Biografie - Pacificamente

• Stille Oceaan in de jaren 2010

Tien jaar lang verbond hij zijn naam aan die van 'Rossomaltese' (waarvan hij een van de oprichters, songwriter en gitarist was), een groep die twee albums uitbracht, 'Santantonio' en 'Mosche libere', en midden jaren negentig een van de belangrijkste live-acts werd in het Milanese 'alternatieve' circuit.

Toen koos Gino De Crescenzo, alias Pacifico, ervoor om de navelstreng die hem met zijn bandleden verbond te verbreken en begon hij aan een solocarrière, een carrière die, zoals veel mensen weten doordat ze er hun hoofd tegen hebben gestoten, vol risico's en onbekenden zit en je kan blootstellen aan het risico van grote eenzaamheid. Als dingen niet lukken, kun je elkaar niet troosten zoalsGelukkig is Pacifico tot nu toe gespaard gebleven van negatieve misstappen of daverende flops.

Integendeel, in 2001, met de release van zijn debuutalbum simpelweg getiteld 'Pacifico', behaalde hij een goed verkoopsucces, zij het op een 'mager' moment, en aanzienlijke waarderingscertificaten van critici en kenners die waarschijnlijk ieders hoofd op hol zouden hebben gebracht.

De artiest was niet alleen in staat om de smaak van jongeren te interpreteren en in te spelen op de heersende trends, maar ook om een kwaliteitsrepertoire voor te stellen dat niet uitsluitend gebaseerd was op commerciële logica.

Zo nam de sympathieke jongeman uit Milaan, geboren op 5 maart 1964, drie belangrijke prijzen mee naar huis: de Grinzane Cavour Prijs voor de tekst van 'Le mie parole' (Premio Recanati 2001), de Targa Tenco voor beste eerste opera (Premio Tenco 2001) en de overwinning in de categorie 'Emergenti Italiani' in het decemberreferendum van het tijdschrift 'Musica & Dischi'.

In maart 2002 werd ook de P.I.M. Critics' Prize toegevoegd, gepromoot door het weekblad 'Musica' van Repubblica en Radio DeeJay.

Gesterkt door deze voldoening wijdde Pacifico zich tussen 2002 en 2003 aan het directe contact met het publiek, hij toerde langs honderden pleinen en gaf talloze concerten.

Nog steeds niet erg bekend bij het grote publiek, heeft hij vaak opgetreden als supporter of gast voor mensen als Daniele Silvestri, Luca Carboni, Samuele Bersani en het kleine orkest Avion Travel.

Na de release van 'Musica Leggera', zijn tweede album, komt hier zijn eerste grote solotournee die de kassa's op hol doet slaan.

Pacifico's opkomst in de Italiaanse muziekscene blijkt ook uit drie belangrijke artistieke samenwerkingen: Adriano Celentano heeft in zijn laatste album het nummer 'I passi che facciamo' opgenomen, waarvan hij de tekst heeft geschreven, en Samuele Bersani heeft in zijn laatste album grootste hits bevatte een vertolking van Pacifico's lied 'Le mie parole'.

Frankie Hi-NRG MC (briljante en gecultiveerde Italiaanse rapper) was de regisseur, de auteur van het onderwerp en de schrijver van het scenario voor Pacifico's video 'Gli occhi al cielo' en op zijn laatste album, 'Ero un autarchico', duetteerde hij met hem op het nummer 'Anima nera'.

Als bewijs van zijn grote talenten moet ook worden vermeld dat hij de soundtrack voor de film 'Sud Side Stori' van Roberta Torre heeft gemaakt en dat hij een van de hoofdrolspelers was op de soundtrack voor de film 'Ricordati di me' van Gabriele Muccino, met de nummers 'Il Faraone' en 'Ricordati di me'.

Begin 2006 verscheen zijn derde album 'Dolci frutti tropicali', waarop verschillende artiesten samenwerkten, waaronder Samuele Bersani, Petra Magoni en Roy Paci op de track. Vervolgens werkte hij samen met Gianna Nannini als auteur van verschillende tracks, waaronder 'Sei nell'anima'.

In 2007 nam hij deel aan Fabio Volo's show "Italo-French", uitgezonden op MTV vanuit Montmartre, waarbij hij live muzikale begeleiding verzorgde tijdens alle afleveringen. Begin 2009 bracht hij zijn vierde album uit, "Dentro ogni casa".

Stille Oceaan in de jaren 2010

In 2010 tekende hij twee nummers voor Anna Oxa's album 'Proxima'. Het jaar daarop schreef hij mee aan de tekst van het nummer 'Le luci dell'alba' op het album van Noemi , RoodNoemi terwijl de samenwerking met Antonello Venditti en Adriano Celentano werd voortgezet.

In maart 2012 verscheen het vijfde studioalbum 'Una voce non basta', met medewerking van Malika Ayane, Samuele Bersani, Frankie Hi NRG en Manuel Agnelli. Het jaar daarop brachten ze een EP uit met de titel 'In cosa credi', bestaande uit acht nummers, waarvan zeven onuitgebrachte nummers die van eerdere albums waren weggegooid.

Pacifico woont in Parijs waar hij samenwoont met zijn partner, actrice en zangeres Cristina Marocco, die hem in november 2011 vader maakte van Thomas Riccardo.

In 2016 schreef hij voor Giorgia Het nummer 'Sempre si cambia' op het album Oronero van de zangeres. In 2018 keerde ze terug naar Sanremo om het nummer 'Imparare ad amarsi' te zingen met Bungaro en Ornella Vanoni.

In 2020 schreef hij de tekst voor 'Viceversa', het lied waarvoor Francesco Gabbani meedeed aan het 70e Sanremo Festival, dat tweede werd in het eindklassement.