ξεχώριζε για μια κάποια τυπική αυστηρότητα. Μετά την εκλογή του ως πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, μάλιστα, πολλοί σχεδιαστές υιοθέτησαν στις συλλογές τους τον σταυρό Vendée που φορούσε στο λαιμό του.
Ο πρώτος της γάμος με τον Πάολο Ταράντα ακυρώθηκε επειδή η Ειρήνη δήλωσε ότι δεν ήθελε παιδιά. Τα πράγματα πήγαν καλύτερα με τον δεύτερο σύζυγό της, τον Αλμπέρτο Μπραμπίγια, δέκα χρόνια νεότερό της. Οι δυο τους γνωρίστηκαν όταν ο Αλμπέρτο μάζευε υπογραφές για έναν υποψήφιο δήμαρχο και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, που επισφραγίστηκε με τον γάμο που τελέστηκε το 1997. Η ένωση κράτησε 13 χρόνια και επικροτήθηκε από τη γέννηση δύο παιδιώνΤο ζευγάρι χώρισε το 2010, ενώ η επαγγελματική τους ζωή χώρισε επίσης.
Δείτε επίσης: Βιογραφία του Paolo Mieli: ζωή και καριέραΚατά τη διάρκεια του γάμου, μάλιστα, ο Αλμπέρτο λειτουργεί και ως μάνατζερ της Ειρήνης και, στο τέλος της πολιτικής του καριέρας, την πείθει να γίνει παρουσιάστρια στην τηλεόραση. Ο νεαρός σύζυγος είναι επίσης υπεύθυνος για την πρώτη αλλαγή εμφάνισης με το περίφημο "μηδενικό" χτένισμα, το οποίο ξυρίζει με μηχάνημα.
Μετά το τέλος του γάμου, οι δυο τους ξαναέχτισαν μια σχέση πολιτικής συμβίωσης για χάρη των παιδιών τους. Ενώ, όμως, ο Αλμπέρτο δήλωσε στον Τύπο την οριστική διάλυση της σχέσης τους και την αδυναμία επαναπροσέγγισης η Ειρήνη, τον Σεπτέμβριο του 2012, δήλωσε ότι αποδέχεται τον χωρισμό, αλλά απέκλεισε το ενδεχόμενο να ξεκινήσει μια νέα ζωή με άλλον άνδρα.
Η Ειρήνη συμμετέχει ως συγγραφέας και παρουσιάστρια σε διάφορες εκπομπές, μεταξύ των οποίων "Fa la cosa giusta" και "La giuria" (2002-2003) στο La7, "Bisturi! Nessuno è perfetto" στο Italia Uno, "Liberi Tutti" στο Rete Quattro, "Iride, il colore dei fatti" στο Odeon Tv. Το 2009, ίδρυσε ένα διαδικτυακό θεματικό κανάλι που ασχολείται με την πληροφόρηση, ιδίως την οικονομική πληροφόρηση: "Web to be free". Παράλληλα με αυτές τις δραστηριότητες, φιλοξενεί επίσης πολλάτηλεόραση ως αρθρογράφος στα δίκτυα Rai και Mediaset.
Δείτε επίσης: Βιογραφία της Marina CvetaevaΗ τηλεοπτική περίοδος χαρακτηρίζεται από θαρραλέες και αντίθετες προς το ρεύμα επιλογές, όπως αυτή της στήριξης στη σταθερή ατζέντισσα Lele Mora ή αυτή της αλλαγής εμφάνισης που την οδηγεί στο να ποζάρει ως Catwoman, με μαστίγιο, για το εβδομαδιαίο περιοδικό Gente στις αρχές του 2007. Η πρωτοβουλία δεν εκτιμάται, ωστόσο, από τις συντακτικές επιτροπές της Mediaset και τους δημοσιογράφους του Videonews: η Irene είναιΕίναι επαγγελματίας δημοσιογράφος από το 2006 και την ώρα της υπηρεσίας παρουσιάζει την εκπομπή "Tempi Moderni" της Mediaset. Η ταλαντούχα ηθοποιός και ηθοποιός φωνής Veronica Pivetti είναι αδελφή του.