بیوگرافی

• دهه 2000
• متئو سالوینی در دهه 2010
• نقطه عطف سیاسی سال 2018

متئو سالوینی متولد 9 مارس 1973 در میلان. با ثبت نام در لیگ شمال در هفده سالگی، دیپلم کلاسیک را از دبیرستان «مانزونی» میلان گرفت و در سال 1992 در دانشکده تاریخ دانشگاه دولتی (بدون اتمام تحصیل) ثبت نام کرد. در همین حین او در تحویل پیتزا و مدت کوتاهی پس از آن در «بورگی» گالری ویتوریو امانوئل کار می کند تا هزینه تحصیل و تعطیلاتش را بپردازد. در سال 1993 به عنوان عضو شورای شهر میلان انتخاب شد، در حالی که سال بعد مدیر شهروندی جنبش جوانان پادانی شد. وی این سمت را تا سال 1376، یعنی سالی که در انتخابات پارلمان پادانیا رهبری کرد، بر عهده داشت. متئو سالوینی بخشی از جریان کمونیست پو ولی است که تنها پنج کرسی از مجموع بیش از دویست کرسی را به دست می آورد.

در سال 1998 او دبیر استانی لیگ شمال در میلان شد، در حالی که سال بعد او مدیر رادیو پادانیا لیبرا ، یک ایستگاه رادیویی لیگ شمالی بود. در سال 1999، در جریان بازدید رسمی رئیس جمهور وقت جمهوری، کارلو آزگلیو چیامپی از کاخ مارینو، از دست دادن با مالک کویریناله امتناع ورزید و اعلام کرد که احساس می کند توسط او نمایندگی نمی شود.

دهه 2000

در سال 2001 با فابریزیا، روزنامه نگار رادیویی خصوصی که اصالتاً اهل پولیا بود، ازدواج کرد.که در سال 2003 به او پسری به نام فدریکو داد. سال بعد او سمت خود را به عنوان دبیر استانی لگا رها کرد و به عضویت پارلمان اروپا درآمد: او حدود 14000 اولویت را به دست آورد و پس از استعفای امبرتو بوسی در حوزه شمال غرب برای لیست لیگ شمال انتخاب شد. که حوزه انتخابیه شمال غرب شرق را ترجیح داد.

فرانکو بوسی، برادر اومبرتو را به عنوان دستیار پارلمانی انتخاب می کند و به مدت دو سال در استراسبورگ می ماند: او عضو کمیسیون فرهنگ و آموزش و جایگزین کمیسیون محیط زیست، بهداشت عمومی و ایمنی مواد غذایی است، و همچنین عضو هیئت نمایندگی کمیسیون مشترک پارلمانی بین اتحادیه اروپا و شیلی. جای خود را به جیان پائولو گوبو می‌دهد و مجدداً عضو شورای شهر میلان شد و بیش از 3000 اولویت را در انتخابات محلی به دست آورد. در همین دوره پس از احراز سمت سرپرستی گروه لیگ شمال در شورای شهر، به سمت معاون کشوری دبیر لیگ لمبارد منصوب شد.

در سال 2008 سالوینی به عنوان معاون در انتخابات سیاسی حوزه انتخابیه لومباردی انتخاب شد: با این حال، او مونته سیتوریو را در سال بعد، هنگامی که مجدداً به پارلمان اروپا انتخاب شد، ترک کرد. در همین دوره به مناسبت معرفی نامزدهای لیگ شمال به مطبوعاتدر انتخابات استان میلان، او اقدامی تحریک آمیز به راه انداخت و پیشنهاد کرد که برخی واگن های مترو منحصراً به میلانی ها و زنان اختصاص داده شود تا با آنچه به عنوان مداخله شهروندان غیر اتحادیه اروپا تعریف می شود، مقابله شود. جملات او سروصدا به پا می کند و توسط نخست وزیر سیلویو برلوسکونی انگ می شود، در حالی که پیدیلینو آلدو براندرالی، رئیس کمیسیون سیاست های اجتماعی پالاتزو مارینو، که همچنین بخشی از ائتلاف خودش است، با اشاره به سالوینی از خشونت بشردوستانه و نقش بدآموزی صحبت می کند. .

همیشه در سال 2009 او قهرمان رویدادهای بحث برانگیز دیگر بود: در طول جشنواره پونتیدا توسط دوربین ها فیلمبرداری شد که یک کر توهین آمیز علیه مردم ناپل می خواند و مخالفت طرفداران سیاسی چپ و راست را برانگیخت. بعداً او بابت اتفاقی که افتاده عذرخواهی می کند و خود را با این واقعیت توجیه می کند که آهنگ هایی که در آن آهنگ ها شعارهای ساده استادیوم است و سعی می کند داستان را به حداقل برساند. چند ماه بعد او علیه اسقف اعظم میلان، دیونیجی تتامانزی (منتقد از کمپین اخراج کولی های تحت تعقیب شهردار میلانی لتیزیا موراتی) انتقاد کرد و از کاردینال به عنوان فردی به دور از احساسات جمعی صحبت کرد که قادر به شناسایی روم ها نیست. عامل بسیاری از مشکلات

ماتئو سالوینی در دهه 2010

در سال 2012 متئو سالوینی پدر میرتا می شود که توسط شریک جدیدش جولیا (که پس از طلاق از همسر اولش شناخته می شود) می شود و پس از انتخاب به عنوان دبیر جدید لیگ لومبارد، شورای شهر میلان را ترک می کند و نامزد دیگر سزارینو مونتی را با اختلاف تقریباً 300 رای شکست می دهد. . او در انتخابات عمومی سال 2013 مجدداً به پارلمان ایتالیا درخواست داد و انتخاب شد: اما در 15 مارس، اولین روز مجلس، مأموریت وی به پایان رسید و مارکو رودینی جایگزین او شد تا به فعالیت خود در پارلمان اروپا ادامه دهد. او بخشی از گروه اروپایی شکاک به راست اروپا آزادی و دموکراسی بود.

در استراسبورگ، او عضو هیأت روابط با هند، کمیسیون بازار داخلی و حمایت از مصرف کننده و هیئت روابط با شبه جزیره کره، و همچنین یک جانشین در کمیسیون است. برای تجارت بین‌الملل، در هیئت روابط با آفریقای جنوبی و در هیئت برای روابط با کانادا. در ماه مه 2013، او وزیر ادغام سیسیل کینگه را متهم کرد که علیرغم رویدادهای اخیر (درست قبل از اینکه یک مرد غنائی در میلان سه نفر را با کلنگ بکشد) و القای خطر تحریک یک جنایت، می خواهد مهاجران غیرقانونی را قانونی کند. همچنین در این مورد اظهارات او واکنش خشم آلود سیاست را برانگیخت:کینگه از اتهامات شرم آور صحبت می کند، در حالی که انریکو لتا، نخست وزیر، احکام سالوینی را بی جا طبقه بندی می کند.

در سپتامبر 2013، همراه با دیگر سیاستمداران لیگ شمالی، او قهرمان تحصن در Ceto، در Valle Camonica، در جاده ایالتی 42، برای حمایت از کارگران هفت کارخانه در شمال ایتالیا بود که نمی توانند کار بیشتر (در مجموع بیش از 1400 کارمند) به دلیل تشنج در ایلوا در تارانتو. در همان دوره، او به عنوان دبیر جدید لیگ، به جای روبرتو مارونی (که از او نیز حمایت کرد) نامزد شد: انتخابات مقدماتی حزب در 7 دسامبر برگزار شد و به لطف 82 درصد آرا، او را به عنوان دبیر جدید انتخاب کرد. (در مجموع بیش از 8000 اولویت)؛ نامزد دیگر اومبرتو بوسی به طور گسترده شکست خورده است.

از سال 2015، شریک جدید او مجری تلویزیون الیزا ایزواردی است.

ماتئو سالوینی با آتیلیو فونتانا، نامزد پیروز ریاست جمهوری منطقه لمباردی در سال 2018

نقطه عطف سیاسی 2018

در انتخابات عمومی 4 مارس 2018 با تغییر نام حزب، حذف کلمه "Nord" و درج Salvini Premier ارائه می شود. نتایج انتخابات حق او را ثابت می کند: اتحادیه به اولین حزب در ائتلاف راست میانه تبدیل می شود. لیگ (به همراه Forza Italia و Fratelli d'Italia) نیز در انتخابات ریاست جمهوری پیروز می شود.منطقه لومباردی با آتیلیو فونتانا .

پس از گذشت بیش از 80 روز از پیروزی در انتخابات سیاسی - با ائتلاف راست میانه که اتحادیه را با فورتزا ایتالیا متحد می بیند، توسط برلوسکونی و فراتلی دی ایتالیا، توسط جورجیا ملونی - 1 ژوئن با تشکیل یک دولت جدید که تولد آن به توافق بین لیگ و جنبش 5 ستاره سپرده شده است. این احزاب هستند که بیش از همه متعهد به یافتن نقاط مشترک برای شروع یک مجلس جدید هستند.

بنابراین قوه مجریه تحت ریاست پروفسور جوزپه کونته متولد شد که توسط رهبران دو حزبی که توافقنامه را امضا کردند: سالوینی و لوئیجی دی مایو پیشنهاد شد. از نظر شکل گیری، هر دو سمت نایب رئیسی هیات وزیران را دارند. ماتئو سالوینی وزیر کشور است.

در انتخابات 2019 اروپا، سالوینی رهبری لیگ را برای کسب یک نتیجه فوق‌العاده رهبری می‌کند: با بیش از 34 درصد آرا، یکی از احزاب پر رای در اروپا است.

پس از انتخابات عمومی سال 2022، وی سمت وزیر زیرساخت در دولت ملونی و همچنین معاون نخست وزیر را بر عهده داشت.