Biografie

• Het begin van een carrière als kunstenaar
• De ontmoeting met Picasso
• De geboorte van het kubisme
• De oorlogsjaren
• Vervolgwerk en de laatste jaren

Georges Braque, Frans schilder en beeldhouwer, is samen met de beroemde Picasso de kunstenaar die de kubistische beweging op gang bracht. Hij werd op 13 mei 1882 in Argenteuil geboren in een kunstenaarsfamilie, als zoon van Augustine Johannet en Charles Braque. Hij verhuisde in 1890 met zijn ouders naar Le Havre en begon drie jaar later aan de middelbare school, maar besefte al snel dat hij geen passie had voor studeren.Toch schreef hij zich in aan de Ecole Supérieure d'Art in de stad, onder leiding van Charles Lhullier, terwijl hij fluitles kreeg van Gaston Dufy, de broer van Raoul.

In 1899 verliet hij de middelbare school en ging hij in de leer bij zijn vader (die schilder was) en daarna bij een bevriende decorateur. Het jaar daarop verhuisde hij naar Parijs om zijn leertijd voort te zetten bij een andere decorateur en volgde hij de gemeentelijke cursus van Batignolles in de klas van Eugène Quignolot.

Na zijn legerdienst in het 129e Regiment Infanterie in Le Havre besloot hij zich met toestemming van zijn ouders volledig aan de schilderkunst te wijden.

Het begin van een carrière als kunstenaar

In 1902 keerde hij terug naar Parijs, verhuisde naar Montmartre rue Lepic en sloot zich aan bij de Académie Humbert in Boulevard de Rochechouar: hier ontmoette hij Francis Picabia en Marie Laurencin. Deze laatste werd zijn vertrouwelinge en metgezel in Montmartre: de twee dineerden samen, gingen uit, deelden ervaringen, passies en geheimen. Het koppel had echter alleen een platonische relatie.

In 1905 vernietigde hij al zijn productie van de zomer ervoor, Georges Braque Hij verliet de academie en sloot zich aan bij Léon Bonnat aan de School voor Schone Kunsten in Parijs, waar hij Raoul Dufy en Othon Friez ontmoette.

Ondertussen bestudeerde hij de impressionisten in het Musée du Luxembourg, waar werken van Gustave Caillebotte te zien waren, maar hij bezocht ook de galeries van Vollard en Durand-Ruel; hij opende ook een atelier in de Rue d'Orsel, tegenover het Theater Montmartre, waar hij talrijke melodrama's uit die tijd bijwoonde.

In de winter tussen 1905 en 1906 begon Georges te schilderen volgens de technieken van de Fauves, dankzij de invloed van de kunst van Henri Matisse: hij besloot felle kleuren te gebruiken, maar vooral de vrijheid van compositie niet te verloochenen. Uit deze periode stamt de creatie van ' Landschap in Estaque ".

De ontmoeting met Picasso

In 1907 kreeg Braque de kans om de overzichtstentoonstelling van Paul Cézanne in de Salon d'Automne te bezoeken, waar hij in contact kwam met Pablo Picasso die " De demoiselles van Avignon "Deze ontmoeting beïnvloedde hem diepgaand, tot het punt dat hij geïnteresseerd raakte in de primitieve kunst .

Door kunstgrepen zoals clair-obscur en perspectief in zijn latere werken Georges Braque Reduceert het palet door alleen bruin- en groentinten te gebruiken en maakt gebruik van geometrische volumes. In 'Grand Nu' bijvoorbeeld bouwen korte, brede penseelstreken de anatomie op en suggereren volumes, die worden omsloten door een dikke, zwarte omlijning: dergelijke principes van geometrische opbouw worden zowel op stillevens als landschappen toegepast.

De geboorte van het kubisme

In de jaren 1910 ontwikkelde de vriendschap met Picasso zich, en deze vooruitgang manifesteerde zich ook in de verbetering van de plastische kunst van Braque die de picturale ruimte begon op te vatten op basis van een nieuwe visie: dit is waar de analytisch kubisme met facetten en objecten uit elkaar gehaald en opgebroken op verschillende vlakken.

Dit is bijvoorbeeld te zien in " Violen en paletten "Met het verstrijken van de tijd worden de werken van de kunstenaar uit Argenteuil echter steeds onbegrijpelijker (ondanks het feit dat hij abstractie in het verleden heeft afgewezen): dit is een gevolg van zijn wens om steeds complexere volumes weer te geven om al hun mogelijkheden te laten zien.facetten.

Vanaf de herfst van 1911 introduceerde Georges Braque herkenbare tekens (te zien in 'Le Portugais') zoals gedrukte figuren en letters in zijn werken. Het jaar daarop experimenteerde hij zelfs met de techniek van de collage, waarbij hij verschillende elementen combineerde tot een synthese die een object beschreef door kleuren en vormen van elkaar te scheiden.

1912 bleek een zeer vruchtbaar jaar te zijn: 'Stilleven met Sorgues Druiven', 'Fruitschaal en Glas', 'Viool: Mozart/Kubelick', 'Man met Viool', 'Man met Pijp' en 'Vrouwenkop' werden allemaal geproduceerd, terwijl het volgende jaar 'De Dailies, Viool en Pijp', 'Viool en Glas', 'Klarinet', 'Vrouw met Gitaar', 'Gitaar en Programma: Beelden', 'De Viool en Glas', 'Klarinet', 'Vrouw met Gitaar' en 'De Viool en Pijp' verschenen.d'epouvante' en 'Stilleven met speelkaarten'.

De oorlogsjaren

In 1914 Georges Braque werd opgeroepen voor militaire dienst, waardoor hij zijn samenwerking met Picasso moest onderbreken. Na zijn verwonding tijdens de Eerste Wereldoorlog hervatte hij zijn werk, maar onafhankelijk en koos hij voor een persoonlijke stijl, gekenmerkt door gestructureerde oppervlakken en felle kleuren.

Vervolgwerk en de laatste jaren

In 1926 schilderde hij 'Canefora', terwijl hij drie jaar later 'Tavolino' (Klein tafeltje) maakte. Na zijn verhuizing naar de Normandische kust begon hij ook weer menselijke figuren af te beelden; tussen 1948 en 1955 maakte hij de serie 'Ateliers', terwijl hij van 1955 tot 1963 de serie 'Vogels' voltooide.

Tijdens deze jaren werkte hij ook aan enkele decoratieve werken: het beeldhouwwerk van de deur van het tabernakel van de kerk van Assy dateert uit 1948, terwijl de decoratie van het plafond van de Etruskische zaal van het Louvre museum in Parijs dateert uit het begin van de jaren 1950.

Georges Braque stierf op 31 augustus 1963 in Parijs: zijn lichaam werd begraven in Normandië, op de marinebegraafplaats van Varengeville-sur-Mer.