Biografie

• De jaren met Casabella-Continuïteit
• De vleermuislamp
• De tentoonstelling 'Italiaans: het nieuwe huiselijke landschap'.
• Aan de Raad van Bestuur van Lotus International
• Gae Aulenti's samenwerkingen
• De laatste dagen en de dood

Gae Ulenti, geboren in Palazzolo dello Stella op 4 december 1927 en overleden in Milaan op 31 oktober 2012, is een Italiaanse ontwerper en architect, meest gepassioneerd door interieurontwerp en architectonische restauratie. Ze werd geboren in de provincie Udine uit de vereniging van Aldo Aulenti, van Apulische afkomst, en Virginia Gioia, een Napolitaanse van Calabrische afkomst. De naam Gae is het verkleinwoord van Gaetana, opgelegd als zeterugroepingen " door een verschrikkelijke grootmoeder ".

In 1953 studeerde hij af in architectuur aan de Polytechnische Hogeschool van Milaan, waar hij ook zijn diploma als professioneel architect behaalde. Maar zijn opleiding op het gebied van architectuur vond plaats in Milaan in de jaren 1950, toen de Italiaanse architectuur probeerde de verloren architectonische waarden uit het verleden terug te winnen. Het resultaat was de Neoliberaliteit waarvan Gae Aulenti zal er voor altijd deel van uitmaken.

De jaren met Casabella-Continuïteit

In 1955 trad hij toe tot de redactie van Casabella-Continuità, onder leiding van Ernesto Nathan Rogers, waar hij tien jaar bleef tot 1965, terwijl hij op de universiteit eerst assistent werd van Giuseppe Samonà (van 1960 tot 1962), die Architectuurcompositie doceerde aan het Architectuurinstituut van de Universiteit van Venetië, en daarna van Ernesto Nathan Rogers zelf, die Compositie doceerde.Architectuur aan de Polytechnische School van Milaan.

In deze periode maakte hij kennis met Renzo Piano, die onderzoek deed voor Rogers.

De vleermuislamp

In 1965 ontwierp en creëerde hij zijn beroemde 'Pipistrello' tafellamp, ontworpen als een locatiegebonden lamp ter gelegenheid van de Olivetti showroom in Parijs op hetzelfde moment.

Voor Olivetti zelf ontwierp hij enige tijd later ook de showroom in Buenos Aires, en het was dankzij deze samenwerking met het toonaangevende schrijfmachinefabriek, Gae Aulenti Ze verwierf de bekendheid die haar toekwam en die haar korte tijd later in de aanwezigheid zou brengen van Gianni Agnelli, die haar de renovatie van zijn flat in de Milanese wijk Brera toevertrouwde. Na dit werk ontstond er een grote vriendschap tussen de twee die voor altijd zou blijven bestaan en waardoor Aulenti talrijke projecten kon bedenken.

De tentoonstelling 'Italiaans: het nieuwe huiselijke landschap'.

In 1972 nam hij deel aan de tentoonstelling 'Italian: The new Domestic Landscape', bedacht en georganiseerd door Emilio Ambasz, die plaatsvond in het MoMA, samen met andere ontwerpers en architecten wiens faam zich begon te verspreiden, zoals: Marco Zanuso, Richard Sappe, Joe Colombo, Ettore Sottsass, Gaetano Pesce, Archizon, Superstudio, Gruppo Strum en 9999.

Over zichzelf zegt ze graag: ' Mijn architectuur staat in nauwe relatie en verbinding met de bestaande stedelijke omgeving, die bijna de vorm krijgt die ze genereert, en probeert zo de veelheid en intensiteit van elementen die het stedelijk universum definiëren, over te brengen in haar architecturale ruimte. ".

Aan de Raad van Bestuur van Lotus International

Van 1974 tot 1979 maakte ze deel uit van het directiecomité van het tijdschrift Lotus International, terwijl ze van 1976 tot 1978 in Prato samenwerkte met Luca Ronconi in de Theatre Design Workshop. In 1979, aan het einde van haar ervaring bij het tijdschrift Lotus International, werd haar de artistieke leiding toevertrouwd van Fontana Arte, waarmee ze al eerder had samengewerkt.

In dezelfde periode produceerde hij andere lampen en inrichtingsobjecten die vandaag de dag nog steeds te vinden zijn in interieurcatalogi.

Gae Aulenti's samenwerkingen

Tijdens deze jaren van intense activiteit slaagde hij erin om samenwerkingsverbanden aan te gaan met verschillende professionals uit de sector, zoals Piero Castiglioni, Pierluigi Cerri, Daniela Puppa en Franco Raggi.

Hij had een lange liefdesrelatie met Carlo Ripa di Mena waarvan ze later besloot afstand te nemen vanwege wat zij noemde 'schadelijk Craxisme'.

In 1984 werd ze benoemd tot correspondent van de Accademia Nazionale di San Luca in Rome, van 1995 tot 1996 was ze voorzitter van de Accademia di Belle Arti di Brera en in 2005 richtte ze de Gae Aulenti Architetti Associati .

In 2002 werd hij lid van de culturele vereniging 'Libertà e Giustizia' samen met andere grote figuren zoals Umberto Eco, Enzo Biagi, Guido Rossi en Umberto Veronesi.

De laatste dagen en de dood

Op 16 oktober 2012, een paar dagen voor haar dood, kreeg ze de Lifetime Achievement Prize van de Triennale. Gae Aulenti overleed op 31 oktober 2012 op 83-jarige leeftijd in Milaan.

In een officieel bericht over haar overlijden betuigde president Giorgio Napolitano zijn medeleven en beschreef hij haar als: '... toonaangevend protagonist in de geschiedenis van de hedendaagse architectuur, wereldwijd zeer gewaardeerd om haar creatieve talent en in het bijzonder om haar buitengewone vermogen om de culturele waarden van het historische erfgoed en de stedelijke omgeving te herstellen ".

Op 7 december van hetzelfde jaar werd het ronde plein in het centrum van het Unicredit Tower-complex in Milaan, in de ultramoderne wijk Garibaldi, ingewijd en naar hem vernoemd.

Tot zijn belangrijkste werken in zijn carrière behoren de renovatie van de Scuderie del Quirinale in Rome, het Palazzo Grassi in Venetië (gekocht door Fiat), de herinrichting van Piazza Cadorna in Milaan en de uitvinding van cultobjecten zoals de schommelstoel Sgarsul.