Biografia - chłopczyca w spódnicy

Carole Lombard była królową "screwball comedy" w latach 30-tych XX wieku, gatunku komedii gdzieś pomiędzy farsą a filmem sentymentalnym, z wieloma błyskotliwymi akcentami. Aktorka wyróżniała się zarówno słoneczną, jak i intrygującą urodą oraz wrodzoną, żywiołową werwą. Jej prawdziwe nazwisko to Alice Jane Peters: urodziła się 6 października 1908 roku w Fort Wayne w stanie Indiana, zadebiutowaław kinie w wieku zaledwie dwunastu lat, kiedy została przypadkowo odkryta przez reżysera Allana Dwana, który był zaskoczony jej żywiołowością i obsadził ją w filmie "Zbrodnia doskonała" z 1921 roku.

Później wystąpiła w wielu filmach okresu niemego, aż w 1927 roku została wybrana na jedną z "kąpiących się piękności" Macka Sennetta, nazywanego "Królem Komedii", wielkiego odkrywcy talentów i autora wielu filmów komediowych. To także dzięki niemu Carole Lombard rozwinęła szczególny talent do błyskotliwej komedii.

Na początku lat trzydziestych młoda i uwodzicielska aktorka została zatrudniona przez wytwórnię Paramount, dla której zagrała w serii dyskretnych filmów sentymentalnych. Jej nieoceniony talent komiczny został podkreślony, gdy w 1934 roku została wyreżyserowana przez Howarda Hawksa w pianistycznej komedii "Twentieth Century", u boku Johna Barrymore'a, nazwanej na cześć luksusowego pociągu, którym podróżowało dwóch byłych.Tutaj, dzięki swojemu blaskowi i żywej ironii, gustownie kłóci się z głównym bohaterem, wykazując się sporą werwą i nonszalancją.

W 1936 roku Carole Lombard otrzymała nominację do Oscara za lekki występ w satyrycznej komedii Gregory'ego La Cava My Man Godfrey o amerykańskim wielkim kryzysie, w której zagrała u boku sprytnego aktora Williama Powella, jej pierwszego męża w latach 1931-1933.

Rok później wcieliła się w postać śmiertelnie chorej podróbki w satyrze medialnej Nic świętego w reżyserii Williama A. Wellmana.

W prawdziwym życiu Carole Lombard jest prawdziwą chłopczycą: od języka

czasami lubi uczestniczyć w imprezach towarzyskich, na których udowadnia swoje umiejętności i umiejętności.

Ale udaje jej się także być elegancką i elegancką.

wyrafinowany, nie tracąc przy tym swojego niepowtarzalnego i czasami złośliwego charakteru.

poczucie humoru.

W drugiej połowie lat 30. Carole Lombard rozpoczęła namiętny romans z gwiazdą Clarkiem Gable, którego poślubiła w 1939 r. Oboje zamieszkali na ranczu, które wkrótce stało się ich miłosnym gniazdem, gdzie znaleźli schronienie między strzelaniem, spędzaniem czasu na polowaniach i długimi przejażdżkami.

W 1941 roku aktorka została wyreżyserowana przez "mistrza dreszczyku", Alfreda Hitchcocka, który zręcznie spróbował swoich sił w genialnym rejestrze na tę okazję, w komedii Pan i Pani Smith, w której szczęśliwa para małżeńska nagle dowiaduje się, że ich małżeństwo nie jest już ważne.

W następnym roku została zaangażowana do wspaniałej i gorzkiej komedii w reżyserii wielkiego Ernsta Lubitscha, zatytułowanej "Chcemy żyć!" (To Be or Not to Be), ostrej satyry na nazizm i wojnę, w której Carole Lombard genialnie wcieliła się w aktorkę teatralną o silnej osobowości. W pierwszych dniach 1942 roku, kiedy Ameryka była również zaangażowana w II wojnę światową, aktorkaPo kilku dniach, chcąc jak najszybciej dotrzeć do ukochanego męża, postanawia polecieć do domu.

Było to 16 stycznia 1942 roku, kiedy samolot, którym podróżowała, rozbił się na górze Table Rock Mountain, niedaleko Las Vegas, powodując śmierć wszystkich pasażerów. W wieku trzydziestu trzech lat Carole Lombard pożegnała się ze światem, pozostawiając po sobie pamięć artystki o wielkim uroku i talencie, ale przede wszystkim słodkiej, ironicznej i głęboko hojnej kobiety.