Biografie van Sophia Loren
Inhoudsopgave
Biografie - Internationale Ciociara
De beroemde Italiaanse diva, die op 20 september 1934 in Rome werd geboren maar opgroeide in Pozzuoli, vlakbij Napels, volgde alle klassieke wegen van degenen die de ladder van succes proberen te beklimmen voordat ze doorbrak in de filmwereld.
Ze nam deel aan schoonheidswedstrijden, acteerde in fotostories en in kleine filmrollen onder het pseudoniem Sofia Lazzaro. Op de set van 'Africa sotto i mari' (Giovanni Roccardi, 1952) werd ze opgemerkt door Carlo Ponti, haar toekomstige echtgenoot, die haar een zevenjarig contract aanbood.
Zo begon een filmcarrière waarin ze eerst de rollen van gewone mensen speelde, zoals in Ettore Giannini's 'Carosello napoletano' (1953), Vittorio De Sica's 'L'oro di Napoli' (1954) en Mario Camerini's 'La bella mugnaia' (1955), en vervolgens in Hollywood naast sterren als Cary Grant, Marlon Brando, William Holden en Clark Gable.
Ze verwierf al snel wereldwijde faam, mede dankzij haar uitbundige schoonheid, die niemand onverschillig laat. Sophia Loren maakte ook naam door haar onbetwistbare bravoure, en dit is een van de redenen waarom ze nooit verbleekte. Ze werd niet alleen een waar icoon, maar won ook enkele van de meest begeerde prijzen in de industrie: de Coppa Volpi in 1958 voor 'Black Orchid' vanMartin Ritt en de Oscar en prijs voor beste optreden in Cannes voor Vittorio De Sica's 'La ciociara' (1960).
Zie ook: Francesca Lodo, biografie, geschiedenis, privéleven en triviaIn 1991 ontving ze in één klap de Oscar, de César voor Lifetime Achievement en het Legioen van Eer. Niet slecht voor iemand die ervan beschuldigd werd alleen de rollen van gewone mensen te kunnen dragen.
Maar na de Hollywood glorie van haar gouden eeuw (die onvermijdelijk verbonden is met haar jeugd en middelbare leeftijd), trok ze zich vanaf 1980 gedeeltelijk terug van filmsets en wijdde ze zich voornamelijk aan televisie. Zo speelde ze onder andere in Mel Stuart's biografische 'Sophia: haar verhaal' en de remake van 'La ciociara' (Dino Risi, 1989).
In de loop van haar zeer lange carrière werd ze, tot grote glorie van het Italiaanse imago in de wereld, geregisseerd door de belangrijkste regisseurs, waaronder Sidney Lumet, George Cukor, Michael Curtiz, Anthony Mann, Charles Chaplin, Dino Risi, Mario Monicelli, Ettore Scola, André Cayatte. Critici zijn het er echter over eens dat het met Vittorio De Sica (met wie ze acht films maakte) was datvormden een ideaal partnerschap, vaak aangevuld met de onvergetelijke aanwezigheid van Marcello Mastroianni.
In 2020, op 86-jarige leeftijd, speelt ze in de film 'Life Ahead' van regisseur Edward Bruggen zijn zoon.
Zie ook: Biografie van Michele Cucuzza