Biografie - De eerste regisseur die de box office doorbrak

Carole Penelope Marshall, beter bekend als Penny Marshall, werd geboren in New York, in de Bronx, op 15 oktober 1943. Als Amerikaans regisseur, producer en actrice werd ze bekend bij het grote Amerikaanse publiek in de jaren 1970, toen ze de rol speelde van Laverne DeFazio, in de bekende en nu cult sitcom 'Laverne & Shirley'. Ze is de zus van Garry Marshall, ookregisseur.

Sinds de jaren '90 is hij definitief begonnen aan een carrière als regisseur en boekte hij opmerkelijke resultaten met films die letterlijk de box office verpletterden, zoals het beroemde 'Big', dat de grote acteur Tom Hanks lanceerde, die toen nog erg jong was.

De jonge en ondernemende Penelope komt van half-Italiaanse en half-Britse origine. Haar vader is Antonio 'Tony' Marshall, geboren Masciarelli, en zo tot het jaar dat hij in de V.S. landde. Ook hij komt uit Abruzzo en houdt zich bezig met filmregie en -productie, hoewel meer commercieel gericht, althans in het begin. Haar moeder heet Marjorie Ward en is eeneen danslerares van half Schotse en half Engelse afkomst. Penny daarentegen is niet alleen de jongere zus van Gerry Marshall, een toekomstige gevestigde regisseur, maar ook van Ronny Hallin, die televisieproducent zal worden.

In haar familie kreeg ze vanaf het begin de bijnaam 'The Villain', vanwege haar temperament en haar drang om op te scheppen, ondanks het feit dat ze de jongste was. De Marshalls woonden begin jaren 1950 in een flat aan de Grand Concourse in de Bronx, in een gebouw waar ook andere belangrijke persoonlijkheden uit de showbusiness woonden en leefden.van kunst met sterren, waaronder Neil Simon, Paddy Chayefsky, Calvin Klein en Ralph Lauren.

Vanaf haar derde en onder invloed van haar moeder raakte de kleine Penny ook gepassioneerd door dans en in het bijzonder tapdans, Marjorie's specifieke discipline.

Wat haar opleiding betreft, ging de jonge Penny echter naar een middelbare meisjesschool in New York, Walton High School. Daarna schreef ze zich in aan de Universiteit van New Mexico, waar ze ongeveer twee jaar zat. Hier raakte Marshall echter zwanger van haar toekomstige dochter, Tracy, die ze kreeg met de jonge Michael Henry. In 1961 trouwde Penny met de atleet Michael Henry, maar twee jaar later werd ze zwanger.Jaren later scheidde het koppel.

In deze periode werkte de toekomstige regisseur als secretaresse, in ieder geval tot 1967, toen ze besloot naar Los Angeles te verhuizen om zich te herenigen met haar oudere broer Garry, een filmmaker in die tijd. Het jaar daarop, in 1968, maakte ze haar filmdebuut, dankzij haar broer, in de film 'How Sweet It Is!', waarin ze naast Debbie Reynolds en James Garner speelde.

Na nog een paar kleine rolletjes, waaronder een rol in een zeer beroemde commercial samen met de mooie Farrah Fawcett, moest de jonge Penny Marshall wachten tot de jaren 1970 om haar eigen stukje populariteit te veroveren. Ondertussen trouwde ze op 10 april 1971 voor de tweede keer met Rob Rainer, acteur en regisseur.

In 1976 werd ze uitgekozen om de rol van Laverne De Fazio te spelen in de sit-com 'Laverne & Shirley'. Met haar, in deze ervaring die duurde tot 1983 en een groot succes was bij het publiek, was de actrice Cindy Williams. Penny Marshall heeft echter veel te danken aan haar broer Garry, die in die tijd, naast zijn deelname als schrijver en scriptschrijver in de legendarische sit-com 'HappyDays', is nu volledig ingebed in de Amerikaanse televisie.

Het idee om zijn zus en de beeldschone Cindy Williams te casten ontstond juist omdat de twee op dat moment waren gecast in een van de meest geliefde afleveringen van de Amerikaanse sitcom die zich afspeelde in de jaren 50 en draaide om het personage dat werd gespeeld door Henry Winkler: Fonzie.

Het echtpaar 'Laverne and Shirley' werd praktisch geboren in 'Happy Days' en werd vervolgens een sitcom op zichzelf, niet voordat ze deelnamen aan andere afleveringen van de wereldberoemde tv-serie, in het kielzog van het succes en de publieke waardering die ze tijdens hun eerste optreden kregen.

Na een rol als gastster in andere succesvolle sitcoms, zoals 'Taxi', waarin ze zichzelf speelde, begon de getalenteerde Penny Marshall zich na de serie die haar beroemd maakte, op aanraden van haar broer Garry, te interesseren voor regisseren. In 1981 scheidde ze van haar tweede man, deels als gevolg van haar affaire met de muzikant Art Garfunkel.

Na wat televisieregisseerwerk maakte hij zijn eerste, veelgeprezen film in 1986. Hij regisseerde de getalenteerde Whoopi Goldberg in 'Jumpin' Jack Flash'.

Twee jaar gaan voorbij en ze stapt achter de camera om een andere jonge acteur te regisseren die op het punt staat groot te worden, Tom Hanks. De film heet 'Big' en draait in 1988 in de bioscopen en boekt ongekend succes en box office, een echt record voor een vrouw in de regiekamer, met meer dan 100 miljoen dollar verdiend.

In 1990, inmiddels een gevestigd regisseur, verfilmde ze 'Awakenings', met Robert De Niro en Robin Williams. Twee jaar later was het de beurt aan " Winnende meisjes ', een andere grote hit met Geena Davis, Tom Hanks en Madonna in de hoofdrollen, over een honkbalteam van vrouwen dat zich afspeelt in oorlogstijd. Ook deze film is net zo goed als zijn voorganger 'Big' en bevestigt haar talent als regisseur.

Na 'Half a Professor among the Marines', uit 1994, en de film 'A Look from Heaven', uit 1996, draaide hij

"De jongens van mijn leven" in 2001.

In het volgende decennium nam ze, mede door minder inspirerend werk als regisseur, deel aan verschillende tv-series, zoals 'Frasier', in 2004, 'Campus Ladies', in 2006, en 'The Game', in 2008. Ze speelde vaak zichzelf, voortbouwend op haar eerdere succes.

Als verzamelaar van sportmemorabilia en sportvrouw volgde ze beide basketbalteams van Los Angeles, de Lakers en de Clippers.

In 2009 ontkende Penny Marshalls agent uitgelekte krantenberichten dat de actrice en regisseuse aan kanker leed. In werkelijkheid vocht ze van 2010 tot 2012 tegen de ziekte. Ze overleed op 17 december 2018 in Los Angeles in haar huis in Hollywood aan complicaties van diabetes mellitus type 1, op 75-jarige leeftijd.