بیوگرافی

• آغاز حرفه او به عنوان یک هنرمند
• ملاقات با پیکاسو
• تولد کوبیسم
• سالهای جنگ
• آثار بعدی و سالهای گذشته

ژرژ براک، نقاش و مجسمه ساز فرانسوی، همراه با پیکاسو معروف، هنرمندی است که جنبش کوبیسم را آغاز کرد. او در 13 مه 1882 در Argenteuil در خانواده ای هنرمند، پسر آگوستین یوهانت و چارلز براک متولد شد. در سال 1890 با والدینش به لو هاور نقل مکان کرد و سه سال بعد دبیرستان را آغاز کرد، اما خیلی زود متوجه شد که هیچ علاقه ای به مطالعه ندارد. با وجود این، او در Ecole Supérieure d'Art شهر به کارگردانی چارلز لولیه ثبت نام کرد و همزمان با گاستون دوفی، برادر رائول، به آموزش فلوت پرداخت.

در سال 1899 دبیرستان را ترک کرد و به عنوان شاگرد نزد پدرش (که به نقاشی مشغول بود) و سپس با یکی از دوستان دکوراتور مشغول به کار شد. سال بعد برای ادامه کارآموزی نزد دکوراتور دیگر به پاریس رفت و دوره شهرداری باتینول را در کلاس یوژن کوینولو دنبال کرد.

پس از خدمت سربازی در هنگ پیاده نظام 129 لو هاور، با رضایت والدینش تصمیم گرفت کاملاً خود را وقف نقاشی کند.

آغاز کار خود به عنوان یک هنرمند

در سال 1902 در پاریس، به خیابان مونمارتر لپیک نقل مکان کرد و وارد آکادمی هامبر در بلوار شد.de Rochechouar: اینجا جایی است که او با فرانسیس پیکابیا و ماری لورنسین آشنا شد. دومی معتمد او و اسکورت او در مونمارتر می شود: هر دو با هم شام می خورند، بیرون می روند، تجربیات، اشتیاق و اسرار را به اشتراک می گذارند. این زوج اما فقط رابطه افلاطونی دارند.

در سال 1905، پس از از بین بردن تمام تولیدات تابستان قبل، ژرژ براک آکادمی را ترک کرد و با لئون بونات در مدرسه هنرهای زیبا در پاریس تماس گرفت، جایی که او در آنجا بود. رائول دوفی و ​​اوتون فریز را ملاقات کرد.

در عین حال، او امپرسیونیست‌ها را در موزه لوکزامبورگ مطالعه کرد، جایی که آثاری از گوستاو کایلبوت وجود دارد، اما او همچنین به گالری‌های Vollard و Durand-Ruel رفت و آمد کرد. علاوه بر این، او آتلیه ای را در خیابان اورسل، مقابل تئاتر مونمارتر باز می کند، جایی که در ملودرام های متعدد آن زمان شرکت می کند.

در زمستان بین سالهای 1905 و 1906، ژرژ به لطف تأثیر هنر هانری ماتیس، شروع به نقاشی بر اساس تکنیک های فاو می کند: او تصمیم می گیرد از رنگ های روشن استفاده کند، اما مهمتر از همه ندهد. آزادی ترکیب ایجاد " Paysage à l'Estaque " به این دوره بازمی گردد.

ملاقات با پیکاسو

در سال 1907 براک توانست از مراسم گذشته نگر اختصاص یافته به پل سزان که به مناسبت سالن اتومن برپا شده بود بازدید کند: در این شرایط او این فرصت را داشت که در تماس با پابلو پیکاسو ، که در حال ساخت است" Les demoiselles d'Avignon ". این برخورد او را عمیقاً تحت تأثیر قرار داد، تا جایی که او را به علاقه مندی به هنر بدوی ترغیب کرد.

با حذف مصنوعاتی مانند کیاروسکورو و پرسپکتیو ، در آثار بعدی جرج براک پالت را تنها با استفاده از سایه های قهوه ای و سبز کاهش می دهد و از حجم های هندسی بهره می برد. به عنوان مثال، در "Grand Nu"، ضربات قلم مو کوتاه و گسترده، آناتومی را ایجاد می کند و حجم هایی را که در یک خط ضخیم سیاه و سفید محصور شده اند، نشان می دهد: این اصول ساخت هندسی هم برای طبیعت بی جان و هم برای مناظر به کار می رود.

تولد کوبیسم

در دهه 1910، دوستی با پیکاسو متحول شد و این پیشرفت نیز خود را در بهبود هنر پلاستیک براک نشان داد. شروع به درک فضای تصویری بر اساس یک بینش جدید می کند: اینجاست که کوبیسم تحلیلی با وجوه و اشیاء تکه تکه و تکه تکه شده در سطوح مختلف متولد می شود.

این را می توان برای مثال در " Violon et Palette " مشاهده کرد، که در آن یک ویولن در تمام سطوح دید پرسپکتیو که بر روی سطح توزیع شده است نشان داده می شود. علاوه بر این، با گذشت زمان، آثار هنرمند آرژانتوی به طور فزاینده ای غیرقابل درک می شود (اگرچه او در گذشته انتزاع را رد کرده است): این نتیجه اراده است.حجم‌های پیچیده‌تر را نشان می‌دهند تا تمام جنبه‌های آن‌ها را نشان دهند.

از پاییز 1911، ژرژ براک نشانه های قابل تشخیصی را در آثار خود وارد کرد (این را می توان در "Le Portugais" مشاهده کرد) مانند اعداد و حروف چاپ شده، در حالی که سال بعد او حتی تکنیک کلاژ، که از طریق آن عناصر مختلف را ترکیب می کند تا ترکیبی را ایجاد کند که یک شی را با تفکیک رنگ ها و اشکال توصیف می کند.

فقط سال 1912 سال بسیار سودآوری بود: در واقع، "طبیعت بی جان با خوشه انگور سورگس"، "کاسه میوه و لیوان"، "ویولن: موتزارت/کوبلیک"، "مردی با ویولن"، "مرد با لوله" و "سر زن"؛ اما سال بعد به «Le quotidien, violino e pipa»، «ویولن و شیشه»، «کلارینت»، «زنی با گیتار»، «گیتار و برنامه: Statue d'epouvante» و «Natura morta con carte» برمی گردد. دا بازی".

سالهای جنگ

در سال 1914 جرج براک به ارتش فراخوانده شد و به همین دلیل مجبور شد همکاری خود را با پیکاسو قطع کند. پس از مجروح شدن در طول جنگ جهانی اول، او به طور مستقل کار خود را از سر گرفت و سبک شخصی را انتخاب کرد که مشخصه آن سطوح بافت و رنگ های روشن بود.

آثار بعدی و سالهای آخر

در سال 1926 "Canefora" را نقاشی کرد، در حالی که سه سال بعدمیز قهوه را ایجاد می کند. او پس از نقل مکان به سواحل نرماندی، دوباره شروع به نمایش چهره های انسانی کرد. او بین سال‌های 1948 تا 1955 مجموعه «آتلیه‌ها» را ساخت، در حالی که از سال 1955 تا 1963 مجموعه «پرندگان» را تکمیل کرد.

در این سالها به کارهای تزئینی نیز پرداخت: مجسمه درب خیمه کلیسای آسی به سال 1948 برمی گردد، در حالی که تزئین سقف تالار اتروسکی موزه لوور. به اوایل دهه 1950 در پاریس برمی گردد.

ژرژ براک در 31 اوت 1963 در پاریس درگذشت: جسد او در نرماندی، در گورستان دریایی Varengeville-sur-Mer به خاک سپرده شد.