Biografie

• De jaren 2000
• Matteo Salvini in 2010
• Het politieke keerpunt van 2018

Matteo Salvini werd op 9 maart 1973 geboren in Milaan. Hij sloot zich op zeventienjarige leeftijd aan bij de Noordelijke Liga, behaalde een klassiek diploma aan de middelbare school 'Manzoni' in Milaan en schreef zich in 1992 in aan de faculteit Geschiedenis van de Staatsuniversiteit (zonder zijn studie af te maken). In de tussentijd werkte hij als bezorger van pizza's en kort daarna bij de 'Burghy' in de Galleria Vittorio Emanuele om zijn studies en vakanties te kunnen betalen.In 1993 werd hij gekozen tot gemeenteraadslid in Milaan en het jaar daarop werd hij hoofd van de Movimento Giovani Padani, een functie die hij bekleedde tot 1997, het jaar waarin hij de belangrijkste kandidaat was bij de verkiezingen voor het parlement van Padania. Matteo Salvini maakt deel uit van de communistische Padan-stroming, die slechts vijf zetels haalt op een totaal van meer dan tweehonderd.

In 1998 werd het provinciaal secretaris van de Noordelijke Liga in Milaan, terwijl hij het jaar daarop directeur was van Radio Padania Libera In 1999, tijdens een officieel bezoek van de toenmalige president van de Republiek Carlo Azeglio Ciampi aan het Palazzo Marino, weigerde hij de zittende president van het Quirinale de hand te schudden, omdat hij zich niet vertegenwoordigd voelde door hem.

De jaren 2000

In 2001 trouwde hij met Fabrizia, een radiojournaliste van Apulische afkomst, die hem in 2003 een zoon schonk, Federico. Het jaar daarop gaf hij zijn functie als provinciesecretaris van de Lega Nord op en werd hij lid van het Europees Parlement: hij kreeg ongeveer 14.000 voorkeurstemmen en werd verkozen in het kiesdistrict Noord-West voor de Lega Nord-lijst, nadat Umberto Bossi zijn voorkeur voor hetkiesdistrict noordoosten.

Hij koos Franco Bossi, de broer van Umberto, als zijn parlementaire assistent en bleef twee jaar in Straatsburg: hij was lid van de Commissie voor Cultuur en Onderwijs en plaatsvervangend lid van de Commissie voor Milieu, Volksgezondheid en Voedselveiligheid, evenals lid van de Delegatie voor de Gemengde Parlementaire Commissie tussen de Europese Unie en Chili.

Matteo Salvini

In 2006 Matteo Salvini werd vervangen door Gian Paolo Gobbo, die opnieuw gemeenteraadslid in Milaan werd en meer dan 3.000 voorkeuren kreeg bij de gemeenteraadsverkiezingen. Tegelijkertijd werd hij benoemd tot plaatsvervangend nationaal secretaris van de Lega Lombarda nadat hij leider van de Leghista fractie in de gemeenteraad was geworden.

In 2008 Salvini Hij werd verkozen tot afgevaardigde bij de politieke verkiezingen in het kiesdistrict Lombardije: hij verliet Montecitorio echter het jaar daarop, toen hij opnieuw werd verkozen voor het Europees Parlement. Ter gelegenheid van de presentatie aan de pers van de Lega Nord-kandidaten bij de verkiezingen voor de provincie Milaan, lanceerde hij tegelijkertijd een provocatie door voor te stellen enkele metrostellen te bestemmen voorZijn veroordelingen zorgden voor ophef en werden gestigmatiseerd door premier Silvio Berlusconi, terwijl de Pidiellino partijvoorzitter Aldo Brandirali, voorzitter van de commissie voor sociaal beleid van Palazzo Marino, die ook deel uitmaakt van zijn eigen coalitie, verwees naarSalvini heeft het over humanitaire wreedheid en een educatieve rol.

Ook in 2009 was hij de hoofdrolspeler van andere controversiële gebeurtenissen: tijdens het Pontida-festival werd hij op camera betrapt toen hij een beledigend refrein zong tegen de bevolking van Napels, wat de afkeuring opwekte van zowel linkse als rechtse politici. Later verontschuldigde hij zich voor het incident, waarbij hij zichzelf rechtvaardigde met het feit dat de gezangen die hij had gezongen eenvoudige stadiongezangen waren en probeerde omEen paar maanden later haalde hij uit naar de aartsbisschop van Milaan, Dionigi Tettamanzi (die kritiek had op de uitzettingscampagne tegen de Roma op initiatief van de Milanese burgemeester Letizia Moratti), en sprak hij over de kardinaal als een persoon die ver afstaat van het collectieve sentiment en niet in staat is om de Roma als de oorzaak van veel problemen aan te wijzen.

Matteo Salvini in 2010

In 2012 Matteo Salvini Hij werd vader van Mirta, die hij kreeg met zijn nieuwe partner Giulia (die hij ontmoette na de scheiding van zijn eerste vrouw), en verliet de gemeenteraad van Milaan na te zijn verkozen tot de nieuwe secretaris van de Lega Lombarda, waarbij hij de andere kandidaat Cesarino Monti versloeg met bijna 300 stemmen. Hij stelde zich opnieuw kandidaat voor het Italiaanse parlement in de algemene verkiezingen van 2013 en werd verkozen: echter op 15 maart,Op de eerste dag van de zittingsperiode gaf hij zijn mandaat op en werd vervangen door Marco Rondini, die zijn werk in het Europarlement voortzet, waar hij lid is van de rechtse eurosceptische fractie. Europa van vrijheid en democratie .

In Straatsburg is hij lid van de Delegatie voor de betrekkingen met India, de Commissie interne markt en consumentenbescherming en de Delegatie voor de betrekkingen met het Koreaanse schiereiland, en plaatsvervanger in de Commissie internationale handel, de Delegatie voor de betrekkingen met Zuid-Afrika en de Delegatie voor de betrekkingen met Canada. In meiIn 2013 beschuldigde ze de minister van Integratie Cécile Kyenge ervan illegale immigranten te willen regulariseren ondanks recente gebeurtenissen (kort daarvoor had een Ghanese man in Milaan drie mensen met een pikhouweel gedood) en insinueerde ze het risico van het aanzetten tot criminaliteit. Opnieuw lokten haar uitspraken een verontwaardigde reactie van politici uit: Kyenge sprak van beschuldigingenbeschamend, terwijl premier Enrico Letta de zinnen van Salvini als misplaatst bestempelt.

In september 2013 was hij, samen met andere Lega-politici, de hoofdrolspeler bij een sit-in in Ceto, in Valle Camonica, aan rijksweg 42, ter ondersteuning van de arbeiders van zeven fabrieken in Noord-Italië die niet meer kunnen werken (in totaal meer dan 1400 werknemers) als gevolg van de inbeslagname bij Ilva in Taranto. Tegelijkertijd stelde hij zich verkiesbaar voor de nieuwe secretaris van de Lega, bij dein de plaats van Roberto Maroni (die hem ook steunde): de voorverkiezingen van de partij vonden plaats op 7 december en bekroonden hem tot de nieuwe secretaris dankzij 82% van de stemmen (meer dan 8.000 voorkeuren in totaal); de andere kandidaat Umberto Bossi werd ruim verslagen.

Sinds 2015 is zijn nieuwe partner tv-presentator Elisa Isoardi .

Matteo Salvini met Attilio Fontana, de winnende kandidaat voor het presidentschap van de regio Lombardije in 2018

Het politieke keerpunt van 2018

Bij de algemene verkiezingen van 4 maart 2018 introduceerde hij zichzelf door de partijnaam te veranderen, het woord 'Noord' te verwijderen en in te voegen Premier Salvini De verkiezingsuitslag bewijst zijn gelijk: de Liga wordt de eerste partij van de centrumrechtse coalitie. De Liga wint (samen met Forza Italia en Fratelli d'Italia) ook de verkiezingen voor het presidentschap van de regio Lombardije met Attilio Fontana .

Meer dan 80 dagen na de overwinning in de politieke verkiezingen - met de centrumrechtse coalitie van de Liga samen met Berlusconi's Forza Italia en Giorgia Meloni's Fratelli di Italia - komen we op 1 juni aan met de vorming van een nieuwe regering, waarvan de geboorte wordt toevertrouwd aan de overeenkomst tussen de Liga en de 5 Sterren Beweging.gemeenschappelijke punten voor het begin van een nieuwe zittingsperiode.

De uitvoerende macht werd dus opgericht onder voorzitterschap van professor Giuseppe Conte, op voordracht van de leiders van de twee partijen die het akkoord ondertekenden: Salvini en Luigi Di Maio. In de formatie bekleden beiden de functie van vicevoorzitter van de ministerraad. Matteo Salvini krijgt de post van minister van Binnenlandse Zaken.

Bij de Europese verkiezingen van 2019 leidde Salvini de Liga naar een buitengewoon resultaat: met meer dan 34% van de stemmen was het een van de meest gekozen partijen in Europa.

Na de algemene verkiezingen van 2022 was hij minister van Infrastructuur in de regering-Meloni en vicepremier.