Biografie - Een reden om te vechten

Bokser James J. Braddock, bij het grote publiek bekend van de biografische film 'Cinderella Man' (2005, van Ron Howard, met Russell Crowe en Renee Zellweger in de hoofdrollen) werd op 7 juni 1905 geboren als zoon van Joseph Braddock en Elizabeth O'Toole, Ierse immigranten.

Met vijf jongens en twee meisjes verhuisde het gezin van hun kleine huis in New York naar het vredige Hudson County, New Jersey.

Zoals veel jongens houdt Jimmy van honkbal en zwemmen aan de oevers van de Hudson River. Hij droomt ervan om brandweerman of spoorwegingenieur te worden.

Van 1919 tot 1923 had Jim Braddock verschillende banen en in deze periode ontdekte hij zijn passie voor boksen. Hij trainde en vocht een paar jaar op amateurniveau in New Jersey. In 1926 trad hij toe tot het professionele bokscircuit, in de middengewichtcategorie. Tijdens zijn eerste jaar domineerde Braddock wedstrijden, waarbij hij tegenstander na tegenstander versloeg,altijd in de eerste rondes van elke wedstrijd.

Gezien het feit dat zijn gewicht aan de limiet van de categorie zit, denkt Braddock erover om door te stromen naar de topdivisie, de zwaargewichtdivisie. Zijn grootte in de nieuwe categorie is niet de meest dominante, maar zijn rechterhand is in staat om dit effectief te compenseren.

Op 18 juli 1929 betrad Jim Braddock de ring in Yankee Stadium om het op te nemen tegen Tommy Loughran. Loughran had veel tijd gestoken in het bestuderen van Braddock's techniek, dus 15 lange rondes lang probeerde hij Jim's rechterhand op afstand te houden. De laatste was niet in staat om duidelijke en krachtige slagen te landen, en aan het einde van de wedstrijd verloor hij op punten.

Op 3 september 1929, minder dan twee maanden na de ontmoeting met Loughran, stortte de Amerikaanse valutamarkt in. Deze datum markeerde het begin van de donkere periode die bekend zou worden als de 'Grote Depressie'. Braddock verloor, net als enkele miljoenen andere Amerikanen, alles.

Zonder baan probeert Jim te vechten en zo iets te eten mee naar huis te nemen voor zijn vrouw Mae en zijn drie kinderen Jay, Howard en Rosemarie. Hij verliest zestien van de tweeëntwintig gevechten en breekt daarbij meerdere keren zijn rechterhand. Wanneer hij hierdoor niet meer verder kan, heeft hij geen andere keus dan zijn trots opzij te zetten en zijn handschoenen aan de wilgen te hangen.Met geen andere optie staat hij in de rij om een uitkering aan te vragen en zo wat minimale hulp voor zijn gezin te vinden.

Toen het geluk hem in de steek leek te laten, bood zijn oude manager, Joe Gould, hem in 1934 de kans om opnieuw te vechten. Op het laatste moment gaf John 'Corn' Griffins uitdager zich gewonnen, dus werd Jim Braddock opgeroepen, die oude kampioen die aan het begin van zijn carrière zoveel gevechten had gewonnen, allang niet meer. De wedstrijd tussen Griffin en Braddock was de openingswedstrijd voor een andereuitzonderlijke bout-evenement: de uitdaging voor de wereldtitel zwaargewicht tussen regerend kampioen Primo Carnera en uitdager Max Baer.

Tegen alle verwachtingen in, waarschijnlijk zelfs die van hemzelf, versloeg James J. Braddock Griffin door knock-out in de derde ronde.

Dan krijgt Braddock een nieuwe kans: vechten tegen John Henry Lewis. Deze laatste is de favoriet, maar Braddock verslaat de kansen opnieuw, dit keer in tien ronden. Jims verhaal fascineert de massa en iedereen ziet hem als een held.

In maart 1935 vocht hij tegen de reus Art Lasky. In Jims hoek leek de hele natie aanwezig te zijn. Braddock won na 15 pijnlijke rondes.

Deze buitengewone overwinning maakte Braddock de beste kanshebber om de wereldkampioen zwaargewicht Max Baer uit te dagen, die Primo Carnera had verslagen op die beroemde avond dat Braddock terugkeerde in de ring. Max Baer had een reputatie als een grote en felle slagman, met een vuist gemaakt van dynamiet, waarschijnlijk de sterkste stoot aller tijden.

Op de avond van 13 juni 1935, in de Madison Square Garden in New York, betrad Braddock de ring om het op te nemen tegen Baer. Jim bestudeerde Baer's stijl, net zoals Tommy Loughran jaren eerder tegen hem had gedaan. Het uitgangspunt was simpel: Jim kon Baer verslaan als hij uit de buurt kon blijven van Baer's dodelijke rechterhand. In een lange en zwaar bevochten wedstrijd, vol fascinatie en sportieve concurrentie,Braddock wint op punten na 15 slopende rondes: James J. Braddock is de nieuwe wereldkampioen zwaargewicht.

De volgende twee jaar vocht Jim een serie oefenwedstrijden. Toen, op 22 juni 1937, moest hij zijn titel verdedigen tegen Joe Louis, 'the Black Bomb'. Jim verloor de titel, maar vocht misschien wel de beste wedstrijd uit zijn carrière.

Jim Braddock wilde met opgeheven hoofd met pensioen gaan en op 21 januari 1938, nadat hij Tommy Farr in 10 rondes had verslagen, een voorbeeld van hoop voor miljoenen Amerikanen, hing hij zijn handschoenen voorgoed aan de haak en trok hij zich terug uit het wedstrijdboksen.

Na zijn pensionering in 1942 gingen Jim en zijn manager Joe Gould in dienst bij het Amerikaanse leger. Voordat de Tweede Wereldoorlog eindigde diende Jim op het eiland Saipan. Na zijn terugkeer was Braddock betrokken bij de bouw van de Verrazano Bridge en werkte hij als leverancier van apparatuur voor de marine. Jim en zijn vrouw Mae en hun drie kinderen verhuisden toen naar een prachtig huis inNorth Bergen, New Jersey, waar ze de rest van hun tijd zullen wonen.

Op 29 november 1974, met 85 gevechten en 51 overwinningen achter de rug, stierf James J. Braddock in zijn bed. Mae Braddock bleef nog vele jaren in het huis in North Bergen wonen voordat ze naar Whiting (ook in New Jersey) verhuisde, waar ze in 1985 overleed.

Jim Braddock's naam werd opgenomen in de 'Ring Boxing Hall of Fame' in 1964, de 'Hudson County Hall of Fame' in 1991 en de 'International Boxing Hall of Fame' in 2001.

Vandaag de dag houden de kinderen en kleinkinderen van Jim Braddock zijn nagedachtenis, zijn imago en zijn bijzondere verhaal levend.

Dat verhaal wordt elegant en waarheidsgetrouw verteld, dankzij het werk van de eerder genoemde Ron Howard, die de wereld kennis liet maken met het portret van de held James J. Braddock (mede dankzij een buitengewone prestatie van Russell Crowe), een boksende assepoester die in staat is om uit de as te herrijzen en de top te bereiken dankzij grote en nobele motivaties.