Biografie

• Studies, opleidingen en eerste banen
• De jaren 1990
• Pier Ferdinando Casini Voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden
• De jaren 2000
• De eerste helft van 2010
• De tweede helft van de jaren 2010
• De jaren 2020

Pier Ferdinando Casini is een politicus Italiaans. Geboren in Bologna 3 december 1955.

Pier Ferdinando Casini

Studies, opleidingen en eerste banen

Na het verkrijgen van de rechtendiploma Hij begon zijn carrière op de arbeidsmarkt op zeer jonge leeftijd en begon zijn politieke activiteiten in de Christelijke democratie In de jaren 1980 werd hij de rechterhand van Arnaldo Forlani Het wordt Voorzitter van de Jonge Christen-Democraten en lid van de Nationale richting van de DC sinds 1987, hoofd van de afdeling studies, propaganda en pers van het DC-schild.

De jaren 1990

In oktober 1992, in een poging om het DC te redden, verzonken in het onderzoek naar Tangentopoli Forlani stond het partijsecretariaat af aan Mino Martinazzoli In januari 1994 verdween de partij definitief: uit haar as werden twee nieuwe formaties geboren:

• de Ppi altijd geleid door Martinazzoli;
• de Ccd (Christen-Democratisch Centrum) opgericht door Clemente Mastella en door Pier Ferdinando Casini .

Casini is eerst secretaris en daarna president van de Ccd.

Hij werd in 1994 voor het eerst gekozen in de Europees Parlement Vervolgens werd hij in 1999 herbenoemd en trad hij toe tot de Europese Volkspartij .

Bij de algemene verkiezingen van 1994 was de Ccd komt de coalitie centrumrechts, geleid door Forza Italia en zijn leider Silvio Berlusconi.

Pier Ferdinando Casini met Silvio Berlusconi

Als parlementslid sinds de negende zittingsperiode, stond Pier Ferdinando Casini bij de verkiezingen van 1996 aan de kant van de Cdu door Rocco Buttiglione Sinds februari van het volgende jaar maakt het deel uit van de Parlementaire commissie voor constitutionele hervormingen sinds juli 1998, van de III Permanente Commissie Buitenlandse Zaken .

In de loop van de zittingsperiode wordt de breuk met Mastella, die de Pool van vrijheden voor centrumlinks.

In 1998 scheidde hij ook van zijn vrouw Roberta Lubich bij wie hij twee dochters had, Benedetta Casini en Maria Carolina Casini.

Pier Ferdinando Casini Voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden

In oktober 2000 werd hij gekozen tot vicepresident van de Internationale christendemocraten (IDC). op Algemene verkiezingen 2001 Casini is een van de leider van Huis van Vrijheden Met de overwinning van het centrumrechtse kamp werd hij verkozen tot Voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden op 31 mei: het is de jongste president in de geschiedenis van de Italiaanse Republiek sinds Irene Pivetti verkozen in 1994.

Politiek gesproken, ook volgens sommige collega's aan de andere kant van het gangpad, lijkt Casini de institutionele rol te interpreteren op een manier die onberispelijk .

De jaren 2000

In januari 2002 bezoek verschillende Latijns-Amerikaanse landen, en vestigde zich als een gezaghebbend en evenwichtig politicus. In de politieke kronieken wordt hij soms een 'ciampista' genoemd, vanwege zijn harmonie met de roept op tot dialoog tussen de politieke partijen, op initiatief van de president van de Republiek Carlo Azeglio Ciampi .

Casini maakt ook furore in de roze kronieken .

Hij is gescheiden, heeft twee dochters en heeft een romantische relatie met Azzurra Caltagirone dochter van de Romeinse ondernemer en uitgever Franco Caltagirone Zijn metgezel volgt hem bij officiële ceremonies in de Quirinale en applaudisseert voor hem in de Kamer van Afgevaardigden na zijn inauguratierede. Dit wekt vooral praatjes op omdat er tussen hen tweeën twintig jaar verschil .

De verbintenis gaf geboorte aan dochter Caterina Casini (juli 2004), en zoon Francesco Casini (april 2008).

Pier Ferdinando Casini met Azzurra Caltagirone

We komen aan bij de algemene verkiezingen van 2006: Italië wordt in tweeën gesplitst en centrumlinks komt met een paar stemmen in de regering.

Het wel en wee binnen de centrumrechtse coalitie bracht Pier Ferdinando Casini er begin december 2006 toe te overwegen om - samen met de Udc - uit de Huis van Vrijheden .

Casini brak definitief met de CdL bij de parlementsverkiezingen van 2008. Zo ontstond een nieuwe alliantie: de zogenaamde ' Witte roos " en de Liberale kringen die uiteindelijk in de Centrum Unie (UdC).

Pier Ferdinando Casini is kandidaat voor het voorzitterschap van de Raad, maar behaalt slechts 5,6%. Hij wordt niettemin verkozen tot leider van de UdC-fractie in de Kamer van Afgevaardigden: hij zal deze positie tot 2012 bekleden.

De geschiedenis en de consensus van de UdC groeide beetje bij beetje. Eind 2010 probeerde de zittende premier Silvio Berlusconi Casini te overtuigen om zich weer bij de centrumrechtse meerderheid te voegen; de UdC bleef echter in de oppositie.

De eerste helft van 2010

In november 2011 steunden Casini en de UdC de technische regering onder leiding van Mario Monti De regering van Monti voert een bezuinigingsbeleid (zowel op het gebied van belastingen als overheidsuitgaven) om een vertrek uit de euro te voorkomen. De UdC sluit zich daarmee aan bij de vreemde meerderheid "- zoals gedefinieerd door Monti zelf - bestaande uit de PdL, PD, UdC en FLI.

Casini schreef op dat moment een brief aan de voorzitter van de Kamer van Afgevaardigden Gianfranco Fini door af te zien van de privileges die hij zou hebben gehad als voormalig voorzitter van dezelfde Kamer van Afgevaardigden.

Bij de algemene verkiezingen van 2013 sloot de UdC zich aan bij de coalitie genaamd Met Monti voor Italië Casini stelde zich kandidaat voor de Senaat van de Republiek en werd verkozen tot hoofdkandidaat in de regio's Basilicata en Campanië. Over het algemeen was er bij deze verkiezingen echter sprake van een sterke achteruitgang van de UdC.

Vanaf dat moment besloot Pier Ferdinando Casini geen enkele functie meer te bekleden, noch een institutionele, noch een partijfunctie. Hij zette zijn werk als senator voort door de vorming van de regering van Enrico Letta in april 2013.

Op 7 mei werd Casini verkozen tot voorzitter van de Commissie Buitenlandse Zaken Een paar maanden later, in oktober, verbrak de UdC haar alliantie met Monti's burgerlijke keuze Gekozen UdC-parlementsleden sluiten zich aan bij de nieuwe politieke entiteit Voor Italië .

De politieke doelstelling van Pier Ferdinando Casini is altijd geweest om een autonome middenpaal met de intrede op het politieke toneel van de 5 Sterren Beweging door Beppe Grillo Dus in februari 2014 kondigde Casini aan dat hij opnieuw een politieke alliantie wilde vormen met centrumrechts - toen bestaande uit twee componenten: de herboren Forza Italia geleid door Berlusconi, de Nieuw centrum-rechts door Angelino Alfano .

Ondertussen verandert de regering van leiderschap: van Letta naar de nieuwe premier Matteo Renzi (Partito democratico) die dezelfde meerderheid behoudt, met de steun van de UdC. In feite kijkt, werkt en dialogeert Casini met zowel centrum-links als centrum-rechts.

De tweede helft van de jaren 2010

In 2016 sloot de UdC zich niet aan bij de comités voor de ja Casini was het niet eens met deze keuze van zijn partij: op 1 juli kondigde hij aan dat hij zijn lidmaatschap van de UdC niet verlengde en daarmee zijn militante houding opgaf.

Kort daarna werd de echtscheiding tussen Pier Ferdinando Casini en Azzurra Caltagirone.

Aan het eind van het jaar richtte hij een nieuwe entiteit op: Centristen voor Italië samen met Gianpiero D'Alia. In tegenstelling tot de UdC, zijn voormalige partij, blijft hij de nieuwe regering steunen, geleid door Paolo Gentiloni .

Een paar dagen later, begin 2017, Centristen voor Italië verandert zijn naam in Centristen voor Europa .

Eind september 2017 werd Casini verkozen tot voorzitter van de Enquêtecommissie banken .

Het jaar daarop, op 2 augustus 2018, werd hij unaniem verkozen tot voorzitter van de Italiaans Interparlementariër een tweekamerorgaan dat lid is van de Wereldorganisatie van parlementen (IPU-UIP).

Het komt naar de Europese verkiezingen van 2019: Casini steunt de Pd, maar hoopt op de vorming van een nieuwe grote partij van het centrum ook open voor Forza Italia.

De jaren 2020

Begin 2021, op het hoogtepunt van de pandemie, zegt Casini het vertrouwen op in de tweede regering onder leiding van Giuseppe Conte .

Een jaar later volgde de verkiezing van de nieuwe president van de Republiek, die de plaats zou innemen van Sergio Mattarella De naam van Pier Ferdinando Casini staat niet alleen op de shortlist van favorieten, maar wordt ook overwogen als mogelijke nieuwe premier, voor het geval dat Mario Draghi stappen van het ambt van premier naar dat van president van de Republiek.