Biografie - De muren veredelen

Keith Haring, een van de leiders van de neo-popbeweging, was een van de meest representatieve kunstenaars van zijn generatie. Als zoon van Joan en Allen Haring en oudste van vier broers en zussen, werd hij geboren op 4 mei 1958 in Kutztown, Pennsylvania. Hij toonde zijn artistieke talent al op zeer jonge leeftijd en, na regelmatig de middelbare school te hebben bezocht, ging hij naar de Ivy School of Professional Art in Pittsburgh.

In 1976, in het kielzog van het nieuwe jeugdprotest en de hippiecultuur, liftte hij door de Verenigde Staten en stopte in verschillende steden in het land om het werk van kunstenaars uit de Amerikaanse scene, die zo vaak alleen te zien waren op de glanzende pagina's van vaktijdschriften, van dichtbij te bekijken. In hetzelfde jaar keerde hij terug naar Pittsburgh, ging naar de universiteit en hield zijn eerstebelangrijke tentoonstelling in het Pittsburgh Arts and Crafts Center.

Als kind van de straatcultuur, de gelukkige nakomeling van de zogenaamde New Yorkse straatkunst, was hij aanvankelijk een verschoppeling voordat hij werd ingewijd in de 'officiële' kunstwereld. In 1978 ging hij naar de School of Visual Arts in New York, waar hij begin jaren tachtig bekend werd met de muurschilderingen die hij in de metro's maakte en later met de werken die hij her en der tentoonstelde, in clubs van uiteenlopende aard.en min of meer geïmproviseerde 'vernissages'.

De nieuwigheden die de Amerikaanse kunstenaar voorstelt, zijn in ieder geval explosief en trekken de aandacht van de meest veeleisende kenners. Keith Haring brengt, naar het voorbeeld van zijn onbewuste en nu 'hoge' model Andy Warhol, een nieuwe stedelijke taal over en vindt deze uit, bestaande uit bijna kinderlijke of primitieve silhouetten, gekenmerkt door een doorlopende zwarte streep die duidelijk verwijst naar destripverhaal.

Zijn eerste echte solotentoonstelling vond plaats in Shafrazi in 1982; de daaropvolgende jaren waren een aaneenschakeling van successen met tentoonstellingen over de hele wereld. In april 1986 opende Keith Haring de Pop Shop in New York. Tegen die tijd was hij een gevestigd kunstenaar, bejubeld over de hele wereld en overladen met lauweren, wat vertaald in hedendaagse taal geld betekent. Bizar en transgressief, voor de kunstenaar betekent ditvrijheid van persoonlijk beheer, wat zich in zijn geval vertaalt in een steeds ongereguleerder leven, vooral vanuit seksueel oogpunt.

In 1988 werd Aids bij hem geconstateerd. Als verrassing maakte hij zijn trieste toestand bekend in een interview met 'Rolling Stone', waardoor zijn toch al grote populariteit nog verder toenam. Volgens de artiest zelf in latere interviews was de onthulling dat hij Aids had helemaal geen verrassing, in de wetenschap dat hij veel grenzen had overschreden en dat hijdie optimaal profiteerde van het klimaat van vrijheid en promiscuïteit dat New York in die tijd te bieden had.

Voor zijn dood richtte hij de Keith Haring Foundation op, die nog steeds zijn werk wil voortzetten om kinderorganisaties en de strijd tegen AIDS te steunen.

In termen van artistieke waarde heeft het werk van Haring nooit een neergang gekend en het heeft zelfs een enorme handel gevoed, volledig in overeenstemming met de moderne geest, wat in veel opzichten een ontgoochelde en dus 'commerciële' geest betekent; een handel die gebruik maakt van Haring's eigenaardige stijl en de intieme band ervan met de hedendaagse communicatie, nu in feiteonlosmakelijk verbonden met commerciële communicatie.

De inkomsten van de Haring-graffitistak zijn niet alleen gebaseerd op de louter 'artistieke' productie van het Amerikaanse genie, maar ook op gadgets, T-shirts en wat al niet meer (op sommige foto's is Haring zelf geamuseerd te zien terwijl hij T-shirts draagt met reproducties van zijn graffiti).

Het internationale succes van zijn werken heeft echter bijgedragen aan de verspreiding van kunstvormen in de openbare ruimte, waardoor een bredere artistieke sensibiliteit werd verspreid. Onmiddellijk, eenvoudig en direct, zijn composities trekken gemakkelijk de aandacht van de kijker en kunnen op verschillende niveaus worden gelezen, variërend van een meer oppervlakkig en geamuseerd niveau, tot de ontdekking van een humeurkriebelig en gehallucineerd.

Keith Haring stierf op 16 februari 1990, 32 jaar oud.