Biografia - Dotrzymana obietnica

W ciągu nieco ponad trzech lat stał się jednym z czołowych aktorów włoskiego kina dzięki swojej intensywnej ekspresji, zdolnej do przekazania nie tylko szerokiej gamy emocji, ale także głębokiego człowieczeństwa. Urodził się 20 października 1967 roku w Palermo, dorastał z rodzicami, babcią i czwórką rodzeństwa, z których wszyscy kultywowali artystyczne hobby, od poezji po muzykę i aktorstwo.

Kariera filmowa tego leniwie wyglądającego chłopca dosłownie eksplodowała wraz z występem w roli Giuseppe Impastato w filmie Marco Tullio Giordany "I cento passi" (Sto kroków), gdzie natychmiast wykazał się niezwykłym talentem i wrodzoną umiejętnością charakteryzacji: otrzymał nagrodę David di Donatello dla najlepszego aktora pierwszoplanowego, Grolla d'oro, Sacher d'oro i wiele innych.Podziękowania.

Luigi Lo Cascio jest również niezwykle kulturalną i dobrze przygotowaną osobą, cechy niełatwe do znalezienia w dusznym świecie włoskiego kina. Aktor o tajemniczym uroku, który przekazuje jednocześnie kruchość i siłę, najpierw próbował zmierzyć się ze studiami medycznymi (specjalizując się w psychiatrii), a następnie posłuchał głosu serca i podążył za swoim powołaniem w teatrze.

Zapisał się do Narodowej Akademii Sztuki Dramatycznej Silvio D'Amico, którą ukończył w 1992 roku z esejem na temat Hamleta Williama Szekspira w reżyserii Orazio Costy.

Jego wszechstronny talent jest również widoczny w jego kreatywności, która pozwoliła mu napisać kilka scenariuszy i współpracować przy różnych sztukach.

Po filmie Giordana, Lo Cascio stał się bardzo poszukiwany, produkując serię filmów w bardzo krótkim czasie i nigdy kosztem jakości.

W 2002 roku widzieliśmy go w filmie "Luce dei miei occhi" Giuseppe Piccioniego, za który zdobył Coppa Volpi na Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Następnie wziął udział w "La meglio gioventù", również autorstwa Giordana (próba aktorska, która zdobyła entuzjastyczne uznanie krytyków i publiczności) i nakręcił "Vito, morte e miracoli" Alessandro Pivy.

W filmie "Mio cognato" pojawia się jako współgwiazda z Sergio Rubinim (ten ostatni również reżyserował).

Krótko przedtem nakręcił arcydzieło włoskiej kinematografii, przykład sumienia obywatelskiego zastosowanego w kinie, takie jak "Buongiorno, notte" wielkiego Marco Bellocchio.

Podstawowa filmografia

2000 - I cento passi, reżyseria Marco Tullio Giordana

2001 - Luce dei miei occhi, reżyseria Giuseppe Piccioni

2002 - Il più bel giorno della mia vita, reżyseria Cristina Comencini

2003 - La meglio gioventù, reżyseria Marco Tullio Giordana

2003 - Buongiorno, notte, reżyseria Marco Bellocchio

2003 - Mój szwagier, reżyseria Alessandro Piva

2004 - Kryształowe oczy, reżyseria Eros Puglielli

2004 - La vita che vorrei, reżyseria Giuseppe Piccioni

2005 - La bestia nel cuore, reżyseria Cristina Comencini

2006 - Morze Czarne, reżyseria Roberta Torre

2007 - Il dolce e l'amaro, reżyseria Andrea Porporati