Biografie

• De jaren 1970
• Liliana Cavani in de jaren 1980
• De jaren 1990 en 2000
• De jaren 2010

Liliana Cavani werd op 12 januari 1933 geboren in Carpi, in de provincie Modena, als dochter van een architect die oorspronkelijk uit Mantua kwam. Ze groeide op bij haar grootouders, in een gezin waar haar vader afwezig was: Liliana koos er in feite voor om de achternaam van haar moeder, Cavani, in haar leven te houden. Het was haar moeder die haar liet kennismaken met de bioscoop: ze nam haar elke zondag mee naar de theaters. Na haar studieNa zijn middelbare school schreef hij zich in aan de Universiteit van Bologna waar hij in 1959 afstudeerde in de Oude Literatuur. Daarna verhuisde hij naar Rome om naar het Centro Sperimentale di Cinematografia te gaan.

Winnaar van een Gouden Ciak Dankzij een korte film getiteld 'The Battle', wijdde hij zich aan sociale onderzoeken en documentaires, waaronder 'The History of the Third Reich', 'Women in the Resistance' en 'The House in Italy'. In 1966 Liliana Cavani draait zijn eerste film , 'Franciscus van Assisi' (over het leven van de heilige), waarin de hoofdrol wordt gespeeld door Lou Castel.

Liliana Cavani in de jaren 1960

Ze ging door met het maken van biografische films en twee jaar later was het de beurt aan 'Galileo'; de film werd uitgekozen om deel te nemen aan het filmfestival van Venetië. In dit werk benadrukt de Emiliaanse regisseur het contrast tussen religie en wetenschap. In 1969 herinterpreteerde Liliana Cavani Sophocles' 'Antigone' vanuit een modern perspectief met de film 'I cannibali' (de hoofdrolspeler is Tomas Milian).

De jaren 1970

Twee jaar later, in 1971, keerde hij terug naar Venetië, maar dit keer buiten competitie, met 'The Guest', waarin hij het verhaal ensceneerde van een vrouw die lange tijd in een inrichting verbleef en probeerde terug te keren naar de samenleving van de gezonde mensen.

In 1973 regisseerde hij 'The Night Porter' (met Dirk Bogarde en Charlotte Rampling) en vier jaar later nam hij 'Beyond Good and Evil' op, waarin hij de laatste jaren van het leven van Friedrich Nietzsche vertelde en zich concentreerde op de relatie tussen Paul Rée en Lou von Salomé.

Liliana Cavani in de jaren 1980

Begin jaren tachtig stond hij achter de camera voor 'La pelle' (De huid), met Burt Lancaster, Claudia Cardinale en Marcello Mastroianni in de cast. De film werd het jaar daarop gevolgd door 'Oltre la porta' (Voorbij de deur). Daarna was het de beurt aan 'Interno berlinese' (Berliner's Interior), gekenmerkt door dubbelzinnige seksuele perversies. Daarna was het de beurt aan 'Francesco' (1989), een nieuwe film over het leven van Franciscus van Assisi, die deze keer in een nieuw jasje werd gestoken.tijd met Mickey Rourke in de hoofdrol.

Claudia Cardinale schreef over haar:

De jaren 1990 en 2000

In 1999 ontving de directeur een eredoctoraat in communicatiewetenschappen van de Lumsa Universiteit voor de onderzoek naar de authenticiteit van de mens en voor het vormgeven van de angsten van het heden .

Liliana Cavani

Na het regisseren van John Malkovich in de film 'Ripley's Game', gebaseerd op een boek van Patricia Highsmith, in 2004 Liliana Cavani Hij verfilmde de Raiuno fictie 'De Gasperi, l'uomo della speranza' (De Gasperi, de man van de hoop), met Fabrizio Gifuni (in de rol van Alcide De Gasperi) en Sonia Bergamasco in de cast. Tussen 2008 en 2009 verfilmde hij de fictie 'Einstein', en was toen jurylid op het 66e filmfestival van Venetië.

De jaren 2010

In 2012 ontving hij in het Bif&st in Bari de Federico Fellini 8 ½ Prijs Twee jaar later, in 2014, was ze de regisseur van een tv-film getiteld 'Franciscus': dit was haar derde werk rond de heilige.